اگر حجاب ممنوع شود زنان مسلمان چه واکنشی نشان می‌دهند؟

حجاب در برخی کشورها ممنوعیت سراسری و در برخی دیگر ممنوعیت نسبی دارد. اگر دادگاه فدرال سوئیس با صدور حکمی استفاده از حجاب و روسری در مدارس این کشور را آزاد اعلام کرد، در ترکیه رؤسای اتحادیه‌های آموزش ترکیه با تصمیم جدید دولت ترکیه مبنی بر آزادی حجاب معلمان مخالفت کرد. دلیل مخالفان حجاب چیست؟ زنان مسلمان پس از ممنوعیت حجاب چه اقدامی می‌کنند؟

ظاهراً اروپا سخت دل‌مشغول پوشش زنان مسلمان است. در ماه‌های گذشته در کشورهای مختلف اروپایی شاهد اعمال محدودیت‌هایی درباره پوشش اسلامی بوده‌ایم. در بسیاری از موارد این محدودیت‌ها علاوه بر زنان مسلمان، بر افراد دیگر نیز تأثیر گذاشته، هرچند بیشترین تأثیرها متوجّه خود زنان مسلمان بوده است.

در سراسر اروپا، جناح راست افراطی این ممنوعیت‌ها را نوعی موفقیت برای خود تلقّی می‌کند و به آنها می‌بالد. اعضای این جناح حجاب را مایۀ ستم بر زنان و تهدیدی برای هم‌بستگی اجتماعی می‌دانند. حال آن که تأثیرِ عملی این مخالفت‌ها طرد ساختن و به انزوا کشاندن زنان مسلمان از حیات اجتماعی است.

(کشورهایی که در آنها حجاب ممنوع است)

بسیاری از زنانی که پایبند به حجاب هستند، در مواجهه با این مسئله به اعتقادات خود پشت نمی‌کنند، بلکه تنها گزینه‌ای که برای آنها باقی می‌ماند آن است که به ندای باطن خود گوش دهند و از محیط‌ها و افرادی که هویت مذهبی‌ آنها را قبول ندارند فاصله بگیرند. این یعنی بسیاری از زنان تغییر شغل خواهند داد و اگر شرکت‌های دیگر نیز تابع سیاست‌های تبعیض‌آمیز باشند، همۀ زنان محجّبه از کار بی‌کار خواهند شد. با ین اوضاع به نظر می‌رسد بسیار طعنه‌آمیز است که مدّعی‌اند هدف از این قانون آزادسازی زنان از قیدوبندِ ستمی است که دین بر آنها روا می‌دارد، حال آن که با این محدودیت‌ها، زنان را وادار می‌کنیم به تصمیماتی که دیگران برای آنها گرفته‌اند تن در دهند.

اعمال محدودیت در حجاب از جانب کارفرمایان امری غیرانسانی و توهین‌آمیز است. آنها با این کار زنان را از فردیت و حقّ انسانی خود محروم می‌کنند. درواقع تکثّر مذهبی یکی از اصول اساسی دمکراسی‌ها است و ممنوع ساختن نمادهای مذهبی نوعی بنیادگراییِ کوته‌فکرانۀ سکولاری محسوب می‌شود که ناقض این ارزش مهم است. لیبرال دمکراسی که اصل و اساس اروپا را شکل می‌دهد، حوزۀ آزادی‌های فردی را گسترش می‌دهد و تمام ادیان و فرهنگ‌ها را محترم برمی‌شمرد. در چنین جامعه‌ای کسی نباید وادار به همرنگی با جماعت شود.
 

مطالب مرتبط
درج دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.