سیدعبدالله انوار از پیشکسوتان معاصر نسخهشناسی درگذشت
سیدعبدالله انوار که گذر در آثار و تألیفاتش نشان میدهد وی افزون بر نسخهشناسی در فلسفه و تاریخ و منطق و ریاضیات و موسیقی نیز سررشته داشته، پنجشنبه(هجدهم اسفند) در ۹۸ سالگی در منزل شخصی خود درگذشت.
پدر سیدعبدالله سیدیعقوب انوار شیرازی از عالمان و مجتهدان مشروطهخواه و نماینده مجلس بود که در حوزه علمیه نیز تدریس میکرد. نسب خانواده انوار به فقیه نامدار صفوی سیدنعمتالله جزایری میرسد.
به گزارش دینآنلاین، زندهیاد انوار بیش از بیست سال رئیس بخش نسخ خطی کتابخانه ملی ایران بود و در طول دوران کاری خود حدود ده جلد فهرست نسخههای خطی به فارسی و عربی را تدوین کرد. انوار یکی از حروف (مجلدات) لغتنامه دهخدا را نیز تدوین کرده است. وی مسلط به سه زبان عربی، انگلیسی و فرانسه بود.
انوار، دارای تصحیحات بسیاری است که از مهمترین و مشهورترین آنها میتوان به جهانگشای نادری اشاره کرد.
درباره وجه تسمیه نام خانوادگی عبدالله انوار گغتهاند به دلیل اشتهار کتاب «الأنوار النعمانیه فی بیان معرفه النشأه الإنسانیه»، اثر گرانقدر سید نعمتالله جزایری ایشان را انوار خواندهاند.
حبیب راثی تهرانی از شاگردان وی در یادداشتی که روزنامه اطلاعات آن را منتشر کرده آورده است: استاد انوار پس از طی مراحل اولیه تحصیل، علاقه وافر خود را به ریاضیات و فلسفه دریافت و در پی این دو گمشده خویش به دانشگاه راه پیدا کرد. شوق به علوم عقلی در ایشان چنان وصفناپذیر است که همواره در پی کشف راهحلهایی جدید برای مسائل مشکل هندسه، ریاضی، مثلثات و منطق بود و شاید بتوان گفت یکی از ویژگیهای منحصربهفرد ایشان، همین علاقه به عویصات مسائل بود. در همین ماههای آخر حیات، روزی خدمت استاد رسیدم و ایشان را بسیار مبتهج و شادمان یافتم؛ راه حل جدیدی برای یکی از مسائل هندسه بوعلی در شفا یافته بود و با اصرار آن را برای من توضیح داد.
وی درباره استاد خود نوشته است: انوار در همین طریق، موفق به شرح و تعلیقه بر کتاب «اساس الاقتباس» خواجهنصیرالدین طوسی شد که دو مجلد توسط نشر مرکز به چاپ رسیده است. همچنین از سایر فعالیتهای ایشان در حوزه علوم عقلی میتوان به شرح و تعلیقه ۲۲ جلدی بر کتاب شفا، دانشنامه علایی، حکمه الاشراق، الاشارات و التنبیهات، شرح و تعلیقه بر فرائد الاصول شیخ مرتضی انصاری، ترجمه مقاصد الفلاسفه غزالی، ترجمه شرح تلویحات شیخ اشراق، ترجمه و شرح منطقالمخلص امام فخر رازی، شرح و تعلیقه درهالتاج علامه قطبالدین شیرازی، شرح و تعلیقه بر مصنفات بابا افضل کاشی نوشآبادی و بسیاری از کتب فلسفی و عقلی دیگر اشاره کرد.
راثی تهرانی آورده است: از دیگر ویژگیهای شخصیت علمی و فرهنگی استاد انوار، تخصص در زمینه موسیقی به معنای علمی و عملی آن بود. ایشان از دنیای ریاضیات به عالم موسیقی راه پیداکرده و معتقد بود همانگونه که قدما گفتهاند، اساس و بنای موسیقی صحیح و علمی جز در علم ریاضیات نیست. استاد انوار علاوه بر شرح و ترجمه کتابهای الموسیقی الکبیر فارابی، جوامع علم موسیقی از کتاب شفا و کتاب مبارکشاه بخاری بر ادوار ارموی در موسیقی، تسلط بیمانندی بر مقامات، دستگاهها، گوشهها و الحان موسیقی داشت که جمع این دو جنبه نظری و عملی صعب، در کمتر استادی به چشم میخورد.
وی افزوده است: شاید بتوان گفت مرحوم استاد انوار آخرین حلقه از جمع استادانی بود که توفیق درک علامه دهخدا و حضور در لغتنامه را داشتند. در همین رهگذر، ایشان موفق به تصحیح یکی از مشکلترین متون تاریخی، ادبی و جغرافیایی به نام «تاریخ جهانگشای نادری»شد و به دلیل استخراج تمامی لغات و اسامیجغرافیایی (مناطق افغانستان و هند) و تعلیقات مفصلی که بر این کتاب زد از سوی دولت افغانستان مفتخر به دریافت لوح تقدیر و جایزهای ارزنده شد.