الیاس حضرتی: چرا سازمان تبلیغات اسلامی درقبال بودجه‌ خود پاسخگو نیست

الیاس حضرتی: آمارها در حوزه مسائل اجتماعی بسیار شرم‌آور است
روزنامه اعتماد در صفحه 8 گزارشی از نشست خبری «الیاس حضرتی» مدیرمسوول روزنامه اعتماد، «مصطفی کواکبیان» مدیرمسوول روزنامه مردمسالاری و «محمدعلی وکیلی» مدیرمسوول ابتکار با حضور خبرنگاران را منتشر ساخته است.
 
الیاس حضرتی در این نشست، آمارها در حوزه مسائل اجتماعی را بسیار شرم‌آور دانسته و وضعیت حوزه فرهنگ را به مراتب بدتر از حوزه اجتماعی توصیف نموده است.
 
او با انتقاد از پاسخگو نبودن سازمان تبلیغات اسلامی درباره هزینه کرد بودجه مربوط به حجاب، معتقد است فقط ۱۴درصد از بودجه فرهنگی در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و مشخص نیست ۸۶ درصد دیگر این بودجه دست چه کسی است؟!
 
 
حضرتی، کواکبیان و وکیلی به این نکات نیز اشاره نموده اند:
– تعداد افراد کتابخوان، روزنامه خوان و افرادی که به دیدن تئاتر و فیلم می‌روند همچنین تعداد اکران فیلم‌ها و برگزاری کنسرت‌ها در کشور در مقایسه با کشورهایی مانند کره جنوبی بسیار وحشتناک است و این نشان از وضعیت نابسامان حوزه فرهنگی کشور دارد.
 
– وزارت ارشاد از یک‌سو، مجوز برگزاری کنسرت می‌دهد و از طرفی، دستور لغو آن صادر می‌شود، یا فیلمنامه‌ای تصویب و مجوز نمایش آن داده می‌شود اما پس از آنکه تهیه‌کننده هزینه‌های زیادی را بابت آن فیلم متحمل شد، به او اجازه اکران نمی‌دهند چون متاسفانه فردی که در کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی حضور دارد و ممکن است تا به حال یک بار هم سینما نرفته باشد، درباره لغو مجوز فیلم نظر می‌دهد.
 

– متاسفانه حوادث مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هیچ اهمیتی برای مجلس نهم ندارد چون هیچ واکنش جدی‌ای از سوی مجلس در قبال اخذ رانت‌های مختلف گرفته تا اختلاس‌های بزرگی که در کشور روی داد، ندیده‌ایم.
 
– وجود برخی مشکلات نظیر بیکاری گسترده و نیز افسردگی و بی‌اعتمادی در جامعه به مثابه مین‌های خطرناک در عرصه اجتماعی است.
 
– لایحه نظام جامع رسانه‌ای و منزلت اهالی رسانه باید مورد توجه قرار گیرد و در این صورت است که افراد می‌توانند دسترسی به خصوصی‌ترین اسناد در پستوی قدرت را پیدا کنند. بدون چنین قانونی، هیچ پرونده‌ای را نمی‌توان پیدا کرد که رسانه‌ها کاشف آن باشند بلکه آنها فقط ناقل اخبار هستند.
 
 
 
ریشه افراطی‌گری‌ها و تندروی‌ها در آسمان آرزوها است
روزنامه اعتماد در صفحه 7 یادداشت عظیم محمودآبادی با عنوان «عینک عملگرایی بر چشم اصلاح‌طلبی» را به چاپ رسانده و در ستایش پراگماتیـسم سخن گفته است.
 
 او معتقد است عمل‌گرایی در تعارض با آرمان‌گرایی قرار ندارد و اگر داشته باشد صرفا با آن نوعی از آرمان گرایی در تضاد است که برای تحقق آن آرمان چشم بر واقعیت‌های آشکار ببندد.
 

نگارنده با اشاره به افتادن طشت آرمان‌گرایی غیرواقع‌بینانه مبتنی بر خیال و توهم از بام سیاست در ایران، ریشه افراطی‌گری‌ها و تندروی‌ها را در آرمان‌هایی دانسته که بدون در نظر گرفتن زمین واقعیات، چشم به آسمان آرزوها دوخته است.

او آرمان‌گرایی را فی‌نفسه امری مذموم ندانسته اما بر این تاکید کرده که وقتی در طلب آرمان‌ها، چشم بر واقعیت‌های موجود بسته شود، به آفتی جدی تبدیل خواهد شد.
 
 
 
آرمانگرایی نوعی از کمال‌گرایی است
اعتماد در صفحه 7 به گفتگو با امیر محبیان، تحلیلگر سیاسی اصولگرا و استاد دانشگاه درباره عملگرایی پرداخته و با اشاره به اینکه او رابطه آرمانگرایی و عملگرایی را متقابل نمی‌داند، نوشته است: «پراگماتیسم نوعی تغییر در معیار صدق را پیشنهاد می‌کند.»
 
او معتقد است صحت یک نظر یا عقیده از نظر پراگماتیسم، در بحث‌های نظری محض محک نمی‌خورد، بلکه میزان تحقق در عمل معیار صحت آن است.
 

محبیان در این گفتگو به این نکات اشاره نموده است:
– در پراگماتیسم نوعی تحول در معنای حقیقت را شاهد هستیم. حقیقت امری انتزاعی نیست بلکه در عمل و تحولات عینی و عملی خودنمایی می‌کند. در حالی که آرمانگرایی معادل ایده‌آلیسم فلسفی نیست. آرمانگرایی را معادل ایده‌آلیسم اخلاقی و نقطه مقابل آن را واقعگرایی گرفته‌اند، در حالی که به نظر من آرمانگرایی نوعی از پرفکشنیسم یا کمال‌گرایی است.

– اگر عملگرایی معقول به عملگرایی مطلق تبدیل شود این خطر وجود دارد که سیاستمدار همه‌چیز را حتی آرمان‌ها و هویت را قابل مذاکره و معامله ببیند. در این حالت عملگرایی به اپورتونیسم و منفعت‌گرایی بسیار نزدیک می‌شود.
 
 
 
پراگماتیسم و نگاهی در مقام یک سنت فلسفی
این روزنامه در صفحه 7 یادداشت «محسن آزموده» با عنوان «به عمل کار برآید» را منتشر ساخته و به پراگماتیسم نگاهی در مقام یک سنت فلسفی انداخته است.

او با اشاره به مخالفت پراگماتیست‌ها با این تفکر که «کارکرد تفکر توصیف، بازنمایی یا انعکاس واقعیت است» نوشته: «آنها معتقدند که اندیشه ابزار یا وسیله برای حل مساله و عمل است و عمده موضوعات فلسفی همچون سرشت معرفت، زبان، مفاهیم، معنا، باورها و علم را از منظر کارکرد آنها بهتر می‌توان توضیح داد.»
 
نگارنده بر این نظر است که مدعای هر دو دسته عقلیون و حسیون دست یافتن به یقین بوده و همسو با این ادعا بشر در علم به پیشرفت‌های شگرفی دست یافته که جهان را دگرگون کرده است.
 

آزموده در بخش هایی از این یادداشت نوشته است:

– پراگماتیسم در مقام یک سنت فلسفی را با برخی ویژگی‌های آن در حوزه‌های معرفت‌شناسی، مابعدالطبیعه، فلسفه علم، فلسفه زبان بهتر می‌توان شناخت. پراگماتیسم در معرفت‌شناسی به مقوله صدق (truth) از منظر سودمند (useful) بودن می‌نگرد و معتقد است صادق بودن یک گزاره به معنای سودمندی آن گزاره است.
 
– در نگاه پراگماتیستی، فلسفه زمانی رسالت واقعی خویش را به انجام می‌رساند که بتواند کاری را از پیش ببرد و گزاره‌های انسانی زمانی معرفت تلقی می‌شوند که بتوانند تاثیری در مناسبات واقعی امور بنا نهند. پراگماتیسم در این معنای گشوده و باز فلسفه را از تنگنای جزیی‌نگری‌های لفاظانه خلاص می‌کند و آن را به خاستگاه نخستینش در یونان باز می‌گرداند، آن هنگام که سقراط می‌خواست با تقریر حقیقت در واقع رنج انسان‌ها را بکاهد و با دستکاری و در واقع ارتقای فهم آنها از جهان، راهی برای دگرگون کردن آن به سوی آرمانشهری همواره در افق و دست‌نیافتنی بگشاید.
 
 
 
دیگر عناوین برگزیده «اعتماد» امروز:
 
آیت‌الله مکارم شیرازی: مردم وقتی می‌بینند کسی بی‌حساب و کتاب وعده تو خالی می‌دهد می‌فهمند این فرد بی تقواست و به او رای نمی‌دهند.