“همیشه، در همه جا و برای همه کس [اخلاقاً] خطاست که باوری را بدون شواهد کافی بپذیرد”. این نقل‌قولی است از کلیفورد که در نگاه اول اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد. امّا چرا باور داشتن مسئولانه، وظیفه اخلاقی ماست، یعنی باور داشتن فقط و فقط به چیزهایی که برایشان شواهد و قرائن کافی در اختیار داریم؟