طعم صلوات با چاشنی جعلیات

مهدی فردوسی مشهدی

سواد رسانه‌ای مخاطب در مواجهه با انواع محتواهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به‌ویژه الهیاتی، به معنای تراز کردن شور و شعور است. سربریدن اصالت و حقیقت در مسلخ ملاحت و جذابیت و عِقال کردن عقل فعال به افسون‌ رسانه، بی‌سوادی رسانه‌ای است. تحصیل سواد رسانه‌ای بر مربی و متربی واجب و درباره محتوای دینی و مذهبی، اوجب الواجبات است.

«صلوات» در قرآن به معنای نمازخانه‌های یهودیان[1] یا خود نمازها[2] یا دعاها[3] یا درودها[4] آمده است و در عُرف فارسی‌زبانان، به همین معنای چهارم و البته ویژه پیامبر اسلام و خاندانش به کار می‌رود و با ادای این جمله صورت می‌پذیرد: «اللهم صَلّ علی محمد و آل محمد».

حامد حاج ملاعلی به همت خانه پویانمایی انقلاب اسلامی، نماهنگی را کارگردانی کرده به نام «طعم صلوات» که سروده‌ای از افشین علاء شاعر معاصر کودک و نوجوان، دست‌مایه تولید آن بوده و بارها از شبکه پویا برای مخاطب کودک پخش شده است و اکنون نیز هر جمعه آن را پخش می‌کند:

 

یک روز که پیغمبر، از گرمیِ تابستان / همراه علی می‌رفت در سایۀ نخلستان

دیدند که زنبوری از خانۀ خود پَر زد / بر دامن پیغمبر آهسته فرود آمد

بوسید عبایش را، دور قدمش گردید / بر خاک کف پایش صد بوسۀ دیگر زد

پیغمبر از او پرسید: آهسته بگو جانم / طعم عسلت از چیست؛ هر چند که می‌دانم

زنبور جوابش داد: چون نام تو می‌گویم / گُل می‌کند از نامت صد غنچه به کندویَم

تا یاد تو را هر شب چون گُل به بغل دارم / هر صبح که برخیزم در سینه عسل دارم

از قند و شکر بهتر خوش‌تر ز نبات است آن / طعم عسل از من نیست، طعم صلوات است آن

 

سایت شبکه پویا، نظر کمابیش چهل کاربر را ذیل صفحه این نماهنگ جمع و درج کرده است که ابتهاج و امتنان اولیا و مربیان کودکان را درباره این نماهنگ در بردارد[5]. باری، از سه منظر صورت و معنا و مخاطب، می‌توان درباره آن سخن گفت. مقصود از صورت، ساختار[6] تصویری‌اش در قالب رسانه[7] بصری؛ مقصود از معنا، محتوای[8] حدیثی‌اش و مقصود از مخاطب[9]، بیننده هدف است.

الف) صورت

از دید صوری کارگردان محترم کوشیده است که به محتوای شعر متعهد باشد، اما برخی از عناصر تصویری در این نماهنگ با یک‌دیگر سازگار نیستند. برای نمونه، پیامبر و علی (ع) در آغاز با پوششی قهوه‌ای و سبز نشان داده شده‌اند که بیش‌تر به قبا می‌ماند، اما در متن شعر «عبا» آمده است. به هر روی، عبا یا قبای قهوه‌ای پیامبر، در بخش‌های پایانی سبز می‌گردد. هم‌چنین بوستانی که در تصویر دیده می‌شود بیش‌تر به جنگل می‌ماند نه نخلستان و حضور گوَزن و بچه آهو در تصویر، شاهد ماجراست. ارائه چند نخل در دورنما نیز نخلستان را در ذهن بیننده تداعی نمی‌کند. تکرار نماها[10] از دیگر مشکلات محصول تصویری است؛ زیرا با توجه به طول نماهنگ (چهار دقیقه) به اصطلاح کِش آمده و برای پُر کردن آهنگ، مکرَر به کار رفته‌اند؛ چنان‌که زنبور یک بار در آغاز از خواب برمی‌خیزد و خمیازه می‌کشد و یک بار هم زمانی که به تطبیق ابیات پایانی شعر می‌رسد؛ یعنی «هر صبح که برخیزم». افزون بر اینها، کلمه «خانه» بیت دوم، در خوانش نماهنگ به «لانه» بدل گشته که درباره کندوی زنبور به کار نمی‌رود، بلکه بیش‌تر درباره خانه پرندگان و خزندگان و برخی از دیگر حشرات به کار می‌رود.

 

ب) معنا

از دید محتوایی نیز گفتنی است که استحباب و اهمیت درود فرستادن بر پیامبر و خاندان ایشان از مسلمّات سنت اسلامی به شمار می‌رود، اما برای تأکید بر این مستحبِ مهم، به هر روایتی نمی‌توان چنگ زد. محتوای این منظومه، در مجامیع روایی متقدم و دست اول شیعیان و اهل‌سنت نیامده، بلکه فقط مرحوم شیخ علی‌اکبر نهاوندی (1278-1369 ق) از فقهای معاصر آن را در کتاب عمومی خود با عنوان خزینه الجواهر فی زینه المنابر[11] آورده است و شکی نیست که روایتی مرسَله در کتابی متأخر، شایسته استناد نیست:

«روزی سید عالَم در سایه نخلی نشسته بود و حضرت امیر المؤمنین در خدمت آن سروَر بود؛ ناگاه زنبوری بیامد و پروانه‌وار دور آن شمع رسالت طواف می‌کرد و به زبانی که داشت تکلم با آن حضرت می‌نمود؛ پس حضرت امیر آستین را می‌افشاند تا آن زنبور را از آن حضرت دور گرداند. حضرت رسول تبسمی فرمودند و گفت: یا علی هیچ می‌دانی که این زنبور چه مقصودی دارد؟ مرادش این است که ما را مهمانی کند و می‌گوید که در فلان موضع قدری شهد نهاده‌ام. امیر المؤمنین را بفرما تا او را حاضر سازد … امیر المؤمنین آن شهد را حاضر نمود و آن جناب از همان زنبور سؤال نمود که خوراک شما شکوفه تلخی بیش نیست چگونه می‌شود که در اندرون شما شهد صافی می‌گردد؟ عرض کرد: یا رسول الله! هر گاه قدری شکوفه به درون ما داخل شود فی الحال الهام اِلاهی رسد تا سه نوبت بر جناب شما صلوات فرستیم و به سبب آن شکوفه تلخ را در شکم خود شهد و شیرین سازیم[12]».

شگفتا که زنبورِ این روایت، علی بن‌ابی‌طالب (ع) را در همان عصر پیامبر «امیر المؤمنین» خطاب می‌کند! و شگفتا که سخنی از صلوات بر «آل» پیامبر نمی‌رانَد! شاید هم در این‌باره به آیه «صلّوا علیه[13]» استناد کرده باشد! خود این تعبیر، شاهد «موضوع» (مجعول) بودن روایت است.

باری، آن.ماری شیمل (1922-2003 م) اسلام‌پژوه آلمانی معاصر، با اشارتی به این داستان افسانه‌ای، می‌گوید: «شاعران سوژه‌های مورد علاقه‌ای دارند که دو یا سه تای آنها مشخصاً مطلوب آنهاست: [یکی] داستان ستون حنانه (تنه نخل مشتاق) و داستان چگونگی نجات آهو به دست پیامبر که گاه به گاه به کار گرفته می‌شوند. دیگر اشعار به ریشه افسانه‌هایی چون دلیل شیرینی عسل می‌پردازد. در آناتولی و دره هند شخص می‌آموزد که تنها هنگامی که زنبوران عسل بر حضرت محمد صلوات می‌فرستند، عسل شیرین می‌شود[14]».

من این دیدگاه را توجیه‌پذیر نمی‌دانم که هنرمندان پژوهش‌گر نیستند، بلکه معتقدم آفرینندگان اثر هنری به پیروی از فرمان «فَلْیَنْظُرِ الاِنْسانُ إِلى‏ طَعامِه‏[15]»، باید پیش از ساختن اثر، در مصالح سازه‌های خود و مواد اولیه خوراک فکری مخاطبانشان، به دیده وسواس بنگرَند.

 

ج) مخاطب

از دید مخاطب‌ نیز به یکی دو نکته اشاره می‌کنم: اول اینکه کاش کارگردان این نماهنگ به اقتفای قرآن کریم معقولات را به محسوسات تشبیه و پیامش را بدین شیوه به مخاطب عام منتقل می‌کرد؛ نه اینکه طبیعت مادیِ محسوس را در قالب کرامت معنویِ معقول بگنجاند. فرض می‌گیریم که «طعم عسل از طبیعت زنبور نیست، بلکه طعم صلوات است آن»، اما این نکته را کسی درمی‌یابد که به گفته مولانا «غُلغُل اجزای عالم» و «تسبیح جمادات» را فاش می‌شنود و راز «حدیث لولاکَ» را می‌داند؛ نه کودکی که همین شبکه پویا در برنامه «خدا چه آفریده[16]» به او می‌آموزد: «عسلِ شیرینی را که می‌خوری، زنبور از شهد گل‌ها می‌سازد» و در نماهنگ «زنبور عسل» از زبان زنبور به او می‌گوید: «تو کندو می‌سازیم از شهدِ گل، عسلی که هست خوش‌رنگ و خوش‌بو، زندگی ما زنبورها بسته به گل؛ گل لاله، گل زنبق، سوسن، سنبل[17]».

از قضا محتوای موجود در تولیدات واقع‌نُما[18] و مستند این شبکه، هم با محتوای قرآنی درباره زندگی زنبور هم‌سویی و هم‌خوانی دارد؛ هم نزد بیننده هدف باورپذیر است؛ زیرا قرآن می‌گوید: «خداوند خانه‌سازی و شیره‌نوشی را از طریق وحی، به زنبور می‌آموزد[19]» و به جای شیرینی عسل بر تنوع رنگ آن تأکید می‌کند که بی‌شک از تنوع شهدها و شکوفه‌ها اثر می‌پذیرد. به گفته مفسران، وحی خداوند به زنبور، آگاهی غریزی اوست[20]. کودک خود از تجربه کنش‌های غریزی بویی می‌برَد و می‌تواند غریزه را بفهمد و همین اندازه بس است برای تفکرورزی او و پل زدن از طبیعت به فراطبیعت. پل زدن از طبیعت به کرامت، شاید با سلوک هفتادساله‌ای ممکن باشد، اما برنامه‌سازی در این‌باره برای مخاطب نوپای پویا؛ یعنی کودک و نوجوان هرگز مطلوب نیست. لُب لباب آیاتی از این دست در قرآن، سوی‌گردانی کودکان عقلی است از زمین به آسمان، اما حاصل محصولاتی چون «طعم صلوات» سرگردانی کودکان سِنی است پای «تِلویزان[21]».

اگر تصویر کردن داستان زنبور برای مخاطب کودک رَوا باشد، چرا تصویر کردن داستان ماهی مذکور در همان کتاب نهاوندی برای او رَوا نباشد که از قضا مربی یا مادر محترمی نیز ساخت نماهنگ آن را از شبکه پویا درخواست کرده است[22]؛ همان ماهی مُرده‌ای که به برکت صلوات فرستادن بر پیامبر و آلش، ضد حریق شده بود و آتش در او تأثیر نمی‌کرد؟

 

پدران و مادران و مربیانی که در پایگاه اینترنتی شبکه پویا ذیل این نماهنگ ابتهاج و امتنان خود را از چنین محصولی ابراز کرده‌‌اند، شیفته نوا و نمای آن شده‌اند. شماری از بازخوردهای مخاطب را در جدول زیر می‌توانید دید. روی سخن من در این جستار کوتاه با همین مخاطبان گرامی است. بی‌شک جلوگیری از ساخت و ساز چنین محصولاتی ممکن نیست و شاید مطلوب هم نباشد، اما یکی از ارکان سواد رسانه‌ای به‌ویژه ناظر به محتوای دینی و مذهبی (الاهیاتی) سنجش اعتبار آن یا دست‌کم کاوش درباره اعتبار آن و کنش فعالانه درباره بررسی آن و تفکر درباره چفت و بست و ربط و نسبت آن با مجموعه اطلاعات و دانش‌های الاهیاتی است.

به تعبیر دیگر، چنان‌که مواجهه فعال با پیام‌های بازرگانی ویژه کودک موجب می‌شود مخاطب باسواد با تکیه بر عصای شعار «بشنو و بسنج» بر پله شعور «ببین و بیاندیش»، محتاطانه گوش و نگاه کند و شنیده‌ها و دیده‌هایش را از پالایه خردورزی بگذراند، درباره تحفظ بر مواجهه فعال مخاطب کودک با پیام‌های رسانه‌های دینی ـ مذهبی (الاهیاتی) باید حساس‌تر و سخت‌گیرتر باشد نه اینکه خودش وابدهد و به سائق عاطفه، گریبان عواطف کودکش را نیز بگیرد و عاقله او را هم عِقال بزند و القاگرانه او را به حفظ کردن و دیدن و شنیدن مکرر وادارَد، بلکه باید پس از مواجهه با هر محصولی او را به پرسش بگیرد و اندیشه‌اش را به ورزش در این‌باره سفارش کند. باری، «ذات نایافته از هستی، بخش کی تواند که شود هستی‌بخش؟»

 

شنبه، 05 مرداد 1398 ساعت 07:06، محمد مهدی-کرج سلام و خدا قوت! هم با کیفیت هم سطح عالی محتوایی

آنجه من از واکنش فرندانم می بینم بسیار عالی است مشخص است که دانش محور و محقق و کار بلد این گونه نماهنگ ها را نوشته و اجرا نموده اند. ضمن تشکر دست خالقان این اثر موارد مشابه مانند سلام خادمان و… را بوسید و آرزوی تداوم و موفقیت در ساخت این گونه موارد داشت

سه شنبه، 07 خرداد 1398 ساعت 11:02، مریم زاهد ،۳۳ ساله، تهران سلام

خیلی کلیپ خوبی هست فقط کاش قابل دانلود بود. پسر من خیلی دوستش داره. یه پیشنهادم دارم: من یه قصه جالب دیگه هم جدیدا شنیدم شبیه همین داستان؛ قصه ماهی ای که بخاطر صلوات بر حضرت محمد (ص) وقتی صید شد بدنش در آتش نمیسوخت؛ حتما کار سختیه ولی گروه هنرمند و توانایی مه کلیپ زنبور رو ساختن شاید بتونن این رو هم انجام بدن. خیلی خوبه که بچه ها از سن کوچیک با برکات صلوات بر پیامبر عزیز و آلشون آشنا بشن. ممنون ازتون

شنبه، 28 اردیبهشت 1398 ساعت 15:04، علیرضامشکینی.۱۰ساله ازکاشان. باسلام وخسته نباشید.خیلی زیبابود.من ودوستم الان تمرین میکنیم تااین شعرزیباراقبل ازافطاردرمدرسه بخوانیم.
جمعه، 03 اسفند 1397 ساعت 12:20، صابر طباطبایی یزدی 37 ساله از قم خیلی خوبه که مدیران سیاست گذار و کارمندان ایده پرداز و تیم های پیمانکاری که این ایده ها رو پیاده سازی میکنند و میسازند و تصویب میکنند تونستند تیمی بسازند که انقدر خوب و عالی محصولی رو تولید میکنند که دخترهای من لذت میبرند و مبینند و حفظ میکنند و میان میپرسند بابا این داستانه حقیقت داره و من دقایقی باهاشون درباره ی آیه های قرآن و کرامت های انسانی که خدا به بندگان صالحش عنایت میکنه صحبت کردم. برای خودم هم یادآوری نیکویی بود.
جمعه، 23 آذر 1397 ساعت 16:55، محبوبه مشفق،بیست و سه ساله،لنگرود سلام علیکم،انشالله خداوند بهتون اجر بسیار در دنیا و آخرت عطاکنه.هربار که این قطعه هنری -ولایی پخش میشه من که یک مادرم،اشک تو چشمام جمع میشه.انشالله باز هم ازاین دست برنامه های آموزنده و مذهبی خصوصا در حوزه انیمیشن بسازید و پخش کنید.اجرکم عندالله اللهم عجل لولیک الفرج بحق زینب سلام الله علیها
چهارشنبه، 21 آذر 1397 ساعت 23:11، رضا معبودی خداوند به تولیدکنندگان این اثر زیبا و ارزشمند، به اندازه ثانیه ثانیه عمرشان، خیر و برکت و پاداش کریمانه بدهد. حظ کردم. لذت بردم. دستمریزاد. درود خدا بر شما.
سه شنبه، 13 آذر 1397 ساعت 11:22، مامان محمد رسول از کرمان سلام

من امروز بود که این کلیپ زیبا رو دیدم.تاثیر عجیبی روم گذاشت . حتی گریه ام گرفت.برا همین وارد اینترنت شدم تا بیشتر در مورد این قصه بدونم.وقصد دارم ظهر برا بچه ها این داستان رو تعریف کنم.مطمئنم که میتونه موثر باشه برای پسرم که به صلوات نگاهی دیگه داشته باشه. کاش بشه این کلیپ رو دانلودش کنم!

سه شنبه، 13 آذر 1397 ساعت 10:42، علی اکبری از اصفهان با سلام واحترام

از صمیم قلبم از سازندگان و شاعر بزرگوار این کلیپ سپاسگزارم واقعا ساخت اینطور کارها سعادتی می خواد که نصیب هرکسی نمیشه خیلی خبلی ممنونم

شنبه، 10 آذر 1397 ساعت 12:46، خانم امام. ۳۳ ساله. از یزد سلام. خیلی زیبا بود . اولین دفعه که دیدم گریه کردم. واقعا کلیپ زیبایی بود .برای بچه ها هم زیبا و دلنشینه. خدا اجرش رو بهتون بده
چهارشنبه، 30 آبان 1397 ساعت 11:48، نجمه کاظمی ۲۷سال اصفهان خیلی زیبا بود باز هم چنین کلیپ هایی که موسیقی ملایم و سازگار با روح بچه ها و محتوای مذهبی دارد تولید کنید
سه شنبه، 29 آبان 1397 ساعت 09:31، زهرا احسنت خداوند رحمان اجرتان دهد . قلب مبارک آقا امام زمان از سازندگان این برنامه های زیبای معنوی شاد ان شاء الله.
چهارشنبه، 15 آذر 1396 ساعت 23:52، م. ع 39 تهران به توبه خود کمال تشکر را از زحمتکشان در غرصع تدوین این اثر هنری دارم که البته ارزش خاصی ندارد . برای شاعر فهیم و مودب به ادب ولایی و برای تصویگر و آهنگساز خوش ذوق و سلیقه و ولایی از خداوند متعال بهترین ها را دعا می کنم

ای کاش رسانه ملی که به فرموده امام دانشگاه عمومی محسوب می شود ببیند که چقدر با تکریم سازندگان فیلم ها و مجموعه های مشابه این کلیپ در حین سرگرم کردن مردم آنها را با یاد خدا و معاد و ولایت اولیای خدا مانوس می کرد تا در پی این امر از خیلی از آفت های اخلاقی و اجتماعی و … مصون می شدند ای کاش …

سه شنبه، 28 دی 1395 ساعت 23:06، س. م – ۳۷ ساله- تهران سلام. إن شاءالله سازندگان و زحمتکشان این کلیپ فوق العاده از دستان ساقی کوثر سیراب شوند و اجرشان را از رسول الله بگیرن. یا علی

 

 

[1]. حج، 40. ر.ک: محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 14، ص 385.

[2]. مؤمنون، 9.

[3]. توبه، 99.

[4]. بقره، 157.

[5]. www.pooyatv.ir/clips/misc/item/213668 (1398/07/28).

[6]. Form.

[7]. Media.

[8]. Content.

[9]. Audience.

[10]. Shot / Plan.

[11]. این کتاب در سه بخش اصول دین، فروع دین و اخلاق، وصایا و حکایاتی با محوریت آیات و روایاتی در بردارد.

[12]. علی‌اکبر نهاوندی، خزینه الجواهر فی زینه المنابر، ص 586.

[13]. احزاب، 56.

[14]. آن.ماری شیمل، «شعر دینی در جهان معاصر اسلامی»، کیهان اندیشه، ش 69، ص 187.

[15]. عبس، 24.

[16]. ساخته فاطمه سادات حسن‌زاده، 142 قسمت، رئال، سال 1395.

[17]. www.pooyatv.ir/clips/misc/item/213012 (1393/12/03).

[18]. Real genre.

[19]. نحل، 68 و 69.

[20]. محمدحسین طباطبایی، همان، ج 12، ص 292.

[21]. farsi.khamenei.ir/speech-content?id=42611

[22]. مریم زاهد ،۳۳ ساله، تهران (سه شنبه، 07 خرداد 1398 ساعت 11:02).

مطالب مرتبط
منتشرشده: 14
  1. سمیرا

    امیرالمومنین لقبی بود که از طرف خدا به علی (ع) در زمان پیامبر اعطا شد و پیامبر از دیگران از جمله ابوبکر و عمر خواسته بود که ایشان را با همین لقب مورد خطاب قرار دهند.

  2. محمد

    سلام علیکم. آیا هرآنچه در کتب روایی متقدم نیست، مجعول است؟ شواهد و قرائن قابل توجیهند.

  3. مریم

    مسلماً آن نقل و این شعر، ادعای بیان فرمول شیمیایی عسل را ندارد تا این حرفها جا پیدا کند. همانطور که در زبان ساده، ساخت عسل از شهد گل توضیح داده می‌شود، تصور هم دارد که گوینده چنین تمثیلی را ساخته باشد تا با بیانی کوتاه و موثر، این مفهوم که شیرین‌ترین شیرین‌های عالم از نام و آوازه محمدبن عبدالله ص مزه می‌گیرد را منتقل کند.

    اینکه شبکه پویا در یک برنامه به کودک بیاموزد «عسلِ شیرینی را که می‌خوری، زنبور از شهد گل‌ها می‌سازد» منافاتی با آن ندارد که در سطحی دیگر به کار بردن زبان تمثیل و رمز و متافور را هم به او بیاموزد.
    امثال همین پرسش‌ها که برای کودک هم پیش می آید همراه توضیحاتی که از سوی پدر و مادرش می شنود به او می آموزد که آنچه می بیند لزوماً معنای ظاهری اش مراد نیست و همین سبب می‌شود کودک با کاربرد رمز و استعاره و نماد در زبان آشنا شود.

  4. امیر

    سلام
    بنده شمارو دعوت به قرآن میکنم: سوره نحل درقرآن اشاره به وحی به زنبور دارد
    1.اگربخواهید طوری مثلا روشنفکرانه به مسئله بنگرید باید گفت مگر زنبور پیامبرهست که به آن وحی میشود!!؟
    2.مگر آنکه به کلی منکر وحی به زنبور شوید که دراینصورت قرآن را نفی کرده اید زیرا سوره ای دراین باره وجود دارد.
    3.خداوند درقرآن میفرماید برپیامبرصلوات بفرستید ولی چگونگی آنرا بیان نکرده یا فرموده نماز بخوانید ولی چگونگی آنرا بیان نکرده
    پس باید گفت تمام نمازها جعل هست؟
    شما که اهل تفکرو تامل وتحقیق درحوزه هستید بعداز1400سال بگید طبق قرآن خداوند به زنبورچه چیزرا وحی کرده است؟

  5. امیر

    این خیلی بده اگه مطلبی به نفعتون باشه ثبت میکنید اگه نباشه حذف میکنید
    این خودش دلیلی بردلایل بی ربطتون هست

  6. بیژن

    یعنی عسل های قبل از پیامبر تلخ بودن

    1. رضوان

      قشنگ بود

  7. حسین

    چراجعلیات؟؟؟؟مگراین درکتب حدیث حتی مخالفین نیامده ؟؟؟یاشایدشماقران راهم منکرید؟؟؟مگرقران کریم نمیفرمایدهرشی تسبیح خدامیکندایازنبورعسل شی نیست؟یاصلوات ذکرخدانیست یاعجیبترازذکرخداست ؟؟؟امثال این روایات درمدح صلوات یاولایت ائمه طاهرین علیهم السلام…وعرضه ولایت درعالم ذر نیامده ؟؟؟احادیث طینت که الی ماشالله است .اینگه این روایت ازجعلیات باشد ادعای شماست وبایدبتوانیدثابت کنیدکه حتما ازجعلیات است .والا باید سکوت کنید وبگوییدنمیدانم .همانطورکه اثبات شی دلیل میخواد رد وانکار هم دلیل میخواد ‌.بااین طرزفکرشماتمام معارف الهی که بامغزشما هماهنگ نیست انکارکنید!!دنیاپرازعجائب. است !بنده منتظرم دلیل خودتان رادراثبات رد وانکار بیاورید .

  8. خادم زهرا س

    آقاامیر درمورد وحی فرمودید وحی دونوع است مفهوم خاص که فقط مختص پیامبران است ومفهوم عام که به معنای الهام ونوعی راهنمایی است مثل وحی به زنبور عسل وبه مادر حضرت موسی ع
    البته این نماهنگ بسیار زیبا است
    ولی به گفته محقق حدیثش چندان معتبر نیست صدا وسیمای ماکه رسانه ای ملی است باید برای ساختن کلیپها و….خصوصا برنامه های اعتقادی خیلی بیشتر از این دقت وهزینه کنه بینندگان نکته سنج زیادند
    والبته آقا بیژن خداوند تمام جهان را به خاطرحضرت محمدص آفریده خداوندکه دانای مطلق است می دانست که در ذریه حضرت آدم ع چنین فرزندی است.
    دانستن خدا با پیش بینی ما تفاوت دارد مثل مقایسه خداوند با معلمی واستادی که دانش آموز ودانشجوی کم کار دارد معلم پیش بینی میکنه دانش آموز اگر با این رویه درس بخواند مردود است ولی دانش آموز درس نخوان چند شب مونده به امتحان نهایت تلاشش را میکند وموفق می شود.
    خداوند از همان ابتدا می داند که این دانش آموز قبول میشود
    در نتیجه خوبی پیامبر ما مسلمانان را خداوند از ازل میدانسته وشایستگی چنین مقامی را داشته که مبعوث شده
    میلاد پیامبر رحمت که رحمت العالمین است ومیلادفرزند بزرگوارشان امام جعفر صادق ع را به همه شما سروران تبریک میگم دعای خیرشان بدرقه راه همه شما عزیزان

  9. رضوان

    مشخصه به حدیث معتبری رجوع نکردن
    وقتی یه همچین شعر بی‌منطقی رو می‌ذاریم بچه یه کم بزرگتر بشه به همه حرف‌های ما شک می‌کنه
    در عجبم از کسانی که کامنت گذاشتن و می‌خوان با مقدس جلوه دادن راه هرگونه نقد رو ببندن و هرطور شده توجیه کنن

  10. حسینی

    فاطمه علیها السلام در لحظات آخر عمر پیامبر (صلى الله علیه وآله )
    رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) در آخرین لحظات عمر شریفشان به على علیه السلام فرمودند: سرم را بر دامن خود بگیر، زیرا که امر الهى فرا رسید و چون جان من بیرون رود مرا رو به قبله بگذار و کار غسل و کفن مرا خودت انجام بده . حضرت على علیه السلام سر آن حضرت را به دامن گرفت ، آن حضرت از حال رفت ، فاطمه علیها السلام خود را بر آن حضرت افکند و به روى او نگاه مى نمود و نه و گریه مى کرد و این شعر ابوطالب را مى خواند:

    و ابیض یستسقى الغمام بوجهه
    ثمال الیتامى عصمه الیتامى عصمه اللارامل
    و سفید روئى که مردم به برکت روى او طلب باران مى کنند، او که فریاد رس یتیمان و پناه بیوه زنان است .
    رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) چشمش را باز کرد و با آواز ضعیف فرمود: دختر جانم : اى گفتار عمویت ابوطالب است ، آن را مخوان ولى این آیه را بخوان :
    و ما محمد اللا رسول قد خلت من قبله الرسل اءفان مات او قتل انقلبتم على اعقابکم و من ینقلب على عقبیه فلن یضر الله شیئا و سیجزى الله الشاکرین (1

    از این داستان به روشنی استفاده می‌شود که پیامبر دنبال ایجاد یک جامعه عقلانی بود و نه احساسی که مثلا ابر از چهره تو باران طلب میکنه!یا اینکه زنبور عسل با صلوات طعم عسل را شیرین میکند!!!!!

    1. علیرضا

      من تا به حال از این ماجرا که نقل کردید این طور دریافت می کردم که پیامبر نگران بازگشت مسلمانان به عقب بوده و از این رو آیه مذکور را تلاوت فرمودند

  11. مهمان

    اولا این روایت در کتاب کنزالعمال ج اول که از منابع قدیمی اهل سنت است هم آمده( مولفش متوفی ۹۷۵ یا ۹۷۷ هـ).
    و ثانیا لقب امیرالمؤمنین در زمان خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به حضرت علی علیه السلام اعطا شده است و در روز غدیر هم پیامبر بر این امر صحه گذاشته است.
    و ثانیا چه اشکالی دارد خداوندی که طبق سوره نحل به زنبور عسل وحی می کند برای ساخت کند و و خوردن از گلها، امر به صلوات هم بکند.
    در ضمن این که یک عده میگن پس عسل‌های قبل پیامبر تلخ بودند خیر اونا هم شیرین بودند به برکت صلوات چون پیامبر و آل پیامبر مورد توسل و توجه تمام انبیا گذشته بوده اند و اسم و نام و فضیلت آنها در امتهای گذشته هم بوده همانطور که خداوند متعال در سوره صف از قول حضرت عیسی علیه السلام بشارت به آمدن آخرین پیامبر داده است و توبه حضرت آدم هم بخاطر توسل به اهل بیت علیهم السلام پذیرفته شد.
    خلاصه اینکه منکر فضائل اهل بیت علیهم السلام یا جاهل است و یا عناد دارد.

  12. شه

    چقدر استدلال های اقای فردوسی سخیف و کهنه بود

درج دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.