قانون منع تماس فیزیکی زن و مرد در یهودیت و فواید آن

به گزارش دین‌آنلاین به نقل از ورلد رلیجن نیوز، شاید از نظر غربی‌ها این موضوع دشوار و عجیب باشد، اما حقیقت آن است که خودداری از چنین تماس‌هایی یکی از بهترین و هوشمندانه‌ترین روش‌هایی است که خداوند برای حفظ استحکام و پایداری پیوند همسران در نظر گرفته است. این قاعده می‌تواند روش خوبی برای حلّ بسیاری از مشکلات موجود در روابط میان زنان و مردان باشد.
 

واقعیت آن است که برقراری رابطۀ جسمانی بین زن و مرد بسیار لذّت‌بخش است. در هنگام تماس فیزیکی هورمون شادی‌آور اکسی‌توسین ترشّح می‌شود و حسّ علاقه و اعتماد را در طرفین برمی‌انگیزاند. همۀ اینها مادامی که در چارچوب ازدواج باشد فوق‌العاده است. اما اگر زن و مردی پیش از ازدواج رابطۀ فیزیکی برقرار کنند، ترشح این هورمون باعث خواهد شد تا چشمشان بر واقعیت‌ها و نقاط منفی بسته شود و تنها خوبی‌ها و لذّاتِ بودن در کنار یکدیگر را درک کنند. در حالی که عشق واقعی حاصل شناخت عمیق و وجود حسّ احترام و تحسین نسبت به شخصیت طرف مقابل است. عشق آن احساس لذّتِ گذرای جسمانی نیست که طرفین در یکدیگر ایجاد می‌کنند. لذا لازم است که زن و مرد پیش از ازدواج هیچ‌گونه تماس جسمانی برقرار نسازند، تا بتوانند تشخیص دهند که آیا عشق حقیقی در میان آنها شکل می‌گیرد یا خیر.

از طرف دیگر، خودداری از برقراری روابط فیزیکی باعث اثبات صدق نیّت طرف مقابل می‌شود؛ کسی که هدف او تمتّع جسمانی نیست و شیفتۀ شخصیت شما است، هرقدر هم که برای ازدواج منتظر بماند، پا پس نخواهد کشید.

در مسیحیت نیز مفهوم پاکدامنی وجود دارد، اما قوّتِ آن کمتر از چیزی است که در یهودیت ارتدوکس شاهد آنیم.