عید پنجاهه جشنی برآمده از دستورات کتاب مقدس
تمام انسانها در تاریخ خلقت و آفرینش خود رویدادهای مختلفی را پشت سر گذاشته و اتفاقات زیادی را تجربه کردهاند. بعضی از این اتفاقات در قالب جشن و شادی و برخی در قالب رویدادهای اندوهناک برای افراد بشر به یادگار مانده است. یکی از همین رویدادهای تاریخی که امروزه برای ما در قالب یک عید و جشن نیکو به زیبایی تمام شناخته میشود عید پنجاهه (Pentecost) است عیدی که بعد از عید کریسمس و عید پاک، سومین عید بزرگ مسیحیان به شمار میرود.
ریشه یابی نام این عید، بسیاری از ابهامات را برطرف کرده و سادگی آن را نمایان میکند. در اصل، ریشهٔ این کلمه، یونانی است و به معنای پنجاه میباشد زیرا این عید، پنجاه روز پس از عید پاک جشن گرفته میشود. در کتب تاریخی عهد عتیق از قبیل تورات، داستان این واقعه به گونهای مفصل آمده است. در این جا به بخشی از تورات در توصیف این عید اشاره میکنیم: “پنجاه روز پس از عید پاک دوستان عیسی در اورشلیم باهمدیگر ملاقات کردند، دست به دعا برداشته ناگاه خروشی از میان خانه برخاست و آنان نوری آتشگون را بالای سر خود مشاهده کردند”.
منشأ اصلی این جشن که از توصیف تورات مشخص است جشن روح القدس با حواریون عیسی مسیح (ع) است، جشنی برای اثبات دینداری و قدرت ایمان. همانگونه که خداوند در قرآن کریم آیه (۵۲) سوره آل عمران میفرمایند: “پس چون عیسی درآنان (بنی اسرائیل) احساس کفر کرد، گفت کیانند (یاران من) در حرکت (به سوی خدا؟) حواریّون که شاگردان مخصوص حضرت عیسی (ع) بودند، گفتند: “ما یاوران دین خدا هستیم که به خداوند ایمان آوردهایم، و توای عیسی گواهی ده که ما تسلیم خدا هستیم.” این عبارات، خود گواه قدرت ایمان و اعتقاد یاران حضرت عیسی (ع) میباشد. گاهی پیش آمده که برخی افراد سؤال میپرسند که چرا این روز جشن گرفته میشود؟ اگر کمی با دقت بیاندیشیم درمییابیم که عظمت این روز به دلیل پاسداشت پایداری شاگردان عیسی مسیح (ع) در ایمانشان بوده و گویای چنان سعادتی برای آنهاست که از طرف خداوند وعده داده شده تا جاییکه با گذشت سالیان زیاد از این واقعه، همچنان این رویداد، گرامی داشته میشود چرا که خداوند در عبرانیان فصل ۱۱ آیه ۱، میفرماید: “ایمان یعنی یقین داشتن به آنچه اعتقاد داریم.” پس جایگاه ایمان در زندگی بشربسیار حائز اهمیت است. به اعتقاد نگارندهٔ این سطور، ایمان یکی از ابزارهای اساسی و اصلی در پیشبرد اهداف متعالی زندگی هر انسانی است؛ ایمان و اعتقاد به خدا دو بازوی مهم درطی کردن صراط مستقیم است. اگر افراد مؤمن از این دو عنصر به خوبی بهره گیرند بدون شک خواهند توانست بسیاری از مشکلات جامعه را حل کنند.
به طور نمونه، اگرهمین شرایط کنونی شیوع بیماری کرونا را در نظر بگیرید به این نکته اذعان خواهید داشت که آن چیزی که امروزو در این شرایط سخت به مردم دنیا کمک کرد تا قادر شوند تبعات این بیماری را تحمل کنند قدرت ایمان و باور به بخشش و رحمت خداوند بود. آرامشی که انسان بواسطهٔ ایمان قلبی به خداوند بدست میآورد میتواند وی را کمک کند تا بتواند هر مشکل و سختی را پشت سر بگذارد هر چند این روزها فقط بهانهای برای یادآوری قدرت خداوند و نعمتهای بیکران او به ماست چرا که خداوند در هرشرایطی بی نیاز از انسانهاست.
پس چه خوبست که ما هم با تکرار و گرامیداشت این اتفاقات تاریخی باز به خود تلنگری بزنیم که انسان میتواند به درجات بالای معرفت و ایمان برسد تا جاییکه قادر شود همه چیز را درک کند فقط کافی است که اعتقاد خود را در راه رضای خداوند استوار و پایدار کند.
اما شاید بهترین دلیل برای پاسخ به سؤال قبل را بتوانیم در کلام خداوند جستجو کنیم آنجا که در اول پطرس، فصل ۱ آیه ۸ میخوانیم:” بااینکه شما تابهحال مسیح را ندیدهاید، اما او را دوست دارید. اکنون نیز گرچه او را نمیبینید، اما به او ایماندارید؛ و این ایمان چنان شادی عظیمی در قلب شما به وجود آورده که قابل وصف نیست. همین ایمان نیز سرانجام باعث نجات جانتان خواهد شد.” پس با این تعبیر درمییابیم که روز اثبات ایمان یاران مسیح روز عید و جشن و شادی است هرچند باید بدانیم که حواریون عیسی مسیح (ع) اگر در مسیر رسالت خود باوجود تمام سختیها و مشکلات در کنار حضرت عیسی (ع) ماندند به خاطر عمق ایمان آنها بود. بنابراین اگر ایمان در اعماق قلب ماهم رسوخ و نفوذ کند هرگز شیطان و هیچ عامل دیگری یارای مقابله با آن را نخواهد داشت.
در پایان، این جشن ایمانی و معرفتی را به همه مسیحیان و همه مؤمنان به خداوند در سراسر جهان تبریک عرض میکنیم و آرزومند جامعهای عاری از خشونت و تبعیض برای همگان هستیم. خوب است که در این شرایط کرونایی جهانی که فرصت دورهم بودن از ما سلب شده از مطالعه غافل نگردیم و همه باهم تلاش کنیم همانند شاگردان عیسی مسیح (ع) با افزایش قدرت ایمان خود به درک بهتر از جهان هستی برسیم و دنیای خویش را با عطر ایمان به خدا خوشبوتر کنیم.