آیا اسلام‌ستیزی ترامپ، ایران و حزب‌الله را نیز نشانه خواهد گرفت؟
شرق در این شماره از ایران و فردای انتخابات آمریکا نوشته و فروش یک میلیون دلاری فیلم محمد(ص) در ترکیه را مورد توجه قرار داده است.
روزنامه شرق در صفحه ۷ یادداشت آرش رضایی با عنوان «ایران و فردای انتخابات آمریکا» را منتشر ساخته و با اشاره به شکاف میان دارندگان تحصیلات بالا و پایین، سکولارها و دینداران، سفیدپوستان و اقلیت‌ها، حامیان مهاجرت و مخالفان آن، نوشته است: «یک مرد و تنها یک مرد نقشی بی‌بدیل در انتخابات این دوره داشت، مردی که همه قواعد ممکن را بر هم زد: دونالد ترامپ؛ سرمایه‌داری ثروتمند و سفیدپوستی بی‌اعتنا به ارزش‌های دینی ولی محبوب دل‌های اقشار کم‌درآمد، طبقه فرودست متوسط و طبقه کارگر و محافظه‌کاران سفیدپوست. تاجری که تا پیش‌از‌این از تمامی رانت‌های سیاسی-اقتصادی استفاده کرده؛ اما اکثریت جامعه او را کنشگری بیرون از ساختار قدرت می‌دانند.»
او با این باور که «گفتمان مسلمان- عرب‌ستیز ترامپ، در کنار انزواطلبی گسترده، متحدان منطقه‌ای عرب آمریکا را نگران کرده است» افزوده است: «گرچه ایران در میانه آماج حملات ترامپ است، اما در ذهن ترامپ، تجسد و مثال اسلام‌ستیزی نیست. در گفتمان ترامپ، تجسد نخست اسلام‌ستیزی، نه تهران و متحد آن حزب‌الله که دولت اسلامی خودخوانده در سوریه و عراق است. از همین رو است که برخی از حامیان تل‌آویو، مانند شلدون آدلسون، سوپر‌میلیاردر اسرائیلی و ناشر بزرگ‌ترین روزنامه اسرائیل، اسرائیل هیوم، زبان انزواطلب ترامپ را خطری مهیب برای موجودیت اسرائیل می‌بینند.»
نگارنده زبان ضداسلامی ترامپ را شمشیر دولبه‌ای برای تهران دانسته و بر این موضوع تاکید کرده که در فردای نابودی داعش، گفتمان «ایران مانند ام‌القرای اسلام»، می‌تواند کشورمان را به دشمن بعدی آمریکا تبدیل کند.
فروش یک‌‌میلیون‌دلاری فیلم «محمد (ص)» در ترکیه
این روزنامه در صفحه ۱۴ گزارشی از فروش یک‌‌میلیون‌دلاری فیلم «محمد (ص)» در سینمای ترکیه به چاپ رسانده و نوشته است: «فیلم «محمد رسول‌الله» به مدت ۱۰ روز اکران در ترکیه بیش از چهارمیلیاردو ۲۶۹ هزار تومان فروش کرده است، اما کل درآمد این فیلم در ایران پس از ۹ ماه نمایش، حدود ۱۶ میلیارد تومان بوده است. همچنین این فیلم پس از ترکیه در چند کشور دیگر ازجمله روسیه هم اکران خواهد شد.»
این گزارش از قول محمد اطبایی، پخش‌کننده بین‌المللی و کارشناس فیلم، نمایش فیلم محمد(ص) را در ترکیه «اکران» محسوب کرده و آورده است: «معمولا خیلی از دوستان راجع به نمایش‌های خارج از کشور اغراق و حتی از لفظ اکران استفاده می‌کنند. خیلی روشن است که یک تک‌نمایش در شهری از آلمان، انگلیس، کانادا و آمریکا اکران محسوب نمی‌شود.»
منیژه حکمت نیز به عنوان یک فیلم‌ساز و تهیه‌کننده، اکران و موفقیت فیلم محمد(ص) در ترکیه را یک اتفاق میمون ارزیابی کرده و در عین حال گفته است: «ما شهروند درجه سه هستیم و با آنکه تلاش هم می‌کنیم دست‌کم درجه دوم باشیم، نمی‌شود، با تمام مقاومت‌هایی که دارد می‌شود، نمی‌گذارند ما از اینکه هستیم بیشتر پیشرفت کنیم. دولتی‌ها شهروندان درجه‌یک خود را دارند و به آنها همه امکانات را می‌دهند. ما هم عادت کرده‌ایم که دیگر درجه‌یک نباشیم، اما برای درجه‌دوبودن هم فرصت‌هایمان را می‌سوزانند.»
در بخش دیگری از این گزارش این پرسش مطرح شده که »چرا فیلمی مانند «محمد(ص)»، داخل ایران به آن فروش بالایی که در جایی مثل ترکیه دیده می‌شود نمی‌رسد؟» و از قول کیوان کثیریان، منتقد سینما آمده است: «به نظر می‌رسد هنوز دولت متوجه میزان قدرت نفوذ سینما و اساسا فرهنگ نشده و هنوز نمی‌داند که چیزی به نام سینما می‌خواهد یا نه. بودجه‌ای که در فرهنگ هزینه می‌شود تقریبا ناچیز، تحقیرآمیز و از دایره توجه دولت‌ها خارج است».
