چرا بعضی عقاید دینیِِ تحتِ پیگردِ حاکمیت‌ها، در جلب توجه رسانه‌ها موفقند؟
درسراسر جهان، اقلیت‌های دینی، قومی و نژادی بسیاری هستند که تحت پیگرد و فشار حاکمیت‌ها به حیات خود ادامه می‌دهند. برخی از این اقلیت‌ها دینی توجه رسانه‌ها را به خود جلب می‌کنند اما برخی در جلب توجه رسانه‌ها موفق نیستند. چرا برخی از گروه‌ها همواره در جلب توجه رسانه‌ها به خود توفیق دارند اما برخی دیگر نه؟
جرالدین فاگان که ۱۰ سال بر روی اسناد امور مذهبی روسیه مطلالعه کرده معتقد است اتفاقی که برای شاهدان یهوه در روسیه افتاده بدترین حمله به آزادی مذهبی در روسیه پس از شوروی است.
هنگامی که دیدار بین ترامپ و پوتین در هلسینکی شکل گرفت بسیاری امید داشتند که درباره این گروه نیز مذاکره‌ای صورت بگیرد اما این‌گونه نشد. البته این به دو دلیل می‌توانست باشد: اول اینکه مسکو قبلاً از واشنگتن خواسته بود که پای خود را از این موضوع بیرون بکشد و دوم اینکه به نظر می‌آید موضوعات حقوق بشر یا حق آزادی مذهب در روسیه چندان برای ترامپ مهم نباشد. اما چرا این گروه توجه رسانه‌ها را نیز مانند گروه‌های تحت تعقیب و آزار دیگر مثل مسلمانان روهینگیا یا یهودیان اروپا یا بوداییان تبت جلب نکرده است؟
اولین جواب این است که گروه‌های کوچک یا از نظر سیاسی غیر مهم یا گروه‌هایی که تحت فشار دولت‌های قدرتمند همچون روسیه هستند پوشش خبری و توجه کمتری از جانب رسانه‌ها کسب می‌کنند. دلیل دیگر این است که گروه‌هایی که دارای سخنگوی محبوب، معروف یا کاریزماتیکی نباشند شانس کمتری برای جلب توجه دارند. برای نمونه می‌توان به دالایی لاما اشاره کرد که شخصیتش توجه رسانه‌ها را به بوداییان تبت جلب می‌کند.
همچنین بی‌توجهی رسانه‌ها درباره خبرهای مربوط به مسلمانان صدق نمی‌کند چون با توجه به گسترش و رشد آمار مسلمانان، اسلام در مقابل ادیان دیگر مورد اهمیت قرار می‌گیرد یا گروهای یهودی موجود در اروپا و بحث ضدسامی‌گرایی به دلایلی معطوف به هولوکاست، حمایت اسرائیل و قدرت لابی‌های یهودی در امریکا و اروپا اهمیت یافته‌اند.
