بیش از ۲۰درصد کشورهای جهان دارای دین رسمی هستند
تقریباً از هر پنج کشور جهان یک کشور (20درصد) دارای دین رسمی است و 20درصد از کشورها نیز دارای یک دین مرجّح یا موردعلاقه هستند.
دین اسلام دین رسمی 27 کشور در آسیا، خاورمیانه، جنوب صحرای افریقا و همچنین افریقای شمالی است.
دین رسمی سیزده کشور (از جمله نه کشورِ اروپایی) مسیحیت، دین رسمی دو کشور (بوتان و کامبوج) بودیسم و دین رسمی یک کشور (اسرائیل) نیز یهودیت است. اما هندوئیسم دین رسمی هیچ کشوری نیست.
براساس گزارش مؤسسۀ پیو، در بعضی از موارد ادیان رسمی دارای نقشهایی عمدتاً تشریفاتی هستند. اما معمولاً پیروان دین رسمی یک کشور از لحاظ جایگاه حقوقی یا مالیاتی، مالکیت مستغلّات یا املاک دیگر و برخورداری از حمایت مالی دولت دارای امتیازات بارزی هستند.
افزون بر این، کشورهایی که دارای دینی تحت حمایت دولت (یا دینی رسمی) هستند، معمولاً با سختگیری بیشتری برای ظهور و بروزهای دینی مردم قانونگذاری میکنند و برای مثال برای اقلیتهای مذهبی محدودیتها یا ممنوعیتهایی وضع مینمایند.
همچنین در این گزارش آمده است که در موارد معدودی دین رسمی یک کشور اساساً میراث تاریخی آن است و اکنون دولت امتیازات اندکی به آن اختصاص داده است. تعداد کمی از کشورهای دیگر نیز در منتهیالیه این طیف قرار دارند و پذیرش دین رسمی خود را برای تمام شهروندان الزامی کردهاند.
در میان کشورهایی که دارای یک دین مرجّح هستند، دین مسیحیت در 28 کشور از 40 کشور دین موردعلاقۀ مردم است. بیش از نیمی از تمام این کشورها بودجه یا امکاناتی را به برنامههای تعلیمات مذهبی (عمدتاً به نفع دین مرجّح) اختصاص دادهاند و یکسوم نیز بودجه یا امکاناتی برای ساخت بناهای مذهبی لحاظ کردهاند.
در ده کشور دولت یا بهشدّت نهادهای مذهبی را تحت نظارت خود دارد، یا بهطورجد با دین به دشمنی میپردازد. از جمله چین، کوبا، کرۀ شمالی، ویتنام و بسیاری از جمهوریهای سابق شوروی. براساس گزارش مؤسسۀ پیو، این کشورها جاهایی هستند که مأمورین دولت عملکردهای عبادی، بروز و ظهورهای دینی مردم و فعالیتهای سیاسی گروههای مذهبی را تحت کنترل خود دارند.