همه آنچه باید درباره تاریخچه سلامت معنوی بدانید |محمد باعزم

مرکز مطالعات دین، معنویت و سلامت

در تعریف کلی، سلامت معنوی عبارت است از اعتقاد به نیروی برتر که انسان می‌تواند در زندگی به آن نیروی برتر تکیه کند. در سال 1998، مرکز مطالعات دین، ​​معنویت و سلامت[1] در مرکز پزشکی دانشگاه دوک آغاز به کار کرد. این گروه به سرپرستی هارولد جی کوئنیگ، پژوهش­گران برجسته­ زمین‌شناسی، جامعه‌شناسی، روان‌پزشکی، الهیات و پزشکی مانند دن بلازر[2]، هاروی کوهن[3]، لیندا جورج[4] و کیت مادور[5] (به ترتیب حروف الفبا) را در بر داشت.

در طول هشتمین سال فعالیت خود، این مرکز می‌توانست بیش از دوازده تحقیق پژوهشی پیرامون دین و سلامت انجام دهد، نتایج تحقیقات را در طیف گسترده‌ای از مجلات پزشکی و روان‌پزشکی منتشر کند، یک بورس تحصیلی دوساله‌ی پسادکترا را اداره کند، کارگاه‌های تابستانی برای آموزش نحوه­ پژوهش­‌های آر. اِس (مخفف religion and health یا همان دین و سلامت) و سلامت برگزار نماید و به پزشکان در مورد بهره‌­گیری از معنویت در مراقبت از بیمار آموزش دهد. در سال 2006، روان‌پزشک و الهی‌دان، کیت مادور به کوئنیگ پیوست تا مرکز دوک را به مرکز معنویت، الهیات و سلامت (CSTH 2010) تبدیل کنند (و تغییر نام دهند).

هدف از بازآفرینی مرکز این بود که جمعی از دانشمندان را برای بحث و گفتگوهای منظم پیرامون مسائل دین و سلامت گرد هم آورد، به برنامه‌­های پسادکترا تداوم ببخشد، شبکه ملی مستقلی از پژوهش­گران، پزشکان و افراد علاقه‌مند را ذیل عنوان «انجمن معنویت، الهیات و سلامت»[6] تشکیل دهد و از کنفرانس سالانه­ انجمن حمایت مالی داشته باشد.

آنچه در این نوشتار می‌خوانید:

بیشتر بخوانید: گرایش به مطالعات دین و سلامت

افزایش مطالعات در حوزه مفهوم سلامت معنوی

بنابر نتایج پایگاه تحقیقاتی در حال رشد پس از اواسط دهه­ 1990، افزایش روزافزون تحقیقات درزمینه‌ی آر. اِس و سلامت، افزایش تعداد پژوهشگران درگیر و نیاز منطقی به معنویت در مراقبت از بیماران، پزشکان بیشتری شروع به استفاده از تحقیقات آر. اِس و سلامت در عملکرد بالینی و مراقبت از بیمار می‌نمایند. پرستاران و دین­یاران[7] به‌طور واضح پیشتاز این حوزه هستند.

در سال 2001، کمیسیون مشترک اعتباربخشی سازمان‌های بیمارستانی[8] (JCAHO) با ارائه­ دستورالعمل­‌هایی برای ارزیابی معنوی بیماران تحت مراقبت در بیمارستان­‌ها، خانه‌های سالمندان، یا آژانس‌های بهداشتی خانگی، بهره­‌گیری از معنویت را در مراقبت از بیمار تقویت کرد (JCAHO، 2010). در نتیجه، پرستاران و دیگر متخصصان سلامت، به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان بخشی از ارزیابی‌های بیماران خود، سابق‌ه­ای معنوی را دخیل کرده‌اند که هم در شناسایی و هم در رفع نیازهای معنوی طی روند مراقبت‌های بهداشتی مؤثر بوده است.

موسسه معنویت و سلامت واشنگتن

به همین ترتیب، پزشکان به‌عنوان بخشی از اقدامات بالینی خود به لزوم پرداختن به نیازهای معنوی و دینی آگاهی بیشتری پیدا کردند و به بررسی پیشینه­ مذهبی بیماران و تأثیر اعتقادات دینی و معنوی در تصمیم‌گیری پزشکی پرداختند.

در سال 1995، بنیاد جان تمپلتون اعطای کمک‌های مالی کوچک به دانشکده‌های پزشکی را برای دوره‌های ابتدایی دین، معنویت و پزشکی آغاز کرد. برنامه ابتدا توسط دیوید لارسون و دیل متیوز[9] در NIHR تهیه و اجرا شد و سپس در مؤسسه­ معنویت و سلامت جورج واشنگتن[10] توسط کریستین پوچالسکی[11] ادامه یافت.

واحد درسی معنویت و سلامت در دروس پزشکی

از زمان آغاز این مطالعات تا به امروز تعداد دانشکده‌های پزشکی ایالات‌متحده با محتوای درسی درزمینه‌ی معنویت و سلامت به طرز چشمگیری افزایش یافته است. در اوایل دهه­ 1990، فقط حدود پنج دانشکده چنین دوره‌هایی را برگزار کرده‌­اند. تا سال 2009، 90 درصد دانشکده‌های پزشکی یک یا چند دوره مربوط به معنویت و سلامت داشتند، 73 درصد آن­‌ها دارای مطالبی مرتبط در دوره‌های الزامی با عناوین دیگر بودند، 7 درصد از آن‌ها یک دوره­ی الزامی برای معنویت و سلامت داشتند و بسیاری دیگر در این زمینه دوره­‌های اختیاری ارائه می­دادند. (کوئنیگ و دیگران، 2010).

این دوره‌ها، درهرحال، شامل یک یا دو سخنرانی، دوره­‌های دوازده‌هفته‌ای همراه با مطالعات، بیماران شبیه‌سازی‌شده و الگوسازی در نقش هیئت‌علمی است؛ بنابراین، کیفیت و دامنه به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است. هم‌چنین افزایش کاربردهای بالینی و دخیل کردن معنویت در مراقبت از بیمار، بر لزوم انجام تحقیقات برای تعیین پیامدهای پزشکی و بهداشتی آن تأکید می‌کند.

پی‌نوشت‌ها:

1.  ^{Center for the Study of Religion, Spirituality and Health}
2. ^DanBlazer
3.  ^{Harvey Cohen}
4. ^{Linda George}
5.  ^{Keith Meador}
6. ^{. Center for Spirituality, Th eology and}
7. ^Health
8. ^{Joint Commission for the Accreditation of Hospital Organizations}
9. ^{Dale Matthews}
10. ^{George Washington Institute for Spirituality} and Health
11. ^{Christian Puchalski}