حجاب در زمان حضرت رسول(ص) به صورت اجباری پیاده نشد

درزمان حضرت رسول(ص) وقتی آیه ای در باره حکمی از احکام اسلام نازل می شد  آن آیه یا آن حکم برای مردم بیان می شد، اکثر قریب به اتفاق مردم هم آن را می پذیرفتند و به آن ملتزم می شدند. و آن حکم به خوبی در جامعه جا می افتاد. به طوری که کسی به خود جرات نمی داد که به طور آشکار بر خلاف آن عمل نماید. در موارد بسیار نادری اتفاق می افتاد که برای تطبیق و اجرای حکمی از احکام به امر به معروف یا نهی از منکر به طور قهری و اجباری متوسل شوند.

ولی در عصر حاضر که قشر عظیمی از مردم پذیرای فتوای مراجع در باره حجاب نیستند و به آن ترتیب اثر نمی دهند و از هر راهی که بتوانند مخالفت خود را با آن ابراز می دارند و بی حجابی یا بد حجابی اختصاص به تعداد معدودی افراد غیر متعارف ندارد که برخلاف جهت اکثریت حرکت کرده باشند ،چکونه ممکن است با قوه قهریه چیزی را که اعتقاد به آن ندارند بر آنان تحمیل کرد؟

کسانی که با برخورد خشن با بد حجابی موافق نیستند منکر احکام اسلام نیستند بلکه می گویند اول به اکثریت بقبولان تا حجاب را از روی اعتقاد پذیرند و در برابر آن تسلیم شوند به طوری که بی حجابی ننگ و عار و خروج از فرهنگ غالب بر جامعه محسوب شود و بی حجاب از کار خود تا حدودی شرمنده شود. در آن صورت اگر افراد جسور و ساختار شکنی بخواهند به حریم جامعه تجاوز نمایند ممکن است شما بتوانید با قوه قهریه جلو افراد متمرد و سرکش و گستاخ را بگیرید. ولی تا زمانی که حجاب این چنین جا نیفتاده باشد توسل به قوه قهریه باعث تنفر بیشتر مردم از احکام اسلام می شود. و در اثر پا فشاری برای اجرای احکام فرعی تیشه به ریشه اصول اعتقادی زده می شود.

به نقل از وبلاگ نویسنده
کسانی که با برخورد خشن با بد حجابی موافق نیستند منکر احکام اسلام نیستند بلکه می گویند اول به اکثریت بقبولان تا حجاب را از روی اعتقاد پذیرند و در برابر آن تسلیم شوندابراهیم منهاج دشتی