هانس دریش در اواخر قرن بیستم در یک محیط آزمایشگاهی جنینی را به چهار سلول تشکیل‌دهندهٔ آن جدا کرد. با جدا کردن این سلول‌ها و فراهم کردن محیط‌های رشد جداگانه، هر سلول به جای ساختن یک‌چهارم جنین، به جنین کوچک متناسبی تبدیل می‌شود. اتفاقی مشابه در انسان رخ می‌دهد، همان‌طور که در دوقلوهای یکسان مشاهده‌شده که خود را در پاسخ به تغییر شرایط سلولی تنظیم می‌کنند. این آزمایش موجب شد دریش به یکی از فیلسوفان برجسته اوایل قرن بیستم و شاید معروف‌ترین آن‌ها تبدیل شود.