اوباما در مسجد مریلند درس آزادی ادیان داد
مایکل استارک، فیلسوف مسیحی
سخنان اوباما در جامعه اسلامی بالتیمور باید از حیث نگاه مثبت وی به آزادی ادیان، به دیده تحسین نگریسته شود. بویژه آنکه در چند ماه اخیر برخی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سخنان توهینآمیزی در مورد مسلمانان جهان به زبان راندهاند.
در مقابل، اوباما تلاش می کند که لحنی مثبت و صلح آمیز نسبت به اسلام به طور خاص و به طور کلی نسبت به آزادی ادیان اتخاذ کند. نخست، با ارائه سال ها شک و تردید در مورد احتمال مسلمان بودن اوباما، اسلام هراسی زنده شد. در هشت سال گذشته و از زمانی که اوباما در عرصه سیاست آمریکا به طور جدی مطرح شده، بسیاری از مردم آمریکا احتمال مسلمان بودن وی را مطرح کرده اند. ارائه تردید در مورد اوباما به طور خاص، تردید در مورد کل مسلمانان به طور عام است. لحنی که در پس پرده ادعای مسلمانی اوباما وجود دارد، حکایت از خطرناک قلمداد کردن مسلمانان دارد. این لحن آشکارا غلط است و اوباما نیز در مسجد بالتیمور سعی داشت اشتباه بودن این باور را ابراز کند. وی به طور ویژه، شهروندان مسلمان آمریکایی را افرادی دلسوز معرفی می کند که به فقرا کمک کرده و از نیازمندان حمایت می کنند. وی به مسلمانان کنیا و مراقبت آنها از مسیحیان در این کشور در مقابل تروریست ها نیز اشاره کرد.
دوم، اوباما بر خلاف برخی از نامزدهای جمهوری خواه انتخابات ریاست جمهوری، در مورد آزادی ادیان جدی است. اوباما در سخنان خود در مسجد بالتیمور گفته: «اگر ما واقعا در مورد آزادی ادیان جدی هستیم، باید بپذیریم که حمله به یک باور مذهبی حمله به تمامی باورهای مذهبی است. زمانی که یک گروه مذهبی مورد حمله قرار می گیرد، همه ما مسئولیت داریم که اعتراض خود را بیان کنیم.»
بسیاری از آمریکایی های مسیحی از آزادی ادیان استقبال می کنند. با این وجود، بنظر می رسد که آنها این باور را فقط برای خود می پسندند و مسلمانان شایسته رفتاری مشابه، زمانی که مداوما به دیده افرادی خشن نگریسته می شوند، نیستند. ترامپ در سخنرانی خود در دسامبر 2015 گفت: «دونالد ترامپ خواهان سرکوب کامل همه مسلمانانی است که وارد آمریکا می شوند.» اگرچه هیچ یک از دیگر نامزدها به صراحت ترامپ علیه مسلمانان سخن نگفته اند، اما سخنان ترامپ نیز کمتر به چالش کشیده شده است.
حمایت از ترامپ و یا هر کس دیگری که خواستار ممانعت از شهروندی افراد مذهبی شود، باید به مثابه بی حرمتی به آزادی ادیان نگریسته شود. علی الظاهر، ترامپ از حمایت اوانجلیست ها در سراسر کشور برخوردار است. اگر مسیحیان حقیقتا آزادی ادیان را ارج می نهند، باید از حقوق مسلمانان و حق آنها برای ارائه آیین های مذهبی خویش دفاع کنند.
سوم، اوباما به وحدت میان مردم با ایمان در آمریکا اشاره کرد. در زمان هایی که اختلافات دین شناسانه منجر به مباحثه های جدی و تند می شود، حق آزادی دین مجددا میان اساتید دین شناسی وحدت ایجاد می کند. آزادی ادیان نوعی اعلام برابری است. مذهب با تحول تبدیل به نوعی تعصب شده است که جوامع را از هم دور کرده است. در مقابل، این ارزش های مشترک هستند که باید افراد را به هم پیوند دهد و برابری را به ارمغان آورد. برابری می تواند همه افراد جامعه را تبدیل به یک خانواده کند. همانطور که اوباما در نتیجه گیری خود گفت : «ما یک خانواده آمریکایی هستیم. افول و صعود ما با یکدیگر اتفاق می افتد. این مهم همواره آسان نخواهد بود. اما من بر این باور هستم که سرانجام بهترین پژواک ها برنده خواهند شد و این باور من را به آینده امیدوار می کند.»
منبع: هافینگتن پست/ ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی
سخنان اوباما در جامعه اسلامی بالتیمور باید از حیث نگاه مثبت وی به آزادی ادیان، به دیده تحسین نگریسته شود. بویژه آنکه در چند ماه اخیر برخی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سخنان توهینآمیزی در مورد مسلمانان جهان به زبان راندهاند.
یک سوال: ترکیب نامأنوس «ارائه تردید»، در ترجمه چه اصطلاحی آمده است؟
درست میگید باید از تعابیری مانند “طرح تردید” یا “تردیدافکنی” استفاده میشد