با بازگشایی اماکن زیارتی موافقید یا مخالف؟
باز شدن یا بسته ماندن اماکن مقدس و زیارتی، چالشی است که دولت و مسئولان این اماکن تا روزهای نامعلوم سفید شدن وضعیت پیش روی خود خواهند داشت.
دوشنبه هشتم اردیبهشت، معاون بهداشت وزارت بهداشت، درباره بازگشایی حرم حضرت رضا و حضرت معصومه خبر داد: «فعلاً شرایط برای بازگشایی این اماکن اصلاً وجود ندارد و تا پایان ماه رمضان این شرایط وجود ندارد. اگر زمانی وضعیتمان به مرحله‌ای رسید که این اماکن در مناطق سفید باشند، تصمیم‌گیری می‌کنیم. البته با روند فعلی بعید می‌دانم که به زودی این اتفاق بیفتد.» علیرضا رئیسی گفته است: «نباید در مساجد محفل دعاخوانی و تجمع برگزار شود و افراد می‌توانند برای نماز ظهر چند دقیقه در مساجد حضور پیدا کنند.»
روزنامه کیهان اما در ستون خوانندگان خود درخواست کرده که با بازگشایی «مساجد و حرم‌ها و بقاع متبرکه» موافقت گردد، با این استدلال که «چطور حضور مردم در پاساژها یا بوستان‌ها و بسیاری از موارد دیگر که این روزها شاهد آن هستیم بلامانع است، اما اماکن متبرکه و مساجد که سهم کمی در شیوع کرونا داشته‌اند و با رعایت اصول و موازین بهداشتی از بسیاری از اماکن دیگر قابل کنترل‌تر هستند، باید همچنان بسته بمانند؟»
نظر شما چیست؟ آیا موافق بازگشایی اماکن زیارتی هستید؟ اگر خیر، برایمان بنویسید که چرا این تعطیلی در شرایطی که بسیاری از مراکز عمومی بازگشایی شده‌اند قابل توجیه است؟ اگر هم موافق بازگشایی هستید، با ازدحام جمعیت در این اماکن و افزایش سفرهای زیارتی چه باید کرد؟
موافقم. چون معلوم نیست این کرونا و تهدیداتش تا کجا طول میکشد. و از سویی نمیشود مشتاقان را از زیارت مانع شد. باید با رعایت پروتکلهای بهداشتی به صورت محدود بازگشایی شوند.
رعایت پروتکلهای بهداشتی یعنی چی؟ چه‌جوری می‌شه به زائر، از هر قشر و طبقه‌ای، تفهیم کرد که به ضریح دست نزنه؟ یا فاصله کافی رو رعایت کنه؟
اصلا چه بایدی برای بازشدنشون هست؟ صرف اشتیاق؟! وگرنه که نه واجبه، نه زندگی و معیشت مردم به این موضوع گره خورده.