ذکری از کتاب عاموس که دغدغه‌های قومی نتانیاهو را نشان داد

نتانیاهو ابتدا به دوستی تاریخی یهودیان و ایرانی ها اشاره کرد، اما بلافاصله گفت که از زمان انقلاب اسلامی در ایران، این کشور با یهودیان دشمنی کرده است.

نخست وزیر اسرائیل، دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور ایران را متهم کرد که در دوره ای که دبیر شورای امنیت ملی ایران بوده است، از حملاتی آگاهی داشته که به گفته او در سراسر جهان توسط ایران صورت گرفت و یهودیان و غربی ها را به کشتن داد.

او تأکید کرد که اسرائیل هرگز به مسلح شدن کشوری راضی نخواهد شد که دائم ما را به نابودی تهدید می کند. او هشدار داد که حتی اگر لازم باشد، اسرائیل به تنهایی به مقابله با برنامه اتمی ایران خواهد پرداخت.

نتانیاهو در بخش دوم سخنان خود به موضوع صلح با اعراب پرداخت و گفت که آماده مصالحه ای تاریخی با فلسطینیان است، اما با وجود این پیشنهاد تأکید کرد: طرف فلسطینی باید موجودیت و لزوم امنیت اسرائیل را به رسمیت بشناسد و امتیازهای دردناکی(!) را که برای رسیدن به صلح لازم است، به اسرائیل بدهد.

نخست وزیر اسرائیل گفت که یهودیان به اسرائیل رفته اند و کشور خود را ساخته اند تا دیگر نشود به آنها ظلم کرد.

او سخنان خود را با قرائت ذکری به زبان عبری از کتاب عاموس 14-15 به پایان برد که در مورد بازگشت یهودیان به آن سرزمین است و اینکه هیچ کس نمیتواند آنها را از آنجا بیرون کند.

 
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در حالی بخش عمده سخنرانی خود را در نشست مجمع عمومی سازمان ملل به ایران و برنامه اتمی این کشور اختصاص داد که بازخوانی برخی سخنان وی نشان می دهد وی به جای آنکه بکوشد در چارچوب دیپلماسی بین‌المللی سخنرانی کند، علاقه‌مند بود ذهنیت افراطی معطوف به قوم یهود خود را به صورتی ایدئولوژیک بیان کند؛ کوششی که برای بسیاری از مردم جهان نامفهوم است.