نامه به رئیس جمهور

آقای رئیس جمهور، حتی اگر دل‌مشغولی اصلی و نهایی شما معنوبت مردم است، بدانید که آن نیز در گرو برخورداری شهروندان از زندگی معمولی و آبرومند است؛ چنانکه نبی مکرم اسلام(ص) فرموده‌اند: لولا الخبز ماصلینا و ماصُمنا؛ اگر نان نباشد، نمازه و روزه هم نیست.» آقای رئیس جمهور، بگذارید داستانی از عطار نیشابوری برای شما نقل کنم. عطار در کتاب مصیبت‌نامه می‌‌گوید: از پیر جهان‌دیده‌ای پرسیدند: اسم اعظم خدا چیست؟ گفت: «نان». گفتند: ما گمان می‌کردیم که اسم اعظم خدا، اسمی است که کیمیای دل‌ها است. گفت: کدام کیمیا را می‌شناسید که به اندازۀ نان، انسان‌ها را تغییر دهد؟ آیا نبودید و ندیدید آن سال قحطی را در نیشابور، که کسی به مسجد نمی‌آمد و محراب‌ها لانۀ عنکبوتان شده بود؟ آیا به یاد ندارید که وقتی نان آمد، صف‌های نماز هم در مسجد طولانی شد و صدای مؤذن، دوباره برخاست؟ کدام اسم خدا را می‌شناسید که به این سرعت درهای مسجد را باز کند و صدای مؤذن را در شهر بپراکند و مردم را به مسجد و محراب و ایمان بازگرداند؟

پس یقین می‌دان که نان، نام خداست

پایـۀ جمعیت و آرام مـاست

 آقای رئیس جمهور، یک تصمیم درست و عاقلانۀ شما، هزاران انسان را از نکبت و بدبختی نجات می‌دهد. آقای رئیس جمهور، شما وقتی می‌توانید فقر را از بین ببرید که دشمن آن باشید و آن را زشت‌ترین پدیدۀ اجتماعی بدانید. برای اینکه این دشمنی در شما بیدار و پایدار بماند، باید تا می‌توانید از افسردگی فاصله بگیرید. افسردگی، انگیزۀ زندگی را در شما ضعیف می‌کند و سپس این توهم را در شما پدید می‌آورد که دیگران هم همین‌مقدار به زندگی بی‌رغبت‌اند. این توهم، شما را در چرخۀ اموری می‌اندازد که برای این مردم بیچاره نه آب دارد نه نان. پس آقای رئیس جمهور، کوشش برای بهبود زندگی مردم را از زندگی خودتان شروع کنید.

آقای رئیس جمهور، نمی‌دانید چقدر خوشحال شدم وقتی در خبرها دیدم که برای کوهنوردی به بیرون از شهر رفته‌اید و هوای سالم به ریه‌های خود فرستاده‌اید. خوشحالی من برای این است که دانستم شما هم مانند ما، زندگی را دوست دارید و اهمیت استراحت و تفریح را می‌دانید.

آقای رئیس جمهور، اگر تفریحات سالم برای شما هزینه دارد و شما حاضر نیستید از بیت المال برای امور شخصی حود استفاده کنید، من همین‌جا اعلام می‌کنم که حاضرم روزی چند ساعت بیشتر کار کنم و دستمزدم را برای شما بفرستم؛ چون یقین دارم که شادابی و شادکامی شما، به سود همۀ ایرانیان است. موفق باشید.     

                                                                                                                                                                                    امضا: شهروند      
آقای رئیس جمهور، سلام. من نمی‌دانم شما قبلا چگونه زندگی می‌کردید، اما توصیه می‌کنم در چهار سال آینده، ورزش، تفریح، استراحت، سفر خانوادگی، کوهنوردی، دیدن فیلم‌هایی که دوست دارید، مطالعه، غذای خوب و هر چیزی را که به شما شادابی و نیرو می‌بخشد، در برنامۀ هفتگی خود بگنجانید. ما نیاز به رئیس جمهوری سالم، شاداب، دوستدار زندگی و انگیزه‌‌مند داریم. آقای رئیس جمهور، کسی طرفدار اسراف و عیاشی نیست؛ اما هیچ‌کس هم دوست ندارد که بر کشورش کسی ریاست کند که از سلامت روحی و جسمی برخوردار نیست.