حاتمی‌کیا: محافظ مرام نامه ایرانی – اسلامی ام
اعتماد در این شماره به گفتگو با ابراهیم حاتمی‌کیا پرداخته و در کنار یادداشتی از علی اصغر شعردوست در رثای حضرت زهرا(س)، گزارشی از برگزاری سالگرد ارتحال سیداحمد خمینی به چاپ رسانده است.
این روزنامه در صفحه 11 به گفتگویی صریح با ابراهیم حاتمی‌کیا پرداخته و در مقدمه آن به قلم جواد دلیری، سردبیر این روزنامه نوشته است: «…. ۱۸ سال پس از آژانس شیشه‌ای، حاتمی‌کیا بعد از نمایش هجدهمین ساخته خود(بادیگارد) در جلسه پرسش و پاسخ فیلمش به سیاست‌های فرهنگی دولت روحانی انتقاد می‌کند. او رویکرد معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را فرانسوی زده توصیف می‌کند و اصطلاح «گوساله سامری» را برای آن برمی‌گزیند. حاتمی‌کیا در آن جلسه می‌گوید: «باید این بچه‌ها بیایند و کارشان دیده شود. به‌خصوص فیلمسازی که رفته در عراق کار کرده و هر لحظه احتمال ترورش وجود دارد. باید برای اینها احترام قایل شویم. اینکه اینها در حاشیه جشنواره باشند درست است؟ من نه به محمد حیدری کار دارم و نه حتی به آقای ایوبی و آقای جنتی. با آقای روحانی کار دارم که در این موضوع هست. چطور می‌شود که فیلم‌های این‌گونه وارد مسابقه نمی‌شوند، حتی اگر ضعیف باشند.»
این کارگردان سینما با اشاره به اینکه محافظ ندارد، خود را محافظ مرام نامه‌ای ایرانی- اسلامی دانسته که از زمان درک حوزه نگهبانی، با همه وجود از آن محافظت کرده است.
حاتمی کیا با اعتقاد بر اینکه انگیزه و انرژی محافظ از اعتقاداتش تامین می شود، بر این نظر است که «محافظ فدایی است. مثل سامورایی، ولی بادیگارد حد دفاعی‌اش تا حفظ جان خویش است و نه از دست دادن آن…. این جنگ درونی بادیگارد و محافظ همیشگی است و لزوما با یک تصمیم عقلانی پایان‌پذیر نیست.»
در بخش های منتخبی از سخنان حاتمی کیا می خوانیم:
– پایم بسته به خون بچه‌هایی است که در کنار خودم زمین خوردند و احساس می‌کنم و متعهدم به آن گلوله‌ای که از من عبور کرد و به من نگرفت و به او گرفت. من امروز همچنان همان جوانی هستم که زخم بر جانش نشست و از من خواست از او محافظت کنم.
– فیلم‌های من در وهله اول محاکات خودم با پیرامونم است. به تعبیری این حدیث نفس را با مخاطب تقسیم می‌کنم. اعتقاد ندارم که انتهای این راه رسیدن است. اصلا مقصد ندارد، یک راه است. انتها معنی ندارد، اصلا. همیشه یک‌جور به روز شدن و حرکت است.
– اصراری و ابرامی که می‌کنم، براساس یک لوح محفوظ واضحی نیست که بگوییم اول تا آخرش وجود دارد و من دارم براساس آن پیش می‌روم. نه، در مسیر تعریف می‌شود. این خوف و رجاء و اینکه در این احوال حرکت می‌کنیم، خودش یک سلوک است. اعتقادم به این نیست که بگوییم یک چیز صریح و واضح است که باید به آن برسیم. تنها ایستگاه رسیدن به نظرم ایستگاه مرگ است.
– من به جز بنی صدر که بر اساس احساسات نوجوانی‌ام رای دادم، بقیه رای‌هایم بر اساس جمع‌بندی عقلانی‌ام بوده است. رای دادن به آقای رفسنجانی یا موسوی در مقابل احمدی‌نژاد یا روحانی همه استدلال‌های عقلی داشت. اما در حوزه هنر عقل جایگاه اول را برایم ندارد. آنجا میدان خونین و ازلی جنگ عقل و دل است و من همه فیلم‌هایم تکرار همین احساس است.
آیت الله هاشمی رفسنجانی: مثل حاج حسن آقا در تاریخ‌مان کم داریم
اعتماد در صفحه 10 گزارشی از برگزاری مراسم بیست و یکمین سالگرد درگذشت حاج سید احمد خمینی منتشر ساخته و در کنار آن، گفتگوی آیت الله هاشمی رفسنجانی با «جماران» را به چاپ رسانده است.
رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام سالم نگه داشتن دفتر امام و جلوگیری از نفوذ افراد ناباب در آن را از اقدامات مهم یادگار امام دانسته و افزوده است: «حاج احمد آقا حدّ اعلای عقلانیت، امانتداری و انسانیت را در مورد انقلاب در سال‌های حیات‌شان به عهده داشت.»
او با تاکید بر اینکه اقدامات حاج سیدحسن خمینی از پدر کمتر نیست، گفته است «مثل حاج حسن آقا در تاریخ‌مان کم داریم.»
حجت‌الاسلام والمسلمین اکبر حمید‌زاده نیز که سخنران این مراسم بود، حرم امام را کانون پرجاذبه‌ای برای همه انقلابیون و وفاداران به نهضت امام توصیف کرده و با انتقاد از عدم انعکاس شایسته این مناسبت در شبکه‌های مختلف صدا و سیما، گفته است: «این انتخابات توانست یک سند زنده از موجودیت فقه سیاسی شیعه را نشان دهد.»
او با نکوهش استفاده از برخی عبارات تند و اهانت‌ها علیه بزرگان و خصوصا بیت امام راحل، تاکید کرد: «کسانی که بر سر سفره انقلاب نشسته‌اند نباید به خود اجازه دهند به بیت امام و بزرگان کشور دهن کجی کنند و بزرگان نیز نباید چنین اجازه‌ای به آنها دهند.»
مشهد نایافته او سرنوشت دردناکی است
روزنامه اعتماد در صفحه 1 سرمقاله علی اصغر شعردوست با عنوان «دردی خفته در گلوی شیعه» را به چاپ رسانده و رفتار پیامبر اسلام(ص) با حضرت زهرا(س) را سرمشقی برای جامعه ای دانسته که داشتن دختر در آن ننگ به حساب می آمده است.
نگارنده در ادامه با پرداختن به تلاش بانوی اسلام در حمایت و پرستاری از پدر و پاسداری از کیان انقلاب و نهضت پیامبر(ص) پس از ایشان می نویسد: «او در شب‌های تاریک و خاموش مدینه پس از رسول، که ابرهای تیره فتنه پی‌در‌پی می‌رسیدند، درصدد بود تا نگهبان «لاله در گذار باد » باشد.»
او در ادامه با توصیف حضرت فاطمه(س) به «دردهای خفته در گلوی شیعه» نوشته است: «مشهد نایافته او سرنوشت دردناکی است که هزار و چهار صد سال است شاهد آن هستیم! ابرهای فتنه‌ای که پی در پی می‌رسند و جز مصیبت و درد و رنج و بی‌عدالتی چیزی نثار گستره خاک نمی‌کنند. فاطمه(س) تجسم همه رنج‌های نگفتنی است و آه‌های در گلو حبس شده.»
اعتماد در این شماره به گفتگو با ابراهیم حاتمی‌کیا پرداخته و در کنار یادداشتی از علی اصغر شعردوست در رثای حضرت زهرا(س)، گزارشی از برگزاری سالگرد ارتحال سیداحمد خمینی به چاپ رسانده است.مرور مطبوعات/ دو‌شنبه 24 اسفند / روزنامه اعتماد
