۳۰ مرداد؛ درگذشت آیت الله سیدعبدالجواد علم الهدی
رضا سلیمان نوری
سیدعبدالجواد علمالهدی سال 1309 شمسی در منزل حاج میرزا سید علی علم الهدی نجفی، در مشهد متولد شد.
وی نخستین مدارج علمی خود را تحت نظر پدر بزرگوار، خود و سپس اساتیدی چون ادیب نیشابوری در مدرسه علمیه نواب مشهد فرا گرفت. سیدعبدالجواد علمالهدی سال 1330 شمسی برای تکمیل دانستههای خویش راهی شهر قم شد و طی بیش از ده سال حضور مستمر در این شهر در محضر اساتید بزرگ حوزه علمیه شهر از جمله بزرگانی چون آیات عظام سیدحسین بروجردی، سید احمد یزدی، مرتضی حائری و امام خمینی (ره) شاگردی کرد.
سیدعبدالجواد علم الهدی از ابتدای نهضت اسلامی ایران همراه آن بود و سال ۱۳۴۰ تا سال ۱۳۴۳ از طرف امام خمینی (ره) ماموریتهای محرمانهای را بر عهده گرفت و از جمله نامههایی را از طرف رهبر نهضت به بزرگان آن زمان حوزه خراسان از جمله آیت الله العظمی سیدهادی میلانی و آیات شیخ احمد کفایی رساند. وی همچنین در طی این مدت سخنرانیهای افشاگرانهای را انجام داد و به همین دلیل در فاصله سالهای 1340 تا 1342 شمسی از طرف ساواک به انحای مختلف مورد بازجویی قرار گرفت و حتی ممنوعالمنبر شد.
وی که برادر بزرگتر سیداحمد علم الهدی امام جمعه مشهد بود، سال ۱۳۴۸ شمسی از مشهد به تهران هجرت کرد و با تشکیل مجمع فکری و خدمات اسلامی، تأسیس حوزه علمیه امام القائم(عج)، موسسه خیریه و دارالایتام فاطمه الزهرا و تربیت شاگردان، منشأ آثار و برکات زیادی بود. مجتمع آموزشی، فرهنگی و اقامتی مکتب الرضا در مشهد، خیریه ایتام مکتب الرضا و موسسه علمی و تحقیقاتی آل الرسول لاحیاء التراث از دیگر باقیات صالحات این مرد علم است.
سیدعبدالجواد علم الهدی همچنین علاوه بر بیش از دو دهه ارائه درس خارج در حوزه علمیه امام القائم (عج) تهران تالیفات و تقریرات قابل توجهی را هم از خود به یادگار گذاشته است. کتابهای صهیونیست بین الملل به دو زبان فارسی و عربی، تحکیم المبانی فی اصول الفقه؛ ما هی الدنیا، کتاب الحج، علم القرآن، الجبر و الاختیار، رساله عقاید اسلامی در مذهب شیعه و الاستغفار فی الاثر از مهمترین نوشتههای ایشان هستند.
وی که از شاگردان برجسته آیت الله العظمی بروجردی و امام خمینی بود و بیشترین متن تقریرات درس آنان را در قالب تقریر بحث طهارت و اصول فقه امام خمینی و تقریر دروس صلاه، خمس و قضاء آیت الله بروجردی به رشته تحریر در آورد.
سیدعبدالجواد علمالهدی، پس از عمری مبارزه و تحقیق و تدریس سرانجام روز سیام مرداد 1399 شمسی در تهران به دیدار حق شتافت. پیکر وی پس از تشییعی باشکوه در تهران که با حضور مسئولان سیاسی، قضایی و دینی انجام شد به مشهد منتقل شد. در مشهد نیز پس از برگزاری تشییع جنازهای قابل توجه و خواندن نماز میت با رعایت پروتکلهای بهداشتی به لحاظ شرایط کرونایی، به امامت آیتالله مصطفی اشرفی شاهرودی از اساتید شناخته شده درس خارج حوزه علمیه مشهد در دارالزهد مبارکه حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.