روایتی از رادیویی که بعد قدرت گرفتن مجدد طالبان، فقط برنامههای مذهبی پخش میکند
چندی پیش ایستگاه رادیویی عروج پر بود از روزنامهنگارانی که در بخشهای مختلف این شبکه، بولتنهای خبری تهیه و برای مخاطبان پخش میکردند اما از زمانی که طالبان به شهر آمده، ابراهیم پرهار، تنها نشسته و ساعتها خطبههای مذهبی پخش میکند.
پرهار ۶ سال پیش عروج را در غرب شهر فراه راهاندازی کرد و طیف متنوعی از برنامهها را برای مخاطبانی که مدتها از داشتن یک رسانه محروم بودند با دقت انتخاب میکرد.
او به خبرگزاری فرانسه میگوید: «ما برنامههای مذهبی، سیاسی، اجتماعی و موسیقی داشتیم و تا دو ماه پیش ۱۹ ساعت در طول شبانهروز برنامه پخش میکردیم.»
اما این دوران با ورود طالبان به قدرت به پایان رسید و اعضای این گروه مذهبی تندرو تاکید کردند که قوانین شرعی را بر کشور حکمفرما میکنند.
پرهار که ۳۵ سال دارد، ادامه میدهد: «متاسفانه از همه برنامهها تنها یک برنامه مذهبی باقی مانده است. ما یک لیست پخش را صبح آماده میکنیم و در طول روز آنرا پخش میکنیم چرا که دیگر هیچ برنامه زندهای نداریم.»
او میگوید مجبور شده تمام ۱۸ کارمند خود را که ۸ نفر آنها هم زن بودهاند، اخراج کند. پرهار ادامه میدهد که در صورت تدوام وضعیت فعلی چارهای نخواهد داشت جز اینکه ایستگاه رادیویی عروج را به صورت کلی تعطیل کند.
ماریا سلطانی، مجری سابق اخبار در این ایستگاه رادیویی به خبرگزاری فرانسه میگوید که ورود طالبان، رویای او برای تبدیل شدن به یک روزنامه نگار معروف در ولایت فراه را بر باد داده است. این دختر جوان ۲۵ ساله که چادر مشکی بر سر دارد در ادامه میگوید: «این آرزو برایم محقق شد که یک روزنامهنگار شوم، اما اکنون با بازگشت طالبان، همه چیز به پایان رسیده است.»
ماریا پس از ۵ سال کار به عنوان روزنامهنگار دیگر بیکار شده و در خانه نشسته است. او همچنین وحشتزده است از اینکه ممکن است به دلیل کار به عنوان روزنامهنگار با حملات تلافیجویانه تندروهای مذهبی روبهرو شود. ماریا میگوید میترسد کسی به او آسیب برساند.
طالبان که به دلیل نوع حکمرانی «سرکوبگر و متحجرانه» خود در دهه ۱۹۹۰ بسیار در دنیا بدنام هستند، وعده داده بودند که مطابق قوانین شرعی به حقوق زنان احترام خواهند گذاشت اما تقریبا در دو ماه گذشته زنان تا حد زیادی از کار بازداشتهشدهاند.
گروههای آزادی مطبوعات و حامیان حقوق بشر میگویند طالبان قوانین و محدودیتهای متعدد جدیدی را بر روزنامهنگاران وضع کرده که از آن جمله میتوان به «ممنوعیت هرگونه گزارش مغایر با اسلام»، «پرهیز از توهین به شخصیتهای عمومی» و همچنین «عدم پرداختن به موضوعاتی که توسط مقامات تایید نشده است» اشاره کرد.
کمیته روزنامهنگاران افغانستان میگوید بیش از ۷۰ درصد از رسانههای این کشور در چند ماه اخیر تعطیل شدهاند. بر اساس این گزارش در عین حال تعداد زیادی از روزنامهنگاران یا از کشور فرار کرده و یا مخفی شدهاند و این امر باعث شده که فضای رسانهای در این کشور به پایینترین سطح خود در ۲۰ سال اخیر تنزل یابد.
همچنین گزارشهایی منتشر شده از ضرب و شتم، بازداشت و برخوردهای تند طالبان با کسانی که تلاش کردهاند همچنان به فعالیت رسانهای خود ادامه دهند و یا اعتراضات ضد طالبان را پوشش دادند.
پرهار میگوید بسیار نگران امنیت خود و همکاران پیشینش است. «من نگرانم چون برخی از کارمندان من قبلا تهدید شده بودند. مقامات چندین نامه به من ارسال کردند و هشدار دادند که من یکی از اهداف بالقوه هستم.»
طالبان پیش از حمله سریع به شهرهای مختلف این کشور و تسخیر قدرت، موجی از کشتارهای هدفمند را علیه شخصیتهای عمومی و از جمله روزنامهنگاران انجام داده بودند.
در چنین شرایطی روزنامهنگاری در افغانستان که از پیش هم کاری دشوار به شمار میرفت، بیش از گذشته با مشکلات و خطرات گسترده رو به رو شده است.
منبع: یورونیوز