چرا پاپ خود پاسخ آیتالله مکارم را نداد؟
محسن کمالیان
آیتالله مکارم شیرازی چندی پیش به پاپ فرانسیس رهبر دینی مسیحیان کاتولیک جهان نامهای نوشت و جنایات گروهگ تروریستی داعش علیه مسیحیان، ایزدیها و دیگر بخشهای مردم عراق را محکوم کرد. واتیکان پاسخ نامه آیتالله مکارم را داد. اگرچه محتوای نامه، تشکر و قدردانی از موضع آیتالله مکارم است، اما در لابهلای خطوط نانوشته آن به نظر حقیر توهینی بزرگ نهفته بود؛ توهینی که بیشک پاپ خواستار آن نبوده و تنها و تنها نهاد سازماننیافته و غیرمنسجم مرجعیت شیعه مسبب آن است.
نهاد روحانیت در میان کاتولیکها و اهل سنت، سازمان یافته و منظم است. پاپ و شیخ الازهر، رهبر دینی مسیحیان کاتولیک و مسلمانان اهل سنت جهان هستند. رهبر دینی شیعیان جهان اما چه کسی است؟ نهاد روحانیت شیعه متأسفانه هچ سازمانیافتگی و انسجامی ندارد. از بیش از نیم قرن پیش امام موسی صدر و همفکران ایشان در حوزه علمیهی قم، ضرورت ایجاد سازمان و انسجام را در نهاد روحانیت شیعه مطرح کردند. آنها میگفتند نهاد روحانیت شیعه باید سازمان پیدا کند و منسجم شود. میگفتند باید بر اساس نیازها و صلاحیتها، تقسیم کار صورت گیرد. میگفتند حوزههای علمیه و شیوههای تحصیل و تدریس و تحقیق باید متناسب با نیازهای روز بر اساس برنامه و منظم باشد؛ میگفتند روحانیانی که در بلاد مستقر میشوند، باید متناسب با نیازهای مردم بر اساس برنامه و منظم باشد؛ میگفتند مبلغانی که برای تبلیغ میروند و بلکه کل امر تبلیغ، باید متناسب با اقتضائات روزگار بر اساس برنامه و منظم باشد؛ میگفتند مرجعیت شیعه نیز باید نظم و سیاق پیدا کند. امام صدر با منتهای صراحت خواهان وحدت مرجعیت شیعه بود و بر این امر اصرار فراوان داشت. ایشان وحدت مرجعیت شیعه را لازمه وحدت، عزت و اقتدار عالم تشیع و تفرقهی کنونی در مرجعیت را آفتی بزرگ میدانست. ایشان معتقد بود که در میان مراجع متعدد شیعه که ظهور میکنند، یک نفر باید به عنوان مرجع اعلی انتخاب شود و تنها اوست که میتواند و باید، به عنوان رهبر دینی شیعیان جهان عمل کند و طرف گفتگوی جهانیان قرار گیرد.
آیتالله مکارم شیرازی چندی پیش به پاپ فرانسیس رهبر دینی مسیحیان کاتولیک جهان نامهای نوشت و جنایات گروهگ تروریستی داعش علیه مسیحیان، ایزدیها و دیگر بخشهای مردم عراق را محکوم کرد. واتیکان پاسخ نامه آیتالله مکارم را داد. اگرچه محتوای نامه، تشکر و قدردانی از موضع آیتالله مکارم است، اما در لابهلای خطوط نانوشته آن به نظر حقیر توهینی بزرگ نهفته بود؛ توهینی که بیشک پاپ خواستار آن نبوده و تنها و تنها نهاد سازماننیافته و غیرمنسجم مرجعیت شیعه مسبب آن است.