دلایل پیوستن تونسی‌ها به داعش

در سالیان گذشته اخبار نگران‌کننده‌ای دربارۀ کشور تونس شنیده‌ایم. تونس برخلاف کشورهای همسایۀ خود که بهار عربی، افراطی‌گری، جنگ‌های داخلی و استبداد را تجربه‌ کرده‌اند، از نعمت دموکراسی برخوردار است و 86% جمعیت تونس حامی دموکراسی هستند.

واقعیت تلخ دربارۀ تونس آن است که تونسی‌ها بیشترین تعداد تروریست‌های خارجی را در سوریه، عراق و لیبی تشکیل می‌دهند و طبق براوردها، تاکنون هفت هزار مرد و زن تونسی به نیروهای داعشی پیوسته‌اند.باید دید چه دلیلی وجود دارد که مردم تونس دموکراسی موجود در کشور خود را رها می‌کنند و به سمت دولت دروغین مذهبی داعش روی می‌آورند؟
 

بررسی‌هایی که اخیراً در رابطه با این موضوع صورت گرفته بر آمیزه‌ای از مسائل مختلف در این کشور، از جمله محافظه‌کاری مهارناشده، به حاشیه رانده شدن کشور در حوزۀ مسائل اجتماعی-اقتصادی و محرومیت سیاسی تمرکز داشته است. این گونه مطالعات می‌توانند ما را به نتایج قانع‌کننده‌ای برسانند، اما عمدتاً مبتنی بر گمان‌پردازی و حدس و قیاس هستند، چراکه اطلاعات عینی دربارۀ زندگی تونسی‌هایی که به داعش پیوسته‌اند در دسترس نیست.
ب
ا این حال با مصاحبه با خانواده‌ها و دوستان تعدادی از داعشی‌های تونسی تلاش کردیم به چرایی و چگونگی پیوستن آنها به داعش پی ببریم.

شرح‌حال تروریست‌ها: افرادی خسته، سرخورده از دولت و اکثراً بیکار
طبق تحقیقاتی که ما انجام دادیم، افراطیون تونسی همگی از وضعیت مشابهی برخوردار نبودند، اما بعضی مسائل در میانشان مشترک بود. یکی از رایج‌ترین موارد بیکاری بود. آنها اوقات فراغت و بیکاری خود را در فضای مجازی، در مساجد یا به وقت‌کشی در شهر می‌گذراندند. همچنین بسیاری از آنها از دولت تونس ناخشنود و سرخورده بودند. خیلی از خانواده‌ها معتقد بودند دولت موظّف است فرصت‌های شغلی برای جوانان فراهم کند تا قربانی گروه‌های افراطی‌گری نشوند.

گرایش ناگهانی به افراطی‌گری
دلایل متعدّدی برای گرایش افراد به افراطی‌گری وجود دارد. در بسیاری از موارد اعضای خانواده و دوستانِ فریب‌خورده‌ها متوجه تغییر و تحولی ناگهانی به سمت این ایدئولوژی افراطی مذهبی شده بودند. این افراد عمدتاً به لحاظ مذهبی میانه‌رو و معمولی بودند و به طور ناگهانی جذب افراطی‌گری و شیفتۀ شهادت شده بودند.

کمبود حمایت اجتماعی
کسانی که ما در موردشان مطالعه کردیم، اکثراً مورد انتقاد دوستان و خانواده‌های خود بودند و به اندازۀ کافی از حمایت اجتماعی برخوردار نبودند.

سرخوردگی از حکومت و دموکراسی
سرخوردگی و ناخشنودی از ماهیت و سرعت پیشرفت دموکراسی در تونس نیز باعث گرایش تعدادی از مردم تونس به خشونت و افراطی‌گری شده است.

مطالب مرتبط
درج دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.