«نویسندگان ریسک نمی‌کنند تا درباره روحانیت بنویسند». این سخنِ محمدرضا زائری در گفتگو با دین آنلاین است. او اما این ریسک را کرده است. زائری کتاب «مسافر سنت در هزاره سوم» را نوشته است. کتابی که یک روحانی را در میانه شهر ترسیم می‌کند. با مردم نشست و برخاست دارد. از آن‌ها می‌شنود. با آنها سخن می‌گوید. گاه به تندی با او مواجه می‌شوند. گاه محبتهایی از آن‌ها می‌بیند. زائری لباس روحانیت به تن دارد. در شهر قدم می زند. از مواجهه مردم با یک فرد روحانی می‌گوید. روحانیتی که در نظر برخی، به دستگاه قدرت و حاکمیت وارد شده و از مردم فاصله گرفته است. زائری اما در این کتاب نشان می‌دهد که همه برخوردها با یک فرد روحانی یکسان نیست. گاهی همچنان پشتوانه‌ای است تا دردهای مردم را التیام دهد. گاهی هم مردم از غم روزگار به تنگ آمده و یک فرد روحانی را نشانه می‌روند و دردِ خود را بر سرِ او خالی می‌کنند. کتاب مسافر سنت در هزاره سوم این مواجهه و ماجرا را به تصویر کشیده است. دین آنلاین در همین خصوص با حجه الاسلام زائری به گفتگو نشست.