اینست اعتدال در سیاست

نخست وزیر رژیم صهیونیستی، در عکس‌العملی نسبت به مصاحبه دکتر روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران با شبکه تلویزیونی ان. بی. سی گفت: مصاحبه رئیس‌جمهور ایران نوعی بازی با الفاظ با هدف فریب دادن غرب است.
این سخن نتانیاهو، چه درست باشد و چه درست نباشد، نشان دهنده تأثیرگذار بودن اظهارات رئیس جمهوری اسلامی ایران در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ان. بی. سی می‌باشد. اگر دکتر روحانی از این مهارت برخوردار باشد که بتواند از طریق بازی با الفاظ، به دام رسانه‌های کار کشته نیافتد و از میدان مصاحبه پیروز خارج شود، این یک موفقیت است. و اگر چنین نباشد بلکه رئیس‌جمهور ایران بدون پرده پوشی، آنچه در ذهن داشته را به زبان آورده و با مصاحبه کننده در میان گذاشته، با توجه به اینکه نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از این مصاحبه عصبانی است، باز هم باید پذیرفت که این مصاحبه با موفقیت همراه بوده است.
علاوه بر این، اگر فرمایش معروف امام خمینی را معیار قرار دهیم که می‌فرمودند هر وقت دشمن از ما اظهار عصبانیت می‌کند باید بدانیم که کار درستی کرده ایم، نفس عصبانیت نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از مصاحبه رئیس جمهوری ایران نشان می‌دهد محتوای این مصاحبه در جهت منافع ملی ایران قرار داشته و به زیان صهیونیست‌ها بوده است. در این واقعیت نمی‌توان تردید کرد که منافع رژیم صهیونیستی با منافع و مصالح ملت ایران قابل جمع نیست و این دو در مقابل همدیگر قرار دارند.
بنابر این، عصبانیت نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و مذمت او از مصاحبه رئیس‌جمهور ایران، آشکارا نشان می‌دهد این مصاحبه توانسته تأثیر خود را بگذارد و منافع نامشروع صهیونیست‌ها را در معرض خطر قرار دهد.
اکنون به سراغ محتوای مصاحبه برویم و به این سؤال پاسخ بدهیم که چرا نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از اظهارات رئیس جمهوری اسلامی ایران خشمگین است.
خبرنگار شبکه ان. بی. سی از دکتر روحانی پرسید: آیا شما هولوکاست را افسانه می‌دانید؟
دکتر روحانی جواب داد: “من،‌ تاریخ‌دان نیستم، سیاستمدارم. چیزی که برای ما مهم است اینست که کشورهای منطقه و مردم به یکدیگر نزدیک‌تر شوند و بتوانند از خشونت و بی‌عدالتی دوری کنند.”
اهمیت این پاسخ رئیس‌جمهور هنگامی روشن می‌شود که هدف خبرنگار شبکه ان. بی. سی از مطرح کردن سؤال درباره هولوکاست را بدانیم. او نیامده بود آقای روحانی را در رسانه‌های آمریکا و غرب مطرح کند و با نیت خالص رئیس جمهوری اسلامی ایران را به ملت‌های غربی بشناساند. رسانه‌های غربی از این قبیل مصاحبه‌ها اهداف روشنی دارند. نگاه خوشبینانه اینست که آنها درصدد ادامه دادن به تبلیغات خود درباره جمهوری اسلامی ایران هستند و می‌خواهند به مردم خود بگویند در ایران تا نظام جمهوری اسلامی برقرار است هر کس قدرت اجرائی را دردست بگیرد، دشمن غرب است و تلاش می‌کند منافع غربی‌ها را هدف قرار دهد. ولی نگاه بدبینانه یا شاید واقع بینانه اینست که آنها می‌خواهند چهره‌ای که مورد نظر خودشان است را از ایران ترسیم کنند و با مطرح ساختن موضوعاتی از قبیل هولوکاست و موجودیت اسرائیل، تله‌ای بگذارند و رئیس‌جمهور ایران را به دام بیاندازند. زیرا فکر می‌کنند یا پاسخی می‌دهد که صهیونیست‌ها و حامیان غربی آن‌ها را عصبانی می‌کند و یا برعکس، طوری حرف می‌زند که مردم ایران از او می‌رنجند. در هر دو صورت، آنها به هدف خود خواهند رسید.
پاسخ دکتر روحانی به این سؤال خبرنگار “ان.بی.سی”، نقشه او را نقش برآب کرد. این جمله که “من تاریخ‌دان نیستم، سیاستمدارم”. باید برای خبرنگاری که می‌خواست رئیس‌جمهور ایران را به دام بیاندازد، یک ضد حمله بود. به همین دلیل، خبرنگار نتوانست این موضوع را ادامه بدهد و به نقطه دلخواه خود برساند.
تفاوت روش دکتر روحانی در پاسخ دادن به سؤال این قبیل خبرنگاران با افرادی که خود را تاریخ‌دان و سیاستمدار و روان شناس و اقتصاددان و فیلسوف و همه فن حریف می‌دانند و با اشتیاق فراوان به هر سؤالی پاسخ می‌دهند اینست که اینان به همان دامی که برای آنها پهن شده است می‌افتند و آنکس که چه بسا تاریخ‌دان هم باشد ولی وارد این بحث‌ها نمی‌شود، خود را با زیرکی از دام‌ها نجات می‌دهد و به مسائل مهم‌تری می‌پردازد. تفاوت مهم‌تر اینست که نیفتادن در دام رسانه‌های غربی، بهانه‌ای برای وارد ساختن آسیب‌های فراوان به کشور و منافع ملت به دست آنها و دست‌های پشت پرده و صحنه‌گردانان نمی‌دهد ولی کسانی که در این دام می‌افتند برای ارضای نفسانیات خودشان، زمینه را برای وارد شدن ضربات زیانبار به کشور و ملت فراهم می‌کنند. تفاوت دیگر اینست که صهیونیست‌ها، که چه بسا طراحان پشت پرده این قبیل سؤال‌ها هستند، با جواب‌های غیرزیرکانه مسئولین ما به هدف خود می‌رسند ولی با مواجه شدن با جواب‌های زیرکانه، دچار مشکل می‌شوند و از فرط خشم و عصبانیت، اظهارات رئیس‌جمهور را فریبکاری می‌نامند!
نکته جالب توجه اینست که زیرکی در برابر خبرنگاران دام گستر، به عقب‌نشینی از مواضع اصولی نظام جمهوری اسلامی نیز منجر نمی‌شود. در همین مصاحبه، خبرنگار “ان. بی. سی” درباره اینکه آیا رئیس جمهوری ایران به نابودی اسرائیل اعتقاد دارد یا نه، پرسید و دکتر روحانی در جواب گفت: چیزی که ما به دنبال آن هستیم، حاکمیت اراده مردم است، ما به صندوق رأی اعتقاد داریم. رئیس‌جمهور افزود: اسرائیل، رژیمی اشغالگر و دولتی غاصب است که به مردم منطقه ستم می‌کند و با سیاست‌های جنگ افروزانه باعث ایجاد بی‌ثباتی در منطقه شده است.”
جالب‌تر، پاسخ رئیس‌جمهور به این سؤال خبرنگار “ان. بی. سی” است که نظر وی را درباره سخن نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که گفته بود “آقای روحانی گرگی در لباس میش است” پرسید و آقای روحانی گفت: “اسرائیل که یک رژیم غاصب و اشغالگر است، نباید به خودش اجازه بدهد درباره دولتی که با انتخاب دموکراتیک و آزاد روی کار آمده اظهارنظر کند.”
این پاسخ‌ها، از یکطرف حاوی مواضع روشن نظام جمهوری اسلامی درباره رژیم غاصب صهیونیستی و حقوق مردم فلسطین است که باید با رأی خود، دولت مورد نظرشان را در آن سرزمین مستقر کنند و از طرف دیگر هیچ بهانه‌ای به دشمن برای تبلیغات علیه نظام جمهوری اسلامی ایران نمی‌دهد. درست به همین دلیل است که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی ناچار شده به اظهارنظری عاجزانه که مخصوص ضعفا و شکست خوردگان است پناه ببرد.
آنچه در این مصاحبه توسط رئیس‌جمهور مطرح شد، منطبق بر خط مشی اعتدالی بود. اینست اعتدال در سیاست، همان چیزی که به عنوان جان مایه دولت تدبیر و امید مطرح است. انتظار عموم مردم اینست که این دولت در تمام زمینه‌های دیگر به ویژه اقتصاد و فرهنگ نیز سیاست اعتدال را تحقق بخشد. انتظار بالاتر اینکه دو قوه مقننه و قضائیه نیز با مشی اعتدالی به پیش بروند که اگر چنین شود نظام جمهوری اسلامی به اهداف والای خود دست خواهد یافت.
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خودنوشت:تفاوت روش دکتر روحانی در پاسخ دادن به سؤال این قبیل خبرنگاران با افرادی که خود را تاریخ‌دان و سیاستمدار و روان شناس و اقتصاددان و فیلسوف و همه فن حریف می‌دانند و با اشتیاق فراوان به هر سؤالی پاسخ می‌دهند اینست که اینان به همان دامی که برای آنها پهن شده است می‌افتند و آنکس که چه بسا تاریخ‌دان هم باشد ولی وارد این بحث‌ها نمی‌شود، خود را با زیرکی از دام‌ها نجات می‌دهد و به مسائل مهم‌تری می‌پردازدروزنامه جمهوری اسلامی