صدای بیصداها؛ بهمناسبت دهسالگی دینآنلاین
ده سال پیش در ابتدای فعالیت دینآنلاین در جلسهای به همراه آقای دکتر سجادینژاد خدمت آقای دکتر سید عباس صالحی بودیم، صحبت از اهمیت رسانه در حوزه علمیه و فقدان رسانه حرفهای در زمینه دین و روحانیت بود.
چهار دهه پس از تشکیل حکومت دینی و روحانی، رسانههای مهمی که با بودجههای آنچنانی به موضوعات دینی پرداختهاند، بسیار نازل و کمرمق و غیر حرفهای بودهاند. این رسانهها اغلب هیچ درکی از مفهوم مدرن رسانه نداشتهاند و بیش از آنکه فعالیت حرفهای را مد نظر قرار دهند، از همان ابتدا کوشیدند اساس فعالیت خود را بر مرزبندی با «دیگری»های سیاسی خود بنا نهند. این بنیانگذاری نابهجا از همان ابتدا محکوم به اثرگذاریهای محدود، مقطعی و گذرا و فاقد اثرگذاری فراگیر و درازمدت بود. حتی بسیاری از مخاطبین داخلی نیز مجذوب چنین رسانههایی نمیشدند؛ چه برسد به آنکه بتوانیم با مخاطبانی از دیگر کشورها ارتباط بگیریم.
ما از سویی به رسانهای داخلی نیاز داشتیم که بتواند به زبان روز و بیان حرفهای، محتوای دینی عرضه کند و با مخاطبان متنوع داخلی و خارجی ارتباط برقرار کند. این هدفگذاری با آن مرزبندی که گفته شد، سر سازگاری نداشت و آخر و عاقبت رسانههای مهم دینی ما فرو افتادن در ورطه ابتذال و ارتجاع و سیر نزولی مخاطبان و نیاز افزونتر به رانتخواری و زندگی انگلی شده است.
از سوی دیگر نیز نیروهای حرفهای و مشتاق فراوانی بهویژه در دو دهه اخیر شکل گرفتند که تنها رسانهشان وبلاگها، کانالها و صفحات شخصی در شبکههای مختلف اجتماعی و سرویسهای وبلاگی بود که با وجود کمترین امکانات، توانسته بودند جریان جدیدی از تولید محتوای دینی و معرفتی را به صورت حرفهای به وجود آورند. این نیروها با وجود حرفهای بودن و بهرهمندی از دانشها و مهارتهای مختلف، از کمترین امکانات رسانهای برخوردار بودهاند.
در چنین برهوتی بود که دینآنلاین متولد شد و در این ده سال با وجود مشکلات متعدد توانست این نیروهای بیصدا و کمصدا را تا حدی پوشش دهد و فارغ از سایه شوم سیاستبازیهای روزمره و یکبار مصرف پیش برود. امید است که این راهنوردی دشوار و پر سنگلاخ، با حمیت و همت مضاعف ادامه یابد.