فاصله اسلام ترویجی برخی از گوشه‌‌نشین‌ها تا اسلام داعشی و افراطی

از رفتار برخی از مداحان شرمنده ایم/مگر ایران جمهوری مداح‌هاست که آنها برای نظام تعیین‌تکلیف کنند؟/فاصله اسلام ترویجی برخی از گوشه‌ نشین ها تا اسلام داعشی و افراطی، فقط چند درجه است/متأسفانه در شب‌های قدر نیز خواهیم دید که آنها پشت میکروفون‌ها و تریبون‌های مقدس به بزرگان فحاشی و هتاکی می‌کنند
روزنامه شرق در کنار تیتر اصلی «ذم مداحان»، عناوین «محسنی‌اژه‌ای: فشار فوق‌العاده به دستگاه قضا در بعضی پرونده‌ها»، «مسعود زریبافان؛ سومین معاون احمدی‌نژاد در یک‌قدمی دادگاه» و «کرباسچی به رئیس‌جمهور پیشنهاد داد؛ نهضت مذاکره ملی» را در صفحه اول آورده است.
این روزنامه گزارش «ذم مداحان» از قول مسیح مهاجری نوشته که «کشور ما جمهوری اسلامی است نه جمهوری مداحان» و در مقدمه این گزارش آورده است: «افطاری‌های سیاسی این شب‌ها فرصت مناسبی شده تا سیاسیون بالای منابر رفته و از آنچه ترویج بداخلاقی و توهین از سوی مداحان است، هم انتقاد کنند و هم هشدار بدهند. مراسم افطاری حجت‌الاسلام ناطق‌نوری از یک‌سو و مراسم افطاری حزب مردم‌سالاری از سوی دیگر این فرصت را فراهم کرد تا هم حجت‌الاسلام مسیح مهاجری، مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی و هم حجت‌الاسلام منتجب‌نیا، قائم‌مقام حزب اعتمادملی، از آنچه در روزهای گذشته از تریبون‌های مداحی شنیده شده، انتقاد و ابراز خطر کنند.
مخاطب نقدها اما تنها مداحان نبودند بلکه بزرگانی را هم خطاب قرار داد که نسبت به این توهین‌ها و تخریب‌ها سکوت می‌کنند.

مسیح مهاجری سخنان خود را در مراسم بزرگداشت شهدای هفتم تیر و شهید عباسعلی ناطق‌نوری در حوزه علمیه امام‌حسن‌مجتبی (ع) لواسان بیان کرد. مهاجری که خود از اعضای بازمانده حزب جمهوری است، در این سخنان با بیان اینکه «کشور ما جمهوری اسلامی است و نه جمهوری مداحان» از توهین‌های برخی مداحان به هاشمی‌رفسنجانی و ناطق‌نوری تبری جست. مهاجری این سخنان را در جمع گسترده‌ای از میهمانان ناطق‌نوری عنوان کرد….

اخلاق گمشده ماست
خبرگزاری ایلنا هم شرحی از سخنان مسیح مهاجری را منتشر کرده است.
– چون اجرای قوانین الهی همیشگی است، انقلابی‌بودن هم همیشگی است.
– گمان نکنید داعش فقط در سوریه و عراق است؛ هدف اصلی داعش ایران است. ما باید اخلاق داشته باشیم و برای مواجهه با آنها آماده باشیم.
– اگر اخلاق داشته باشیم، همه‌چیز داریم، اما برخی با سوءاستفاده از این مسئله عنوان می‌کنند اگر قرار است انقلابی باشیم، باید همه‌چیز در اختیار ما باشد.
– لازمه پذیرش ولایت‌فقیه این نیست که به کسی «ضدولایت‌فقیه»، «سازشکار» یا «فتنه‌گر» و «رأس فتنه» بگوییم.
– نباید به افرادی مثل آقایان هاشمی و ناطق‌نوری که عمرشان را برای ولایت‌فقیه گذاشته‌اند، بی‌احترامی شود.
– این هنر نیست که هرروز کسی را به اسم فتنه دفع کنیم، هنر انقلاب جذب این افراد است. هنر این است که هرروز یک نفر را جذب نظام کنیم.
– متأسفانه این مداحان سخنران شده‌اند و سیاست تعیین می‌کنند. مداحی که می‌گوید آقایان استخر می‌روند و جت‌اسکی می‌کنند، معتقدند کسی که به استخر می‌رود، ضدانقلاب و انحصارطلب است.
– اگر قرار باشد سیاست، فرهنگ، عمران و تصمیم‌‌گیری‌ها دست یک گروه باشد که کاری درست نمی‌شود. باید طرحی نو دراندازیم و این طرح نو، افزایش جاذبه و کاهش دافعه است.
– مگر ایران جمهوری مداح‌هاست که آنها برای نظام تعیین‌تکلیف کنند؟ ما برای این رفتارها شرمنده هستیم.

تعجب من از بزرگانی است که در برابر این اقدامات سکوت می‌کنند
شرق در ادامه این گزارش به سخنان رسول منتجب‌نیا در همایش «حق‌الناس» که توسط حزب مردم‌سالاری در هتل المپیک تهران برگزار شده، پرداخته و آورده است:
– کسانی که هیچ هزینه‌ای برای آرمان‌های انقلاب نپرداخته‌اند، در گوشه‌ای نشسته و قلم بر روی تمام خواسته‌های امام می‌کشند و اعلام می‌کنند مگر مردم چه جایگاهی دارند که رأی بدهند و از آن‌سو اسلامیتی را ترویج می‌دهند که چند درجه ناچیز تا اسلام داعشی و افراطی فاصله دارد.
– اگر چنین افرادی تئوریسین نظام و انقلاب شوند و میدان‌داری کنند، دیگر چه انتظاری داریم برای حضور گسترده مردم در عرصه سیاسی، تلاشی صورت بگیرد.
– شما دیدید این جریانات در هفته‌های گذشته، در مراسم ارتحال حضرت امام(ره) و پیش و پس از آن چه کردند و متأسفانه در شب‌های قدر نیز خواهیم دید در زمانی مردم دست به سوی خداوند دراز کرده و العفو می‌گویند، آنها پشت میکروفون‌ها و تریبون‌های مقدس به بزرگان نظام و انقلاب فحاشی و هتاکی می‌کنند. البته من از این جریان‌ها تعجب نمی‌کنم. تعجب من از بزرگانی است که در برابر این اقدامات سکوت می‌کنند.

عقبه توهین‌های مداحان
این روزنامه برای بررسی «عقبه توهین‌های مداحان» نوشته است: «این واکنش‌ها به هتاکی‌های مداحان، کمی پس از آن صورت می‌گیرد که هم در مراسم تشییع پیکر شهدای غواص، شاهد توهین مداحان به دولت و رئیس مجلس بودیم.
بلافاصله با آغاز ماه رمضان و شروع برنامه‌های هیأت‌های مذهبی، بخشی از مداحان صاحب تریبون در این هیأت‌ها، از جمله هیأت مسجد امام حسن مجتبی(ع) و در رأس آن سعید حدادیان، موج حملات خود را علیه هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی، محمود احمدی‌نژاد و حتی صادق زیباکلام آغاز کردند، به‌طوری‌که این جلسات وعظ و سخنرانی در مساجد را در سال منتهی به انتخابات، به میتینگ‌های سیاسی خود تبدیل کردند. نمونه بارز و نزدیک آن، سخنان مداحی است که در برنامه تشییع غواصان، روحانی را با این جمله نواخته بود: «اگر عرضه نداری برو کنار» و بعد هم خطاب به علی لاریجانی گفته بود: «خاک بر سرت که با یک دیپلمات آرایش‌کرده خوش‌وبش می‌کنی!» بعد از آنکه ماه رمضان شروع شد سعید حدادیان هم در منبرهای رمضانی خود سخنان روحانی درباره تحریم‌ها و اینکه «آنها که می‌گویند تحریم مهم نیست، گویی که از جیب مردم بی‌خبرند» را هدف قرار داده بود. او با همین سبک از هاشمی، هم به دلیل ماجرای مهدی و هم به دلیل دستگیری فائزه انتقاد کرد. البته تریبون‌های مداحی کشور در شرایطی در حال سیاسی‌شدن است که تا پیش از این، حاج منصور ارضی که پایگاهش در مسجد ارگ تهران قرار دارد، پیشتاز این حملات بود. در این سال‌ها تریبون‌های سیاسی‌شده مداحی دست برخی مداحان می‌چرخید تا اینکه صوت‌ها و تصویرهای سینه‌زنی به همراه ذکر شعارهای انتخاباتی در هواداری از سعید جلیلی برای کاندیداشدن در انتخابات ریاست جمهوری سال ٩٢ منتشر شد و بعد‌ها گویا این موضوع تا حدی رواج پیدا کرد که برخی مداحان درباره هر موضوع سیاست خارجی با همان سبک عزاداری، نوحه‌سرایی کردند. موضوعی که تا حدی رواج یافته که بعید است به این راحتی‌ها کنترل شود. تا اینجا تنها دو نماینده، یعنی غلامعلی جعفرزاده، نماینده رشت و بهروز نعمتی، عضو فراکسیون رهروان ولایت، از قوه قضائیه خواسته‌اند با مداحان هتاک برخورد کنند. دراین‌میان سیدرضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز تهران، در توصیه‌ای به مداحان گفته است ‌به منبری‌ها و وعاظ توصیه می‌کنم قبل از اینکه مطلبی را بیان کنند، درباره‌ مطلب خود از چهار نفر کارشناس و اهل فن، نظر بخواهند. اصلا جایگاه برخی مداحان نیست تا علیه سران مملکت که ما آنها را انقلابی دانسته و از خدمات آنها به انقلاب آگاهیم، صحبت کنند. به‌هرروی هنوز برخوردی صورت نگرفته و انتقادها صرفا در حد گلایه باقی مانده است.»

به‌جای غرش‌کردن و شعاردادن، به فکر آبروی اسلام باشید و به داد اسلام برسید/شریعت باید بسترساز گرایش مردم به دین باشد نه باعث فرار و جدایی مردم از دین
شرق که در خبر کوتاهی در صفحه ۲ به سخن آیت‌الله موسوی‌بجنوردی با مضمون: «حکومت اسلامی مبتنی‌بر آرای ملت است» پرداخته است، در همان صفحه به «حاشیه‌سازی برای افطاری روحانی و روحانیون» پرداخته و نوشته است:
«دو افطاری و دو حاشیه. سیاسیون و روحانیون از فرصت دیدار با روحانی نهایت استفاده را می‌کنند و به بهانه سفره افطاری رئیس‌جمهوری بخشی از مطالبات برزمین‌مانده را طرح می‌کنند. اگرچه طرح آن باعث دل‌خوری برخی از حاضران می‌شود. آنها که مطالبات را طرح کردند، اصلاح‌طلب بودند و معترضان هم اصولگرا. برخی مانند مصباحی‌مقدم جلسه چهارشنبه فعالان حزبی با روحانی را به نشانه اعتراض به سخنان دبیرکل حزب کارگزاران، غلامحسین کرباسچی، ترک کردند و برخی هم با همهمه و شعار به حرف‌های سخنران روز پنجشنبه؛ حجت‌الاسلام ادیب واکنش نشان دادند. «ادیب» با بیان اینکه دولت یازدهم به مفهوم دولت فراجناحی نزدیک‌تر از دولت‌های دیگر است، گفته است: «انتظار از دولت تدبیروامید این است که در مسیر رفع تنش‌های پیش‌آمده در گذشته قدم بردارد و برای ایجاد آشتی ملی تلاش کند و در راستای همدلی و هم‌زبانی در دفاع از منافع ملی تعریفی جدید از چینش نیروهای سیاسی و اجتماعی سامان دهد. جمهوری اسلامی هدیه خداوند به ایران است و بنده از رئیس‌جمهوری محترم به‌عنوان مجری قانون اساسی می‌خواهم در کنار حراست از دستاوردهای علمی و فناورانه نظام، تعریفی دوباره از راهکارهای چگونگی دفاع از حقوق مردم براساس اصول قانون اساسی ارائه دهد چراکه شاهد آن هستیم که متأسفانه براساس تعاریف و استنباط‌‌های غلط گاهی حقوق مردم ضایع می‌شود که نمونه آن تعطیلی کنسرت‌های قانونی و مجوزدار است که این را نادیده‌گرفتن حقوق مردم و خلاف قانون اساسی می‌دانم».

تذکر حجت‌الاسلام طباطبایی به شعار‌دهندگان
«محمدعلی آهنگران»، فرزند مداح معروف که در جلسه روحانیون و روحانی حاضر بوده، روایت خود را از واکنش به سخنان ادیب این‌گونه نوشته است: «در خلال سخنان حجت‌الاسلام ادیب، تعداد قابل‌توجهی از علما با گفتن احسنت سخنان او را تأیید کردند و از طرفی حدود هفت‌، هشت نفر از ائمه‌جمعه فریاد برآوردند و با شعار مرگ بر فتنه‌گر و مرگ بر ضدولایت‌فقیه، جلسه برای لحظاتی به تشنج کشیده شد. یکی از امامان‌جمعه که در ردیف مقابل من نشسته بود، بلند شد و اعلام کرد ائمه‌جمعه جلسه را به نشانه اعتراض ترک کنند، اما کسی جلسه را ترک نکرد و همه جمع معترضان نشستند و جلسه آرام گرفت. آنچه بیش از هرچیز باعث آرامش مجلس شد، سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی بود که به شعاردهندگان تذکر داد که به‌جای غرش‌کردن و شعاردادن، به فکر آبروی اسلام باشید و به داد اسلام برسید». آهنگران در پایان نوشته است که ظاهرا همچون ضیافت افطار فعالان سیاسی، افطار روحانیون هم متأثر از موضوعاتی چون ممنوع‌التصویری بوده و این بحث و مناقشه را پایانی نیست.
اگرچه اخبار حاکی از این بود که تنها مصباحی‌مقدم جلسه روز چهارشنبه را ترک کرده است، اما حسین طلا، نماینده اصولگرای مجلس، هم می‌گوید بعد از سخنان کرباسچی جلسه را ترک کرده است. او به فارس گفته است: «آقای کرباسچی در آن جلسه اعلام کرد که اگر سید مظلوم ما میرحسین موسوی در این جلسه حضور داشت، همین اعتقاد را داشت که نظام را باید حفظ کنیم و اما سؤال من این است که اگر وی مظلوم است، ظلم بزرگی که به نظام صورت گرفت را چه کسی باید پاسخ دهد؟»….

شریعت باید بسترساز گرایش به دین باشد نه فرار
در آغاز این مراسم، حجت‌الاسلام مبلغی گفت: «شریعت باید بسترساز گرایش مردم به دین باشد نه باعث فرار و جدایی مردم از دین؛ و دولت دکتر روحانی در شرایطی که منطقه با تعریف غلط از شریعت درگیر است، فرصتی مناسب در داخل و خارج کشور برای بسط اخلاق و گسترش نگاه صحیح به شریعت و دین است.»
حجت‌الاسلام جوادی‌آملی نیز افزود: «عالمان و فاضلان حوزه و دانشگاه از دولت تدبیروامید و اعتدال درخواست دارند که فرهنگ رمضان را که همگان را به اعتدال می‌خواند، ترویج کرده تا بار دیگر ایران و ملت ایران بر عرش ادب و فرهنگ در جهان تکیه زنند.»

حجت‌الاسلام «طباطبایی» نیز به‌عنوان آخرین سخنران با تأکید بر اینکه باید رابطه روحانیت و مردم تقویت شود، گفت: «متأسفانه گاهی شاهد غرش‌های جاهلانه به‌جای عمل به توصیه مقام‌معظم‌رهبری مبنی‌بر نرمش قهرمانانه هستیم و از آقای روحانی می‌خواهم پیام مرا به آقای دکتر ظریف برساند و به ایشان بگوید که سختی‌های راه و هر طعنی که در مسیر تلاش‌هایتان برای دفاع از حقوق ملت به شما زده می‌شود، برای شما یک حسنه خواهد بود.»

اتفاقات نامطلوب دولت قبل که خود را پاک‌ترین دولت ایران می‌نامید، فرسنگ‌ها از کمالات اخلاقی فاصله دارد
در صفحه آخر شرق، یادداشتی با عنوان «اخلاق سیاسی یا سیاست اخلاقی؟!» به قلم کریم ارغنده‌پور منتشر شده و نگارنده با برشمردن برخی از عملکردهای دولت پیشین همچون تمسخر مجلس، محدود کردن رسانه ها، تضعیف احزاب و نهادهای مدنی، تضعیف قوای کارشناسی و … نتیجه گرفته است که اخلاقی‌بودن عملکرد آن زیر سؤال خواهد بود و نیز کیفیت دموکراسی از کمیت آن مهم‌تر است. در این یادداشت آمده است:
«در چه دورانی از تاریخ چند دهه گذشته ما سیاست، اخلاقی‌تر بوده است؟ این یک پرسش مهم است. مراد از اخلاق در اینجا هنجارهای رایجِ پذیرفته‌شده و برآمده از فرهنگ عمومی است. برای پاسخ درست به این سؤال اول باید با احتیاط شاخص‌های اخلاقی را استخراج و بعد ملاک‌های ارزیابی را تعیین کنیم. وقتی این دو مؤلفه مشخص شد، امکان اندازه‌گیری نسبی فراهم می‌شود. این یک تحقیق جامع و ارزنده است که نتایجش روشنی‌بخش خواهد بود. این تحقیق از آن‌رو مهم است که اولا مهم‌ترین شعار انقلاب، اخلاقی‌ترکردن سیاست بوده است. در اینجا کاری به بحث‌های فلسفی در نسبت سیاست و اخلاق ندارم. برخی اساسا اخلاقی‌کردن سیاست را نه ممکن می‌دانند و نه مفید. برخی هم پیونددادن سیاست و اخلاق را به ضرر اخلاق می‌دانند و معتقدند به این ترتیب اخلاق ذبح خواهد شد. متقابلا باور غالبی هم هست که اخلاقی‌شدن سیاست را نه‌تنها ممکن که غایت نهایی سیاست می‌پندارد. من معتقدم اگر اخلاق را در باورهای روز جامعه جست‌وجو کنیم، می‌توان این نسبت را واقعا سنجید و به طرف آن حرکت کرد. با این مقدمه کوتاه اجازه می‌خواهم عرض کنم آنچه محرک اصلی سوژه این یادداشت شد پاره‌ای رویدادهای عجیب و تأسف‌آور اعلام‌شده در این‌روزها – مربوط به دولت گذشته- است: گم‌شدن یک دکل عظیم نفتی واجد ده‌ها میلیون دلار ارزش متعلق به اموال عمومی، بازداشت مقاماتی از دولت گذشته بسیار نزدیک به رأس آن، کشف میلیاردها تومان اختلاس و فساد و امثال آنها در حالی است که آن دولت خود را پاک‌ترین دولت تاریخ ایران می‌نامید و اخلاقی‌ترین شعارها را می‌داد. سهل است که همه اتفاقات نامطلوب و پرشمار مربوط به آن دولت، فرسنگ‌ها از کمالات اخلاقی- با هر قرائت و تفسیری- فاصله دارد. جوامع برای مهار قدرت از درغلتیدن به فساد آن را پاسخ‌گو خواسته‌اند. اولا دولت باید به نمایندگان مردم و سپس به رسانه‌ها درباره عملکرد و تصمیمش پاسخ دهد. دوم باید امکان ارزیابی عملکرد و ادعایش فراهم باشد، سوم باید امکان رقابت با آن در یک فضای باز وجود داشته باشد، چهارم باید مکانیسم تصمیم‌گیری‌ها و عملکردش شفاف و شیشه‌ای باشد، پنجم باید امکان تداول قدرت فراهم باشد، ششم باید مجری و قانون، مدافع معترضان قانونی به دولت باشد و امثال آنها. دولتی که بالاترین ادعاها را درباره عملکرد خود داشته باشد درحالی‌که در برابر، مجلس را مورد تمسخر قرار دهد، رسانه‌ها را محدود کند، احزاب و نهادهای مدنی را تا حد ممکن تضعیف کند، عملکردش تا حد زیادی غیرشفاف باشد، قوای کارشناسی را در دستگاه اداری تضعیف کند، سازمان برنامه را منحل و به جای آن، نقش افراد- به‌جای نهادهای قانونی- در تخصیص منابع برجسته باشد و نهایتا اینکه اعتمادی به آمارها و گزارش عملکردش نباشد؛ ضمن آنکه درباره مطلوبیت و کارآمدی آن نمی‌توان امیدوار بود، باید گفت اخلاقی‌بودن عملکردش هم زیر سؤال است. و برعکس؛ دولتی که مطیع قانون باشد، شفاف عمل کند و به نمایندگان افکار عمومی پاسخ‌گو باشد، امتیازات را به یکسان و عادلانه توزیع کند، کشور را برای همه شهروندانش بخواهد، احترام حقوق اقلیت را نگاه دارد، مداراجو باشد و در برابر انتقادات تحمل داشته باشد، پنهان‌کاری‌اش زیاد نباشد و نهایتا اینکه در رقابت‌ها عادل باشد؛ احتمال رعایت پارامترهای اخلاقی در آن بیشتر است. به‌همین‌دلیل است که کیفیت دموکراسی از کمیت آن مهم‌تر است. این بحث پی گرفته خواهد شد.»

کسانی که ادای اعتقاد داشتن را درمی‌آورند خطرناکند/کاش در کشور ما خانم‌ها مسئولیت بیشتری برعهده داشتند تا به برخی مسائل، مادرانه‌تر و دلسوزانه‌تر نگاه شود
شرق با توجه به میزبانی رئیس جمهور در جلسه افطاری با احزاب اصولگرا و اصلاح‌طلب به سراغ چند فرد شناخته‌شده رفته و تا دیدگاه‌های آنان را درباره ضرورت وجود حزب و نحوه علاقه‌مندی ایرانیان به عملکرد حزبی جویا شود. مهسا علی‌بیگی در گفتگویی با مرضیه برومند، کارگردان؛ از قول او آورده است:
– …. من برای آدم‌های مؤمنی که عقیده‌ای دارند و روی اعتقادشان ایستاده‌اند احترام قائلم زیرا این افراد حرف طرف مقابل را می‌شنوند و به عقیده دیگران احترام می‌گذارند، اما کسانی که ادای اعتقادداشتن را درمی‌آورند خطرناک هستند.
– در حوزه فرهنگ و هنر من در هر دو جناح آدم‌های مثبتی دیده‌ام که برای هنر ارزش قائل هستند و کار هنرمندان را پیش می‌برند. به‌همین‌دلیل فکر می‌کنم این آدم‌ها هستند که به ایدئولوژی شخصیت می‌دهند،‌ نه ایدئولوژی حزب به افراد.
– امسال،‌ سال همدلی است؛‌ ما برای این همدلی چه می‌کنیم؟ با هم همدلیم یا نه؟ این را هم بگویم که همه باید با هم همدل باشند، فقط نگوییم اصولگرایان باید با اصلاح‌طلبان همدل باشند. باید اصلاح‌طلبان هم با اصولگرایان همدل شوند. همه باید با هم همدلانه و مادرانه موضوعات و مشکلات را حل کنیم. ای‌کاش خانم‌ها در کشور ما مسئولیت بیشتری برعهده داشتند زیرا به برخی مسائل باید مادرانه‌تر و دلسوزانه‌تر نگاه کرد.

شرق در شماره امروز، این عناوین را نیز منتشر ساخته است:
گزارش «روشنفکران عرب در برزخ انقلاب و ضدانقلاب»/منبع: الجزیره
تشییع پیکر شهدای حرم در قم و مشهد
به دستور آیت‌الله لاریجانی اعطا شد: مرخصی زندانیان به مناسبت فرارسیدن لیالی قدر
دوباره داعش؛ ورود به «کوبانی»، تصرف بخشی از «حسکه» و حمله به فرانسه، کویت و تونس
طالبان بخشی دیگر از افغانستان را تصرف کرد
توفان در جنوب سوریه؛ درگیری بین مخالفان و طرف‌داران به جنوب دمشق رسید