جایگاه برتر فقه و اصول در حوزه قرآن را به حاشیه رانده است
جایگاه کسانی که در کرسی تدریس فقه و اصول قرار می گیرند با کسانی که هم و غم شان را صرف قرآن می کنند جایگاه برتری است و این تلقی و فضای حاکم باعث شده اهتمام به تفسیر قرآن کمتر باشد.
خبرگزاری شبستان، از آن رو که طلاب در حوزه ها به جای پرداختن به تحصیل قرآن و تفسیر موضوعی آن بیش از هر چیز به فقه و اصول می‌پردازند و از آن رو که چنین امری را باید بی‌گمان آسیبی در حوزه‌های علمیه‌ی قم دانست،برای درک چرایی و دانستن راهکارهای رفع آن با حجت الاسلام حسین جوان آراسته، عضو هیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه به گفتگو پرداخته است که آن مصاحبه را در ذیل نقل می‌کنیم:
آیا این گفته را صحیح می دانید که طلاب در حوزه بیشتر از قرآن به فقه و اصول اهتمام دارند؟
توجه طلاب در حوزه ها به فقه و اصول موضوعی است که در گذشته مطرح بوده و جدید نیست و یک بخشی از آن با واقعیات موجود در حوزه های ما قابل انظباق است و حجم بسیار گسترده ای از حوزه های علمیه چه در ایران و چه در عراق معطوف به فقه و اصول است و خواسته یا ناخواسته وزنه فقه و اصول نسبت به معارف دیگر دینی مانند تفسیر قرآن سنگین تر است.جایگاه کسانی که در کرسی تدریس فقه و اصول قرار می گیرند با کسانی که هم و غم شان را صرف قرآن می کنند جایگاه برتری است و این تلقی و فضای حاکم باعث شده اهتمام به تفسیر قرآن کمتر باشد. همه بزرگان از این شکوه داشتند حتی مراجع تقلید که خودشان درس های مهم فقه و اصول را در حوزه تدریس می کنند.
اتخاذ چه راهکارهایی می تواند این چارچوب فکری را تعدیل یا تغییر دهد؟
رفع این مشکل عمدتا برمی گردد به اقدامی که از طرف بزرگان حوزه و کسانی که در جایگاه مرجعیت دینی قرار دارند، انجام شود، آیت الله جوادی آملی یا مکارم شیرازی در کارنامه علمی شان توجه به بحث های قرآنی و تفسیری را داشته و دارند و ما در حوزه قم گرمترین درس تفسیر را از آیت الله جوادی جوادی داریم بنابراین این افراد که در قله های علمی حوزه ها هستند اقداماتشان می تواند این وضعیت را تغییر دهد و گرنه به لحاظ اینکه اصل قضیه را کسی بخواهد اثبات کند واضح است و همه اعتقاد دارند قرآن اصل است و جایگاه آن باید مشخص باشد.
چه عواملی باعث شده پرداخت به قرآن در مقایسه با دیگر دروس در حوزه های علمیه کمرنگ باشد؟
این بر می گردد به سمت و سویی که حوزه ها گرفته اند، مراجع تقلید خواسته یا ناخواسته به این مهم کمتر پرداخته اند ، آیت الله خویی در جایگاهی که قرار است بیان کرده کتاب “البیان فی تفسیر قرآن” از مقدمات تفسیر است، وی حسرت می خورد که نتوانسته این کار را به پایان برساند اما درس هایش در حوزه فقه و اصول ادامه داشته است.
آیا بهره برداری از آموزه های وحی با زبان روز در این فرآیند موثر است؟
بروزرسانی مباحث اگر منظور باشد که دغدغه های مربوط به قرآن است به آن دامن زده و مطرح و اینها به صورت ملموس عرضه شود و کارایی و انتظاراتی که جامعه اسلامی و دینی دارند در کنار انتظارات مقلدین در سطح گسترده پرداخته و فضاسازی شود می تواند توجه همگان را به خود جلب و بزرگان را هم ترغیب کند و به آنها انگیزه می دهد تا به بحث های قرآنی بیشتر توجه کنند.
جایگاه کسانی که در کرسی تدریس فقه و اصول قرار می گیرند با کسانی که هم و غم شان را صرف قرآن می کنند جایگاه برتری است و این تلقی و فضای حاکم باعث شده اهتمام به تفسیر قرآن کمتر باشد.جوان آراسته،عضو هیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه:
