رسانه‌های غربی، عاشورای امسال را از چه زاویه‌ای بازتاب دادند؟
امسال نقطه عطف توجه نخبگان حوزه و دانشگاه به مسئله قمه‌زنی و عزاداری‌های نامتعارف، متمرکز بر اثبات و نفی وهن این مصادیق بود. برخی از اندیشوران معتقد بودند این‌گونه مسائل چون وهن به شمار می‌آیند مطلقاً باید از آنها پرهیز کرد و در این زمینه به برخی استفتائات استناد می‌کردند اما از آن سوی برخی دیگر از اندیشوران معتقد بودند این‌گونه مصادیق وهن نیست و اگر قرار باشد هرگونه رفتار نامتعارف را وهن شمرد اعدام قاتل و تعزیر جنایتکار در فقه اسلامی نیز باید کنار گذاشته شود چرا که بسیاری از این دستورات نیز امروز در عرف بین‌الملل وهن به شمار می‌رود. جالب اینکه این دسته نیز به استفتائات و نقل قول‌های فراوان از علما قدیم و جدید اشاره می‌کردند. فارغ از این موضوع که وهن و مصادیقش در این روزگار چیست با به پایان رسیدن عزاداری شیعیان در سراسر جهان به سراغ رسانه‌های بزرگ جهان رفتیم تا نحوه گزارش آنها از این رویداد بزرگ را به مخاطبان نشان دهیم.
علاوه بر این، ایندیپندنت از کشته شدن 14 نفر و مجروح شدن 26 نفر در بمب‌گذاری یکی از مساجد افغانستان خبر می‌دهد و ذکر می‌کند که در شهر سرینگر در هندوستان نیز حکومت نظامی اعلام شد تا جلوی خشونت‌های احتمالی گرفته شود. ایندیپندنت به حواشی برگزاری مسابقۀ فوتبال ایران و کره جنوبی به مناسبت بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2018 فیفا در ایّام عزاداری نیز اشاره کرده و آورده است روحانیان ایران خواستار لغو بازی بودند تا در صورت پیروزی، مردم روز عزا را به جشن مشغول نشوند.
«هافینگتن پست» نیز به تفاوت نحوۀ گرامی‌داشت این روز در میان اهل‌سنّت و شیعیان، و چرایی این تفاوت پرداخت و اشاره داشت که شهادت (امام) حسین یکی از دو رویداد مهمّی است که به ایجاد انشعاب شیعه-سنّی انجامیده است. این سایت خبری در ادامه به شرح نحوۀ عزاداری شیعیان پرداخت، خودزنی و خونریزی عدّه‌ای از شیعیان را برجسته ساخت و بیان داشت که شیعیان با این کار جسم خود را تنبیه می‌کنند.
نشریۀ «گاردین» اما صرفاً به گزارش بمب‌گذاری در یکی از مساجد در شمال افغانستان و کشته شدن چهارده تن از شیعیان پیرو این حادثه پرداخته است.
به گزارش گاردین، این حادثه در یکی از مساجد شیعیان در مرکز بلخ رخ داد و داعش مسئولیت این بمب‌گذاری و نیز حملۀ دیگری را که در روز سه‌شنبه در کابل صورت گرفت و به مرگ هجده نفر انجامید بر عهده گرفت.
اینن گزارش در ادامه آورده است: روز عاشورا روزی است که مستعدّ حملات اهل‌سنّت به شیعیان است و در عاشورای سال 2011 نیز شاهد کشته شدن هشتاد نفر از شیعیان کابل به دست یک عامل انتحاری بودیم.
«واشنگتن پست» مجموعۀ تصاویری از عزاداری شیعیان را در کشورهای مختلف منتشر کرده است. این سایت خبری در ابتدا به بیان چرایی بزرگداشت این روز و دلیل اهمیت آن در تقویم شیعه و سپس به بیان چگونگی عزاداری و بزرگداشت این روز در میان شیعیان پرداخته است.
واشنگتن پست نیز همانند بسیاری سایت‌های خبری دیگر، به خشونت و خودزنی شیعیان تأکید ویژه‌ای کرده و بیان داشته که همین رویداد(کشته شدن امام حسین به دست یزیدیان) باعث دو دسته شدن مسلمانان شده و خاورمیانه را به دو گروه تقسیم کرده است که یکی توسط ایران شیعی و دیگری توسط عربستان سنّی‌مذهب اداره میشود. همچنین ذکر می‌کند که سنّی‌ها این روز را به جای عزاداری، به عنوان بزرگداشت روز پیروزی حضرت موسی روزه می‌گیرند(!)
پاکستان
عراق
ایران
ایران
لبنان
سایت خبری «یورو نیوز» در گزارشی به مناسبت برگزاری این آیین شیعی، اعلام داشت که امسال به خاطر ترس و وحشت مردم از فقدان امنیت و همچنین هشدار بعضی دولت‌ها مبنی بر حملات احتمالی، اجتماعات عزاداری کم‌ازدحام‌تر از سال‌های گذشته بودند.
«بی‌بی‌سی» نیز گزارشی از کشته شدن شیعیان افغانستان را منتشر کرد، اما بیان داشت که هیچ گروهی مسئولیت حملات را عهده‌دار نشده است و این اقدام کار طالبان بوده است.
نشریۀ «دیلی‌میل» در گزارشی اندکی به شرح خاستگاه عزاداری روز عاشورا پرداخته و عمدۀ مطلب خود از عاشورای امسال را به گزارش تصویری و متنی از خودزنی، قمه‌زنی و چاقو کشیدن به سر کودکان اختصاص داده و بیان داشته که شیعیان این اقدامات را روشی برای پاک شدن از گناهان تلقّی می‌کنند. هزاران نفر از شیعیان در پاکستان، عراق، افغانستان، هندوستان، لبنان، میانمار، بنگلادش و حتّی یونان در روز عاشورا دست به اعمال وحشیانه‌ای می‌زنند و بر بدن خود زخم و آسیب وارد می‌کنند. در لبنان تنها مردان و پسرها خودزنی نمی‌کنند، بلکه زنان، دختران و حتّی کودکان نیز در راه خدا از بدن خود خون جاری می‌سازند.
دیلی‌میل در ادامه ذکر می‌کند که در میانمار، بعضی از شیعیان به عنوان بخشی از مراسم گرامی‌داشت عاشورا، روی زغال‌های داغ و سوزان می‌دوند.
تمام این گزارشات تا جایی که بنده شاهدش بودم عین واقعیت بود و متاسفانه سال به سال این رفتارهای افراطی به دلیل پشتیبانی برخی نهادها و حتی ترویج آن توسط بعضی دیگر در غیاب سیاست های بازدارنده و کنترل کننده ی حکومت بیشتر و زشت تر می شوند.