آیا کامالا هریس ضدکاتولیک است یا مخالف روحانیت؟
طرفداران دونالد ترامپ به دنبال ترسیم چهره‌ای ضدکاتولیک از کامالا هریس هستند. به گزارش آسوشیتدپرس تلاش هریس برای جلوگیری از تصدی کاتولیک‌ها در مناصب رسمی، دلیلی است که حامیان رییس جمهور امریکا برای ادعای خود مطرح می‌کنند. اما این اتهام با توجه به اینکه جو بایدن کاتولیک است، خیالی به نظر می‌رسد.
جمهوری‌خواهان دریافته‌اند که جامعه کوچک اما بسیار مهم کاتولیک‌های سفیدپوست که در طول تاریخ امریکا باعث چرخش آراء در ایالت‌های سرنوشت‌ساز شده‌اند، می‌توانند تعیین‌کننده نتیجه انتخابات ریاستجمهوری ماه نوامبر باشند.
آنها که کاتولیک بودن بایدن را برگ برنده دموکرات‌ها در جذب آراء این گروه دینی می‌دانند امیدوارند با متهم کردن کامالا هریس به داشتن گرایش ضدکاتولیک بتوانند دموکرات‌ها را در موضع دفاعی قرار دهند.
این در حالی است که در حال حاضر دموکرات‌ها به علت نقد به عملکرد ضعیف ترامپ در مواجهه با ویروس کرونا مسئله نژادپرستی در موضع حمله هستند.
هیچ شکی نیست که گرایش ضدکاتولیک تاریخچه‌ای طولانی در امریکا دارد. کاتولیک‌های مهاجر از ایرلند، ایتالیا و لهستان هنگام ورود به امریکا در قرن نوزدهم با هراس‌افکنی و تبعیض از طرف آنگلوساکسن‌های پروتستان روبه‌رو شدند.
پس از جنگ داخلی، گروه کو کلاس کلن نه فقط سیاه‌پوستان، بلکه کاتولیک‌ها و مهاجران یهودی را هدف حملات نژادپرستانه قرار دادند.
این روزها نیز مهاجران اسپانیایی‌تبار از جانب برخی از حامیان ترامپ این نوع از رفتار تصعب‌آمیز را تجربه می‌کنند.
دیدگاه ضدکاتولیک همچنین نقش مهمی در سیاست امریکا بازی کرده‌است. در سال ۱۸۸۴، جمهوری‌خواهان دموکرات‌ها را حزبِ” روم، رومانیسم و شورش” خطاب می‌کردند.
همچنین در سال ۱۹۲۸ کارزار انتخاباتی آل‌اسمیت، که اولین نامزد کاتولیک ریاستجمهوری بود، هدف تبلیغات گسترده ضدکاتولیکی قرار گرفت.
در سال ۱۹۶۰ نیز، اتحاد ضدکاتولیک وزیران پروتستان از جمله بیلی گراهام و نورمن وینسنت پیل با پیشنهاد ریاستجمهوری جان اف کندی مخالفت کردند.
نکته جالب این‌جاست که در همه این موارد، این جمهوری‌خواهان بوده‌اند که از کارت ضد کاتولیک در بازی خود استفاده کرده‌اند.
در این میان، مهم است که بین گرایش ضدکاتولیک و گرایش ضدروحانیت کاتولیک تفاوت قائل شد.
بدون شک فعالان فمینیست، حامیان همجنس‌گرایان و متحدان آنها مخالف اسقف‌های کاتولیک و تصدی مناصب سیاسی به دست آنها هستند.
ادبیات این گروه‌ها ممکن است گاهی ضد کاتولیک به نظر برسد، اما در حقیقت آنها به طور کلی ضدکاتولیک نیستند، بلکه ضد سپردن جایگاهی در سیاست‌گذاری عمومی به رهبران کاتولیک هستند.
اگر فردی ضدکاتولیک باشد، مثلا مخالف ازدواج فرزندانش با کاتولیک‌هاست، اما گروه ضدروحانیت کاتولیک هرچند به اسقف‌ها علاقه‌مند نیستند، مشکلی با ازدواج فرزندانشان با کاتولیک‌ها ندارند. در واقع حتی برخی از کاتولیک‌ها نیز ضدروحانیان کاتولیک هستند.
گرایش ضد روحانیت اولین بار در قرن نوزدهم و به دلیل مخالفت روحانیان کلیسا با اتحادیه‌ها، آزادی مطبوعات و دموکراسی شکل گرفت.
همین موضوع باعث شد تعداد زیادی از افراد به خصوص مردان، کلیسای کاتولیک را ترک کنند. اما امروزه زنان صاحب قوی‌ترین گرایش ضدروحانیت هستند، چراکه سلسله‌مراتب کلیسا را پدرسالارانه می‌دانند.
بنابراین دیدگاه ضدکاتولیک با دیدگاه ضدروحانیت یکسان نیست، مگرآنکه سلسله مراتب روحانیان با کلیسا یکسان انگاشته شود.
متهم‌کنندگان کامالا هریس به دیدگاه ضدکاتولیک، به اقدام او در سال ۲۰۱۸ استناد می‌کنند که در مجلس از برایان سی. بوشر، قاضی منتخب ترامپ برای دادگاه منطقه‌ای نبراسکا، به دلیل مخالفت با حق انتخاب زنان و حمایت از پیشنهاد ۸، که به دنبال محدود کردن تعریف کلمه ازدواج به دگرجنس‌گرایان بود، سؤال کرد.
هریس همچنین به عضویت بوشر در گروه شوالیه‌های کلمبوس اشاره کرد و از او پرسید که آیا از دیدگاه کارل اندرسون، رهبر این گروه که رأی‌دهندگان کاتولیک را از انتخاب نامزد حامی حق سقط جنین منع می‌کرد، مطلع بوده است یا خیر.
می‌توان گفت که همه سخنان هریس درباره شوالیه‌های کلمبوس قابل دفاع نیست، چراکه او می‌توانست حداقل به تلاش فوق‌العاده آنها در امور خیریه اشاره کند اما این به معنای ضدکاتولیک بودن او نیست.
اگر هریس را ضد کاتولیک بدانیم، ترامپ نیز چنین است، زیرا به علت مخالفت پاپ فرانسیس با طرح دیوارسازی، رهبر کلیسای کاتولیک را “خفت‌بار” نامید.
بنابراین ضد کاتولیک بودن اتهام آسانی برای نسبت دادن به حریف سیاسی است و کاتولیک‌های امریکا باید درباره این موضوع هوشیار باشند.
مترجم: نفیسه نیک‌بخت
