نگرانی دروغین برای فلسطین
صباح زنگنه
اساسا چگونه استقبال از مقامات رژیم اسراییل که معروف به کشتار کودکان است، معروف به اشغال سرزمینهاست، رژیمی توسعهطلب است و از نژادپرستی به آپارتاید رسیده میتواند باعث افتخار باشد؟ ابوظبی امیدوار است که عادیسازی روابط با اسراییل، باعث شود واشنگتن حمایتهای خود را نسبت به امارات متحده عربی افزایش دهد و وضعیت امارات از نظر امنیتی و اقتصادی در منطقه بهبود پیدا کند اما دیری نخواهد پایید که اماراتیها دریابند چگونه با راه دادن مارها و عقربها به درون خانه خود، آیندهشان را برای منافعی فرضی و کوتاهمدت قربانی کردند.
وزیر خارجه اسراییل در شرایطی عازم امارات شده که این رژیم در داخل با بحرانهای بزرگ و کوچک بسیاری مواجه است و در جهان نیز اعتراضات زیادی علیه رفتارهای اسراییل در منطقه مطرح میشود. تلآویو در این وضعیت میخواهد با بهرهگیری از تقویت روابط با کشورهایی نظیر امارات و بحرین جایگاهی برای خود در خاورمیانه دست و پا کند و چنین نشان دهد که این رژیم تمایل دارد در مسیر صلح و آرامش منطقه گامی بردارد. امارات نیز که منتظر بود ببیند سرنوشت دولت جدید در اسراییل به کجا خواهد رسید و آیا بنیامین نتانیاهو در جایگاه خود باقی خواهد ماند، زمانی که نفتالی بنت رسما به عنوان نخستوزیر رژیم اسراییل منصوب شد برای استقبال از وزیر خارجه این رژیم اظهار آمادگی کرد و شرایطی را فراهم آورد که یاییر لاپید برای افتتاح سفارت اسراییل در ابوظبی و همچنین کنسولگری اسراییل در دوبی عازم امارات شود. جمهوری اسلامی ایران پیشتر در خصوص تحرکات اینچنینی و فراهم کردن شرایط برای نفوذ بیشتر اسراییل در مرزهای ایران هشدار داده بود و از نگاه تهران، تأسیس سفارتخانه و کنسولگری اسراییل در ابوظبی و دوبی اقدامی غیردوستانه به حساب میآید که در روابط دوجانبه ایران و امارات تأثیرگذار خواهد بود. از سوی دیگر، افکار عمومی در جهان عرب نیز نگاه مثبتی نسبت به این ماجرا ندارد؛ چرا که دقیقا چند هفته پس از جنگ اخیر غزه که به کشتار تعداد زیادی از فلسطینیان منجر شد و رفتارهای وحشیانهای که علیه مردم قدس صورت گرفت و صدای اعتراض بسیاری از جهانیان را بلند کرد، امارات پذیرفت از وزیر امور خارجه رژیمی که مسوول مستقیم این جنایات است میزبانی کند و از ضرورت تقویت روابط و همکاریها در حوزههای مختلف سیاسی، بینالمللی و اقتصادی با آن سخن بگوید. آن طور که از اتفاقات رخ داده در طی سفر یاییر لاپید وزیر خارجه اسراییل به امارات برمیآید، اماراتیها هم نسبت به عدم وجود نگاه مثبت در میان مردم منطقه به سفر یک مقام ارشد اسراییلی به کشورشان واقف هستند. نمود آن را میتوان در استقبال سطح پایین از یاییر لاپید و همچنین پوشش رسانهای بسیار محدود ورود وزیر خارجه اسراییل به امارات مشاهده کرد و دریافت که در واقعیت هیچ کشوری در منطقه نمیتواند به برقراری رابطه دوستانه با اسراییل مفتخر باشد.
اساسا چگونه استقبال از مقامات رژیم اسراییل که معروف به کشتار کودکان است، معروف به اشغال سرزمینهاست، رژیمی توسعهطلب است و از نژادپرستی به آپارتاید رسیده میتواند باعث افتخار باشد؟ ابوظبی امیدوار است که عادیسازی روابط با اسراییل، باعث شود واشنگتن حمایتهای خود را نسبت به امارات متحده عربی افزایش دهد و وضعیت امارات از نظر امنیتی و اقتصادی در منطقه بهبود پیدا کند اما دیری نخواهد پایید که اماراتیها دریابند چگونه با راه دادن مارها و عقربها به درون خانه خود، آیندهشان را برای منافعی فرضی و کوتاهمدت قربانی کردند. در این رابطه نامتوازن و دوجانبه امارات و اسراییل، تلآویو سود تبلیغاتی بسیاری خواهد برد و آسیبها و گرفتاریهای زیادی دامنگیر دولت و مردم امارات خواهد شد. حتی از دیدگاه اقتصادی نیز امیدی نیست که امارات بتواند سود قابل توجهی از برقراری رابطه با اسراییل کسب کند. از نگاه تاریخی، صهیونیستها همواره به عنوان مردمانی شناخته شدهاند که در پی تسلط بر اقتصاد و سرمایههای دیگر ملتها بودهاند و بعید است در رابطه با امارات نیز در این خصوص تفاوتی ایجاد شده باشد. در حال حاضر امارات یک صندوق سرمایهگذاری برای توسعه در اسراییل ایجاد کرده اما اقدامات اسراییل در این حوزه محدود به ارسال توریستهایی بوده که به نظر میرسد بخش زیادی از آنها، نه توریستهایی عادی که ماموران امنیتی باشند که در قالب گردشگر به امارات میروند و به جمعآوری اطلاعات میپردازند. نمونه بارز این موضوع مصر است. مصر با جمعیت قریب به 100 میلیون نفر در کمپ دیوید راضی شد تا با وعدههای برقراری صلح، آرامش، توسعه و سرمایهگذاری قرارداد صلح با اسراییل را امضا کند اما امروز وضعیت این کشور را ببینید. آیا میتوان گفت قاهره آرامش، ثبات، رفاه و استقلال دارد؟ آیا مردم مصر اکنون روزگار خوبی را میگذرانند و از نتایج صلحی که در قبال آن بسیاری از آرمانها و عقایدشان را فدا کردند، رضایت دارند؟ وضعیت وخیم مصر گواه خوبی است برای آنکه نشان دهیم لزوما دست برداشتن از مقابله با اقدامات مخرب اسراییل و صلح با تلآویو نمیتواند ضامن بهبود وضعیت یک کشور باشد و صهیونیستها هیچگاه نمیخواهند همسایگان و کشورهای منطقه قدرت بگیرند. حالا امارات را در نظر بگیرید و بیندیشید آیا کشوری کوچک با کمتر از 5 درصد جمعیت مصر که غیر از جاسوسی، اختلافافکنی و جنگافروزی در سالهای اخیر هیچ کاری انجام نداده است، میتواند در همکاری با اسراییل به کشوری قدرتمند در منطقه بدل شود؟ امارات برای فرار از واکنش افکار عمومی در جهان عرب میکوشد تا نشان دهد همچنان به مواضع پیشین خود در خصوص مساله فلسطین پایبند است و از تشکیل دولت فلسطینی حمایت میکند. باید توجه داشت اینکه وزیر امور خارجه امارات، در گفتوگویی با یک خبرنگار اسراییلی عنوان میکند ابوظبی طرفدار تشکیل دولتی فلسطینی است بیشتر به شوخی میماند و عملا ممکن نیست زمانی که شما در مسیر تقویت روابط با دولتی که نخستوزیرش آشکارا مخالف تشکیل دولت فلسطینی است گام بردارید و در عین حال از طرفداری از حقوق مردم فلسطین و ضرورت تشکیل دولت فلسطینی سخن بگویید. امارات در ماجرای اخیر جنگ غزه با سکوت و بیعملی خود نشان داد که نسبت به جان فلسطینیان و از بین بردن میراث فرهنگی و تاریخی کشور فلسطین بیتفاوت است و آنچه از سوی مقامات ابوظبی مطرح میشود صرفا ادعاهایی برای فرار از تبعات برقراری روابط نزدیک با اسراییل است. اسراییل همان رژیمی است که بیوقفه به ظلم به فلسطین ادامه میدهد و هیچ گامی در مسیر کاستن از این ظلم برنداشته اما امارات در عین حال که هر روز رابطه خود را با اسراییل تقویت میکند و به این رژیم اجازه میدهد سفارتخانه داشته باشد، مدعی است که نگران سرنوشت و آینده فلسطینیهاست.
منبع: روزنامه اعتماد