چرا بریتانیا از روی کار آمدن ترامپ باید ناراحت باشد؟

به گزارش دین‌آنلاین، نویسنده گاردین افزوده است: با پیروزی قریب‌الوقوع در موصل، اکنون زمان آن رسیده که دولت بریتانیا دست از این دست و آن دست کردن بردارد و برنامۀ جدیدی برای مبارزه با افراطی‌گری تدارک ببیند.

لیام بیرن با اشاره به شکست داعش در موصل، به سخنان جولیان کینگ، کمیسر امنیتی اتحادیۀ اروپا در بریتانیا اشاره کرده که هشدار می‌دهد ممکن است داعش با ناکامی در خاورمیانه دوباره به اروپا رو کند، خصوصاً این که اکنون به لفّاظی‌های فتنه‌برانگیز ترامپ نیز مسلّح شده است.

وی آورده است: سال گذشته داعش به 252 شهر حمله کرد و 6141 نفر را به خاک و خون کشید. آمار و ارقام منتشر‌شده توسّط «مؤسسۀ صلح و اقتصاد» حاکی از افزایش 650 درصدیِ حملات تروریستی به غرب است. شهردار لندن صادق خان هشدار می‌دهد که امنیت مرزی ما به اندازه‌ای قوی نیست که بتواند جلوی قاچاق تسلیحات توسط تروریست‌ها را بگیرد.

لیان بیرن باانتقاد به دولت افزوده است: پس برنامۀ دولت چه شد؟ لایحۀ مبارزه با افراطی‌گری به تأخیر افتاده است. در این خلاء اسلام‌هراسی نیز از کنترل خارج شده است. حال که ترامپ راهی کاخ سفید شده، وقت آن است که دولت بریتانیا از اندیشۀ نومحافظه‌کاری دیوید کامرون دست بردارد و برنامۀ کارآمد و مؤثری برای مبارزه با تروریسم تدارک ببیند. بین اسلام و غرب تعارض تمدّنیِ بزرگی وجود ندارد. این جنگ بین تمدّن و یک فرقۀ افراطی است. فراموش نکنیم تعداد مسلمانانی که القاعده کشته است، هفت برابر بیش از تعداد غیرمسلمانان است. این یعنی وقت آن رسیده که ترزا می دکترین کامرون را مبنی بر این که نوعی پیوند بین دین و افراطی‌گری وجود دارد کنار بگذارد. همین فلسفه بود که کشیشان را برآن داشت تا تعریف دامنۀ افراطی‌گری را چنان گسترش دهند که حتّی اسقف‌اعظم کانتربری نیز در دستۀ مجرمان قرار ‌گیرد!

نمایندۀ بزرگ‌ترین حوزۀ انتخاباتی مسلمانان در بریتانیا نوشته است: من یک سال وقتم را صرف سخن گفتن دربارۀ مبارزه با تروریسم، مصاحبه با پلیس مبارزه با تروریسم و رفتن به خطّ‌مقدم در عراق و فلسطین کردم. حال متقاعد شده‌ام که به الگوی جدیدی برای دلیل گرایش افراد به افراط‌گرایی احتیاج داریم که نشان دهد این بی‌عدالتی، خشم و تظلّم است که بسیاری را به سمت خشونت می‌کشاند، نه دین و خداوند! خشم به جای خود خوب است. خشم منشأ پیشرفت اجتماعی است. بسیاری از ما خشمگین می‌شویم، اما معمولاً به یک تقاطع بزرگ اخلاقی می‌رسیم. یکی از راه‌ها به مبارزۀ صلح‌آمیز برای تحقّق تغییرات می‌انجامد و دیگری به خشونت. هدف داعش نیز افراد خشن هستند. به همین خاطر است که دو سوم داعشی‌ها دارای سوءسابقه هستند. ما در مدارس خود به یک‌ سری اصلاحات نیاز داریم. باید با ارائۀ خدمات اجتماعی همگانی هم‌بستگی را افزایش دهیم؛ شخصیت افراد را اخلاقی‌تر و قوی‌تر سازیم و روش آموزش تاریخ را تغییر دهیم تا به همگان خاطرنشان کنیم که زمانی چهارصد هزار سرباز مسلمان برای صیانت از امنیت بریتانیا جنگیدند. مهم‌تر از همه نیاز داریم که بهداشت روان کودکان و بزرگسالان را ارتقا دهیم. یکی از پیش‌نیازها داشتن سیاست معقولی برای ایجاد هم‌بستگی است، زیرا وحدت مساوی با قدرت است.

در پایان این نوشتار در گاردین آمده است: نبرد با داعش یک مبارزۀ نسلی است. داعش عمیقاً در قرن گذشته ریشه دارد. پیروزی ما بر داعش از راه سیاست حاصل می‌شود و برای پیروز شدن در عرصۀ سیاست لازم است که در نبرد اندیشه‌ها پیروز شویم. و با مستأجر جدید کاخ سفید محقّق شدن این پیروزی ناممکن به نظر می‌رسد. لذا است که بریتانیا باید پرچم‌دار این حرکت فکری باشد.