درباره بهترین واکنش به رفتار عربستان
شرق در آخرین شماره این هفته، با نگاه به سردی رابطه ایران و عربستان، سخن از روشنگران بلند قامت نه چندان زیاد ایران گفته و از پیرمردی نوشته که چشم ره جویان معنا بود.
روزنامه شرق در صفحه 1 یادداشت «مشکلات عربستان با ایران» به قلم سیدقاسم ذاکری را به چاپ رسانده و با یادآوری افت و خیزهای روابط ایران و عربستان در سال های پس از انقلاب و جنگ تحمیلی، دشمنتراشی موهوم و دامنزدن به ایرانهراسی را فرافکنی مشکلات آل سعود دانسته است.
نگارنده با تصریح بر اینکه رهبران سعودی فعلا هرگونه توسل به گزینه نظامی علیه ایران را رد میکنند؛ گوشزد کرده که عملکرد اخیر سعودی ها علیه ایران و برخی دیگر از بازیگران منطقهای، واجد این پیام است که آل سعود بهتدریج بهسمت رفتارهای پیشبینینشدنی و حتی غیرعقلانی سوق پیدا میکند و پیامد بروز چنین رفتارها و سیاستهایی از جانب یک حکومت سنتی و محافظهکار حتی میتواند خطرناکتر هم باشد.
در این یادداشت که ایران، یگانه بلندگوی اعلام بدبختی سعودی در منجلاب یمن توصیف شده، آمده است: «درخصوص زوار، شاید بهترین راهحل، قطع هرگونه اعزام زائر به سعودی تا اطلاع ثانوی باشد…. یا درحالیکه دست دوستی ما بهطرف تمامی مسلمانان و ازجمله سعودی همچنان دراز است، دیگر لازم نیست بیجهت خود را وارد برخی مجادلههای کلامی با افراد فاقد منطق کنیم….»
روشنگران بلند قامت ایران چندان فراوان نیستند
روزنامه شرق در صفحه 20 ، یادداشت محمدهادی محمدی با عنوان «یحیی مافی؛ زیستن برای روشنگری» را به بهانه سالمرگ مردی منتشر ساخته که یکی از بنیانگذاران خلاقیتپروری در آموزشوپرورش ایران بوده است.
این یادداشت که با اشاره به تفاوت معنا و تعریف «روشنگر» و «روشنفکر» آغاز شده، روشنگر را با شناسه کنشگری اجتماعی و فرهنگی توصیف نموده و روشنفکر را پیشقدم در نظریهپردازی و تولید فکر دانسته است. روشنفکر را تولید کننده اندیشه دانسته اما روشنگر را تبدیل کننده اندیشه به کنش توصیف کرده و افزوده است: «کار روشنگران را روشنفکران نمیتوانند انجام دهند و کار روشنفکران را روشنگران»
در بخش هایی از این یادداشت می خوانیم:
– گذشت بیش از صد سال از زمان مشروطه نشان میدهد روشنگران فرهنگی از روشنگران سیاسی کامیابتر بودند، چون دستکم چرخهای جامعه خود را اندکاندک و با رنج فراوان پیش بردند. در ایران، روشنگر فراوان داریم، اما روشنگرانی که بتوان از قامت بلند آنها سخن گفت، چندان فراوان نیستند.
– روشنگران فرهنگی، راه برونرفت جامعه را نه در کنشهای شتابآلوده سیاسی که به قول پائولو فریره، آموزشگر بزرگ برزیلی، در تبدیل کنش به اندیشه و اندیشه به کنش میدیدند. کنشی که از اندیشه برنیاید، خام است و اندیشهای که به کنش نرسد، بیفرجام.
– همه شاگردان سابق یحیی مافی در مدرسه مهران، برخلاف جریان عمومی جامعه، فضای مدرسه را به فضای خانه ترجیح میدادند. زیرا این مدرسه، فقط جایی برای علمآموزی نبود…. در این مدرسه، هنر جایگاه برجستهای داشت. برنامه شاگردان مدرسه چنان پربار از همهچیزهایی که یک دانشآموز را به آگاهی و شور میرساند، انباشته شده بود که آنها برای بهرهبردن از همه این ظرفیتها مانند کتابخانه استثنایی مدرسه یا فضای کارهای هنری مانند نقاشی و موسیقی، زمان کم میآورند.
پیرمرد چشمِ ما بود
عسل عباسیان در صفحه آخر شرق، به بهانه سیزدهمین سالمرگ عارف ربانی «حاج اسماعیل دولابی» نوشته است: «قلم، ناتوان است از نوشتنِ نور. با استعانت از صاحب قلم که فرمود «والقلم و مایسطرون»، سطرهای پیشِرو درتلاشند تا برای گرامیداشتِ پیری نگاشته شوند، که چشمِ ما بود. فردا سیزدهمین سالمرگ وارستهایست که تجلی نور بود و از نور بود. نور را چشیده بود، چنانکه فرمود: «امیدوارم نور فاطمهزهرا(س) همه شما را غرق کند….»
نور نوشتنی نیست، پس نمیتوان از پیری نوشت، که جهان را جز نور نمیدید و در محضرش، خلائق، سراسر غرق نور و سرور بودند؛ عارفی که چنان از نور میگفت، که آدمیان نمیتوانستند جز نور ببینند و درک کنند و بنوشند. فردا سالگرد وداع با والاانسانیست که هنوز میتوان، نورش را در مجموعه کتابها و سخنرانیهای «طوبای محبت» جست و از سرچشمهای که او بود، سیراب شد و برای جهان نور خواست؛ «حمد» و «توحیدی» زیر لب خواند و کائنات را نورباران کرد.»
دیگر عناوین برگزیده «شرق» امروز:
رئیس قوه قضائیه: در لیبرالدموکراسی، حکومت با مردم کاری ندارد تا موقعی که بههم آسیب نرسانند و آنها در مقابل این سؤال که آیا این انسان فقط این بدن است یا روح هم در آن دخیل است و آسیب به روح چه میشود، میمانند، ولی در جمهوری اسلامی و مطرحکردن مردمسالاری دینی، به این تناقضها پاسخ داده خواهد شد.
علمالهدی: حتی یک مرد هم از ورزش بانوان فیلمبرداری نکند/ برخی گروههای سیاسی اجازه نمیدهند حرف ما زده شود…. وقتی یکی از بانوان ورزشکار جمهوری اسلامی ایران، مدال خود را از یک داور هندی دریافت میکند که به گردن او آویخته میشود و پس از آن پرچم این نظام بالا برده میشود، این مسئله برای ما ننگ است.
غذاهایی با منشأ «خوک» بر سر سفره ایرانیان/ رئیس پژوهشکده علوم و صنایع غذایی: حوزه افزودنیهای غذایی بسیار وسیع است و حدود دو هزار افزودنی غذایی با منشأ نامشخص وارد کشور میشود؛ بهطور مثال آنزیمی که در صنعت پنیرسازی استفاده میشود، بهعنوان یک میکروب باید در محیطی کشت شود که این محیط در عمده موارد، محیط غیرحلال مانند خوک است؛ چراکه برای تولیدکنندگان مهم نیست این آنزیم در چه محیطی به عمل آمده و طی آن، آنها عمل جداسازی را نیز انجام نمیدهند.
شرق در آخرین شماره این هفته، با نگاه به سردی رابطه ایران و عربستان، سخن از روشنگران بلند قامت نه چندان زیاد ایران گفته و از پیرمردی نوشته که چشم ره جویان معنا بود.مرور مطبوعات/ پنجشنبه 8 بهمن/ روزنامه شرق