دولت چین اجازه نمی دهد کسی در میهمانی خدا شرکت کند

بعضی ادیان توحیدی و حتّی ادیان غیرتوحیدی، متون مقدّس را با لحن و آهنگ می‌خوانند/خواهش های قرآنی سه گانه رهبری: در آنچه می خوانید، تدبر کنید؛ نفَس بلند برای اتصال آیات ترک شود؛ در گفتنِ «الله الله» افراط نکنید
روزنامه اطلاعات عکس و تیتر اصلی خود را به «تأکید رهبر معظم انقلاب بر لزوم درک مفاهیم آیات الهی توسط قاریان» اختصاص داده و با چاپ متن کامل بیانات ایشان در محفل انس با قرآن، به این فراز ها اشاره نموده است:
– برای اینکه به رنگ قرآن و به خُلق قرآن و به شکل قرآن در بیاییم، شرایط و آدابی را باید رعایت کنیم. اوّلین ادب و شرط تلاوت، این است که خواننده‌ی قرآن، با اذعان به قرآن، با باور مفاهیم قرآن، باورِآن مفاهیمی که دارد تلاوت می‌کند، تلاوت کند.
– خواهشم از قرّاء محترم و اساتید و خوانندگان قرآن، این است که آیاتی را که می‌خواهند تلاوت بکنند، این آیات را درذهنشان مرورکنند، درآن‌ها تدبّر کنند، اعماق این مفاهیم را به درستی در دل خود و در باور خود ثبت کنند؛ با این روحیّه، با این زمینه، با این آمادگی تلاوت کنند؛ این تلاوت تا اعماق جان مخاطب اثرخواهد کرد.
– بنده چند سال قبل از این در همین جلسه انتقاد کردم از کسانی که زیادی آیات را تکرار می‌کنند. می‌خواهم عرض بکنم یک جاهایی تکرار لازم است و باید آن را دو بار، سه بار، گاهى آیه را باید تکرار کرد…. مقصودم اما این نیست که در این زمینه افراط انجام بگیرد.
– شاید در همه‌ی ادیان – حالا تا آنجایی که بنده در بعضی ادیان توحیدی و حتّی ادیان غیرتوحیدی دیدم – متون مقدّس را با آهنگ می‌خوانند؛ این را ما از نزدیک مشاهده کردیم. پس تلاوت را با آهنگ می‌خوانید، این آهنگ بایستی درست ادا بشود. لحن بایستی با موازین خودش ادا بشود، والّا اگر رعایت نشد، مطمئنّاً آن اثر مطلوب را نخواهد بخشید؛ گاهی اثرعکس می‌بخشد.

– یکی از چیزهایی که رایج شده است در بین قرّاء عرب – این مصری‌ها و دیگران – و از آنجا به داخل کشور ما منعکس شده است، اهمیّت دادن به نفَس بلند است. من نمی‌فهمم وجه این کار چیست؛ هیچ لزومی ندارد که ما کلمات قرآن را، گاهی آیات را به همدیگر وصل کنیم به‌خاطر این‌که نفَس می‌خواهیم بدهیم…. من خواهش می‌کنم که آقایان در مساله‌ی نفَس، خودشان را اذیت نکنند.
– خواهش می‌کنم در تشویق کردن و «الله الله» گفتن، حد را مراعات کنند. بعضی‌ها به مجرّد این‌که خواننده شروع کرد به خواندن، شروع می‌کنند پشت سرِ او ترنّم «الله» که مثل این‌که یکی از دنباله‌های لازمِ خواندن او این است که این طرف بگوید «الله»! هیچ لزومی ندارد.
من خواهش می‌کنم خود شماها و در جلساتی که شماها استاد آن جلسات هستید و شرکت می‌کنید، سفارش کنید که در گفتنِ «الله الله» افراط نکنند….
این روزنامه در صفحه ۲ بیانیه اعتراضی برخی از خانواده‌های شهدا را با عبارت «همه آمده بودند تا شکوه حماسه فرزندان میهن را پاس بدارند»، منعکس ساخته و با هشدار به جریان های سیاسی، آنان را از سوءاستفاده از خون شهیدان برای ساختن نردبانی در رسیدن به مطامع و امیال سیاسی بر حذر نموده است.

ایجاد تفرقه میان مسلمانان و ارائه تصویر خشونت بار از اسلام، چالش‌های جدی و روز جهان اسلام است
اطلاعات در صفحه ۲ به انعکاس سخنان رئیس جمهوری در تبریک تلفنی حلول ماه رمضان به رؤسای کشورهای اسلامی منطقه پرداخته و آورده است:
– ماه مبارک رمضان ماه تقویت اخوت و دوستی میان مسلمانان دانست و امیدواریم درگیری و نزاع در سرزمین‌های اسلامی در ماه مبارک رمضان متوقف و هر چه سریعتر ثبات و آرامش جایگزین آن شود.
– باید همه دست به دست هم دهیم تا درگیری و خونریزی میان برادران مسلمان متوقف شود.
– در برهه کنونی که تروریسم و قتل بیگناهان، گسترش خشونت و افراطی‌گری، ایجاد تفرقه میان مسلمانان و ارائه تصویر نادرست و خشونت بار از اسلام و مسلمین، چالش‌های جدّی روز جهان اسلام است، ضرورت دارد بیش از هر زمان دیگر کشورهای اسلامی با همدلی و همکاری مضاعف، وحدت و اخوت دینی خویش را در راستای تحقق آرمان های متعالی دین مبین اسلام تقویت کنند.

شریعتی گروه های تکفیری امروزی را ندید، اما ظهور چنین گروه هایی در پهنه دنیای اسلام را پیش‌بینی می‌کرد
در صفحه «معارف» در کنار یادداشت «درنگی در حقیقت‌ روزه‌داری» و ترجمه بخشی از کتاب «جامع السعادات» اثر ملا مهدی نراقی با ترجمه دکتر سید جلال‌الدین مجتبوی‌، با عنوان «آنچه‌ سزاوار روزه‌دار است‌« و بخش هایی از مناجات شهید دکتر مصطفی چمران ذیل عنوان «مرد آسمانی»، مقاله ای از احمد راسخی لنگرودی با عنوان «منادی مبارزه با تحجر و قشری‌گری» منتشر شده و به شرح تلاش شریعتی در شناسایی عوامل تهدیدکننده و مخرب اندیشه دینی در حیات معنوی جامعه پرداخته است.
در بخش هایی از این مقاله آمده است:
«بدون تردید بزرگترین آسیبی که به پیکر دین به لحاظ فکری وارد می‌آید، هجوم پدیده قشری‌گری است. جمود فکری و قشری‌گری مذهبی همچون استبداد دینی از آفات بزرگ جوامع دینی به شمار می‌آید. این آفت به عصر و زمانه‌ای خاص محدود نمی‌شود. در هر عصر و زمانه‌ای راهی برای نفوذ باز می‌کند و در شرایطی هموار در لایه‌های آشکار و پنهان جوامع دامن نیز می‌گسترد. در هر زمانه‌ای در چهره‌ای جلوه‌گر می‌شود؛ گاه همچون دیروز در چهره «خوارج» و «اخباری‌گری»، و گاه همچون امروز در چهره‌گروههای مختلف تکفیری چون: «طالبان» و «القاعده» و «بوکوحرام» و «داعش» و…

همیشه خطر ظهور دگماتیسم فکری در جوامع دینی می‌رود. در این میان، روشنفکران دینی به عنوان نخبگان و فرهیختگان جامعه در هر عصر و زمانه‌ای نقش و وظیفه‌ای بزرگ را در برون‌رفت از این مشکل از یک سوی، و رهنمون کردن جوامع دینی به مسیر روشنگری و عقلانیت از سوی دیگر عهده‌دار می‌باشند. بر آنان است که ریشه‌های تحجر و قشری‌گری را شناسایی کنند و آن را با اهرم خردورزی و عقلانیت بخشکانند.
شریعتی از جمله روشنفکران مسلمانی بود که با ژرف‌اندیشی و نگاهی نقادانه، بازجست های جامعه‌شناسی خود را درباره موضوعی چون تحجرگرایی و قشری‌گرایی و راههای برون‌رفت جامعه از انحطاط معرفتی و باورهای بی‌پایه متمرکز ساخت و رسالت خود را در نقش یک روشنفکر دینی در این زمینه به خوبی ایفا نمود. او هم با جبهه تحجر مبارزه می‌کرد و هم خود از هرگونه جمود و تحجر فاصله می‌گرفت. در آن زمان که کم مانده بود تا آفت تحجر بر ریشه درخت اندیشه دینی بنشیند و گروههای بسته فکری قدرت بگیرند، بیش از دیگران مجموعه‌ای ارزنده از صفحات تحقیقی حول این محور عرضه نمود؛ به طوری که آفت قشری‌گری و قرائت قشری از دین در فهرست موضوعی آثار او، بیشترین رویکرد موضوعی را به خود اختصاص می‌دهد.
شریعتی در سراسر حیات فکری خویش همچون کاوشگران حوزه معرفت کوشید تا به بنیادی کاملا عقلانی دست یابد که به موجب آن ریشه هر گونه تعصب و تحجر و خام‌اندیشی را در پهن‌دشت معرفت، بینش‌ها و باورهای جامعه دینی بخشکاند. وی همچنین در طول حیات تحقیقی خود با کوشندگی بسیار در پی آن بود که پایگاههای پیدا و ناپیدای استبداد و ریشه‌های جمودگرایی فکری را در جوامع دینی بازشناسد و خطرآفرینی‌های جبران‌ناپذیر دگماتیسم را برای امروز و فردای جامعه دینی به قلم و زبان آورد. او استبداد دینی را ناشی از جمودگرایی و از استبدادهای سیاسی خشن‌تر و بی‌قاعده‌تر می‌دانست. اگرچه گروههای تکفیری نوظهور امروزی را ندید، اما به خوبی ظهور چنین گروههایی را در پهنه دنیای اسلام پیش‌بینی می‌کرد. او بهتر از خیلی ‌از روشنفکران می‌دانست چگونه جمود و تحجر در اندیشه دینی خانه می‌کند و رفته‌رفته مانع از درست‌اندیشی و احیاگری در تفکر دینی می‌شود. او به عنوان یک روشنفکر مسئول و متعهد به خوبی می‌دانست که عوامل تهدیدکننده و مخرب اندیشه دینی در حیات معنوی جامعه چیست و در کجاست. او استبداد دینی و تحجرگرایی را نهایتاً زمینه‌ساز سکولاریسم و لائیسم می‌خواند و بر سر رویکرد آگاهانه به مؤلفه ‌دین و تقویت و ترویج عقلانیت دینی اصرار می‌ورزید. در ایفای این رسالت هم کسی جلودارش نبود. بر سر آن با کسی معامله نمی‌کرد. بدون هیچ‌گونه ملاحظه‌ای زبان به نقدش می‌گشود و بر سر قشری‌گری قشریون و جمودگرایی جمودگرایان فریاد برمی‌آورد. در این راه مصلحت‌جویی نمی‌کرد. مراعات این و آن را نداشت. به خاطر ملاحظات از تلاش در این جبهه تن نمی‌زد.
البته مبارزه او با پایگاههای قشری‌گری و تحجرگرایی یک‌طرفه نبود، نهایتاً خود نیز طرف دیگر مبارزه ‌قرار گرفت. تلاش او در این راه با مجاهدتهای بسیار همراه بود؛ به طرق مختلف از این سو و آن سو مورد حمله گروههای بسته فکری قرار ‌گرفت؛ در مسیر پرهیاهوی روشنگری‌های خود گوشه و کنایه‌ها ‌شنید؛ زخم زبانها به خود دید؛ در این راه پرتلاطم تیغ اتهام و درفش افترا و برچسب تکفیر بر خود ‌خرید. در معرض حملات تند این و آن قرار گرفت. در بدنامی و بی‌آبرو کردنش همیشه دستهایی پنهان یا آشکار در کار بودند. دستهایی به طور برنامه‌ریزی‌شده و انسجام‌یافته مانع از کارش می‌شدند. در برابر آثار نوشتاری او دندان تیز می‌کردند.
قشریون مذهبی و متحجرین فکری پیوسته آثار قلمی او را در کمین نشسته بودند. حساسیت و هجمه این دسته از قشریون نسبت به پاره‌ای از آثار نوشتاری او کم نبود. نمی‌خواستند کتابهای او در دسترس عموم قرار گیرد. در اصل این هجمه‌ها و این موانع داغی بزرگ بر دل مشتاقان و محققان آثار نوشتاری او می‌نشاند. قشریون در پاره‌‌ای موارد، کاری با آثار شریعتی کردند که بعضاً دردناک و حیرت‌آور است؛ درست همان کاری که با کتاب «اسفار» ملاصدرا و جلال آل احمد کردند؛ چنان که کتاب اسفار در دوره‌ای نجس انگاشته می‌شد! حتی قشریون بر این باور بودند که باید آن را با انبر برداشت. یکی از اینان یک بار از سر تعصب اسفار را از بالای کتابخانه‌ی مدرسه به پایین پرتاب کرد!….

اعمال التقاطیون، دگرگون‌ساز‌ها و مرتجعان، آفات مهم و گریبانگیر دین است
در صفحه ۹ روزنامه اطلاعات، پیام آیت‌الله العظمی مظاهری به مجمع بزرگ مبلغان ماه مبارک رمضان منعکس شده و
زدودن آفات و آسیب‌های گریبان گیر دین، یکی از وظیفه مبلغین شمرده شده است
در این پیام، همچنین به تفسیرهای نادرست التقاطیون، دگرگونی‌سازی‌ها و نسبت‌های ناروای مرتجعان به عنوان سه آفت مهم و گریبانگیر دین اشاره شده است.

جان کری: رمضان تاکیدی است بر زیبایی وحدت، عبادت جمعی و کار جمعی
در صفحه آخر این روزنامه، از پیام تبریک اوباما و کری به مناسبت آغاز ماه رمضان خبر داده شده و آمده است:
« کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا فرا رسیدن ماه رمضان را به مسلمانان آمریکا و سراسر جهان تبریک گفتند. در پیام باراک اوباما رئیس‌جمهوری آمریکا آمده است: با آغاز ماه جدید قمری و ماه رمضان، من و میشل همسرم گرم‌ترین تبریک‌ها را به همه آنهایی که در این ماه در آمریکا و سراسر جهان روزه می گیرند، عرض می کنیم. در بیانیه جان کری وزیر خارجه آمریکا هم آمده است: برای مسلمانان جهان این ماه غذای روح است و ارزش‌های جهانی و انسانی را تقویت می‌کند و در حقیقت، رمضان تاکیدی است بر زیبایی وحدت، عبادت جمعی و کار جمعی.

دولت چین اجازه نمی دهد کسی در میهمانی خدا شرکت کند
عنوان «دولت چین روزه گرفتن را در مناطق مسلمان نشین ممنوع کرد» نیز در صفحه آخر اطلاعات منتشر شده و می خوانیم:
«همزمان با آغاز ماه رمضان و اجرای فرائض مربوط به این ماه از سوی مسلمانان، دولت چین، روزه گرفتن در این ماه را برای مسلمانان استان سین‌کیانگ ممنوع و اعلام کرد که مسلمانان استان سین‌کیانگ در طول ماه رمضان مجاز نیستند روزه بگیرند. دولت چین از چند روز پیش، اعلامیه‌های رسمی مربوط به ممنوع بودن روزه گرفتن را در وبگاه‌های مدارس، ادارات دولتی و دفاتر حزب محلی سین‌کیانگ قرار داده است.»

اطلاعات در شماره امروز، این عناوین را نیز منتشر ساخته است:
۳۱ کشته در ۵ انفجار همزمان مساجد صنعا
هتک حرمت مسجد الاقصی در اولین روز رمضان
قتل ۹ نیایشگر کلیسای امانوئل توسط جوان آمریکایی
جورج سوروس: عربستان بذر داعش را کاشت
حمایت «میشل عون» از نبرد حزب الله با تروریست‌های تکفیری‌
ارتش سوریه: همراه با حزب‌الله در مقابل هجمه صهیونیستی – آمریکایی ایستادگی می کنیم