سیاستزدگی تا کجا؟
حجت الاسلام سیدحمید حسینی، در واکنش به سخنان و رویکرد حجت الاسلام علیرضا پناهیان درباره اسلام، آن را ترویج قرائتی اقتدارگرا و سیاسی از اسلام دانست و در پاسخ، مخاطبین را به یادداشتی قدیمی از خود با نام ” سیاستزدگی تا کجا؟” ارجاع داد.
«در اینکه سیاستورزی عادلانه و مبارزه با زورگویان از اهداف انبیای الهی بوده تردیدی نیست، ولی برجسته کردن هدفی که آن هم برای زمینهسازی زندگی اخلاقیتر جامعه بوده و انکار آن همه آیات و روایاتی که تزکیهٔ اخلاقی را هدف اصلی پیامبران و اخلاق را زیربنای دین معرفی میکند، چه مبنایی جز سیاستزدگی و چه نتیجهای جز دورتر شدن جامعه از اخلاق و دینگریزی بیشتر مردم در پی دارد؟»
اکنون نیز باید ضمن یادآوری آیهٔ ۲۱ سورهٔ مجادله که از موفقیت و پیروزی همهٔ انبیای الهی در انجام مأموریت و رسیدن آنها به اهدافشان سخن میگوید بار دیگر این پرسش را مطرح کرد که آیا اهمیت قدرت سیاسی تا جایی است که بهخاطر آن حاضریم برترین پیامبر خدا را فردی شکستخورده و ناکام معرفی کنیم؟
آری اگر هدف انبیا را در حد نزاعها و بازیهایی سیاسی و جناحی که به اسم دین انجام میگیرد پایین آوریم ناچاریم آنها را در موفقیتهایی که برای خود توهم میکنیم ناتوان بدانیم؛ ولی اگر به دهها آیه از قرآن توجه کنیم که با بیارزش شمردن دینی که در سایهٔ قدرت و زور گسترش یابد، وظیفهٔ پیامبران را ابلاغ حقیقت و فراهم ساختن فرصت انتخاب آزادانهٔ ارزشهای اخلاقی برمیشمارد، اذعان خواهیم کرد که فرستادگان خدا مأموریت خود را به بهترین شکل به انجام رساندهاند.
اگرچه رسول خدا برای دفاع از مظلومان و مقابله با بیاخلاقی ستمگران، شمشیر و قدرت سیاسی را نیز بهکار گرفت، ولی آنچه به او قدرتی اعجازآمیز داد تا جامعهای غرق در فساد و جنگ و تعصب را به کانون شکلگیری تمدنی بزرگ تبدیل کند، مهربانی، گذشت و صلحطلبی او بود و نه اقتدارگرایی و سیاستش.
✅ تحلیل دقیق انحراف بزرگی که پس از ارتحال آن حضرت رخ داد نیز نشان میدهد آنچه بیش از هر عاملی به بازگشت جاهلیت دامن زد و فجایعی چون شهادت و اسارت خاندان ایشان را به بار آورد، بهانههایی چون تأکید بر جنبههای اجتماعی اسلام و فدا کردن ارزشهای اخلاقی به پای اقتدار و حفظ نظام سیاسی بود.
منبع: کانال تلگرام سیدحمید حسینی