چگونه فیلمی در رابطه با هولوکاست می‌تواند در انتخاب رئیس‌جمهور به مردم آمریکا کمک کند؟

این فیلم واقعۀ‌ هولوکاست و به‌ویژه منکران وقوع آن را مورد بررسی قرار داده است. «انکار» ماجرای خانم تاریخ‌دان امریکایی به نام «دبورا لیپ‌اشتات»(Deborah E. Lipstadt) را روایت می‌کند که در سال 1993 کتابی با عنوان «انکار هولوکاست»(Denying the Holocaust) تحریر کرد. لیپ‌اشتات در این کتاب به یکی از منکران هولوکاست یعنی «دیوید ایروینگِ»(David Irving) انگلیسی اشاراتی کرده بود که وی نیز مدّتی بعد به اتّهام افترا، از لیپ‌اشتات و ناشر او شکایت کرد.

لیپ‌اشتات تصمیم گرفت در دادگاه با ایروینگ مبارزه کند. در انگلستان محکمه‌ها به این شکل است که متّهم موظّف است شواهد و مدارک ارائه کند. بنابراین لیپ‌اشتات و وکلای او باید ثابت می‌کردند که ایروینگ منکر هولوکاست است و لذا باید ابتدا خود هولوکاست را اثبات می‌کردند.

در حال حاضر افرادی که به چشم خود شاهد فجایع هولوکاست بوده‌اند در قید حیات هستند، اما اگر وجود این شاهدان کافی نباشد، باید به سراغ شواهد تاریخی و علمی رفت که وقوع این کشتار جمعی را ثابت کند. اما ایروینگ با استفاده از «گزارش لویشتر»(سندی دروغین که در سال 1988 منتشر شد)، شواهدی ذکر کرد که نشان می‌داد اتاقک‌های گاز صرفاً به منظور گندزدایی و ضدعفونی کردن به کار می‌رفته است. لیپ‌اشتات باید اثبات می‌کرد که ایروینگ یک تاریخ‌نویس کذّاب و یهودی‌ستیز است که تاریخ را بر مبنای باورهای نژادپرستانۀ خود تحریف می‌کند. نتیجۀ این محکمه بر دیدگاه جامعه مبنی بر باور به وقوع یا عدم وقوع هولوکاست تأثیر قابل‌توجّهی داشت. در فیلم همه جز ایروینگ به وقوع هولوکاست ایمان دارند.

منظور از تعریف ماجرای فیلم آن است که بگوییم دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم نیز همین‌ گونه است. ما در عصر و زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که حقیقت به اندازه‌ای که باید، اهمیت ندارد و عدّه‌ای از مردم می‌توانند باورهای کذب و تعصّب‌آمیز و دلبخواهی خود را تحمیل کنند و این کار مورد پذیرش و حتّی تمجید نیز قرار می‌گیرد.

امریکا نیز با یک دروغگوی درجه‌یک و نظریه‌پرداز توطئه مواجه شده که حال نامزد ریاست‌جمهوری شده است. یکی از دروغ‌هایی که ترامپ ماه‌ها سعی کرد در جامعه منتشر کند این بوده که اوباما مسلمان است و در امریکا به دنیا نیامده است. البته خوشبختانه اوباما گواهی تولد خود را در سال 2011 ارائه داده بود که این دروغ ترامپ را برملا می‌سازد.

همیشه وقتی سخن از تاریخ و حقیقت می‌شود، ارائۀ سند و مدرک بسیار حائز اهمّیت است، اما انگیزۀ پیگیری حقیقت بین دامن زدن به آتش توطئه و کمک به افزایش آگاهی جامعه تفاوت ایجاد می‌کند.

کمپین ترامپ سراسر مملو از تعصّب است. عملکرد او مبتنی بر ترس و بدبینی است. وی معتقد است که تمام دستگاه‌ها و سازمان‌ها معیوب هستند (البته به جز آنهایی که منافع ترامپ را تأمین می‌کنند) و مردم امریکا آماده‌اند که قدرت کشور خود را در ازای امنیت معاوضه کنند.

اگر ترامپ رئیس‌جمهور امریکا شود، به سیاست نژادپرستی، زن‌ستیزی و بدبینی در سراسر جهان مشروعیت خواهد بخشید. ایروینگ و ترامپ هر دو می‌خواهند ما باور کنیم که فریب خورده‌ایم. البته نه توسّط مردان سفید‌پوست مسیحی که قرن‌هاست سیاست و جامعۀ غربی را تحت کنترل خود دارند، بلکه توسط یهودیان، مسلمانان، لیبرال‌ها، هم‌جنس‌گرایان، افریقایی-امریکایی‌ها و زنان.

در ماه نوامبر مردم امریکا همگی در محکمه حاضر خواهند شد تا بفهمند که آیا قلب اخلاقیِ کشور دروغ می‌گوید یا خیر. آیا «انکار» را انتخاب خواهند کرد و ترامپ‌ها و ایروینگ‌ها را به عنوان نمایندۀ خود در جهان برخواهند گزید؟ یا از تاریخ درس خواهند آموخت، دست رد به سینۀ انزواگرایی خواهند زد و قوای جمعی خود را افزایش خواهند داد؟ امیدواریم که راه دوم را انتخاب کنند.