عبور از معابد حقیقی به معابد مجازی

انتظارات مردم تا حدودی نشان می دهد که کلیساها باید بمیرند اما جایگزین آنها کلیسای دیجیتال هم نیست. من در حالی که عاشق ارتباط گیری آنلاین هستم اما آن را بعنوان بخشی از جامعه نمی بینم. کلیسایی که ما می شناسیم زمانش به پایان رسیده است اما زمان آن است که کلیسا را براساس انتظارات خودمان راه اندازی بکنیم. در یک کلام، مسیحیان باید به کلیسا بروند.

اگر ما فقط به دنبال انتقال محتوا یا فروش محصول بودیم کلیسای دیجیتال بازدهی خوبی داشت. استعاره نتفلکیس در مقابل سینما را نمی توان در مورد کلیسای دیجیتال در برابر کلیسای معمولی به کار برد. ما به کلیسا نمی رویم که فقط موعظه ها را گوش بدهیم. بلکه ما آنجا را بخشی از جامعه می دانیم، با دیگران دعا می خوانیم، از آنها تشکر می کنیم و از دیگران یاد می گیریم ولی کلیسای دیجیتال دید ما را نسبت به کلیسا کاملا کوچک می کند.

کلیساها یکی از تنها مکانهایی هستند که در جامعه تکه تکه شده امروزی، مردمانی از نژادها و وضعیت های مختلف اقتصادی زمانشان را در یک رابطه معنادار با هم می گذرانند. بخشی از آنچه که ما در کلیسا بدست میاوریم آموزش و برنامه های آن است اما عمده ترین چیزی که ما بدست می آوریم مشارکت در اجتماع است. ما دست به انطباق پذیری می زنیم. ما وقتی که به خدا نزدیک می شویم می توانیم لذت مان را با دیگران به اشتراک بگذاریم. اما این امور در یک کلیسای دیجیتال امکان پذیر نیست.
حال اگر کلیسای موجود از کلیسای دیجیتال بهتر است چرا مردم در آنجا جمع نمی شوند؟ بخاطر اینکه باید تغییرات بزرگی ایجاد نماییم:

اول، به دهه 1800 بازگردیم. فیلیپ بروکس ـ واعظ مشهور ـ با منتقدانی که در عوض آمدن به کلیسا و گوش دادن به موعظه های زنده، کتاب موعظه ها را می خریدند مخالف بود. بروکس می گفت اگر موعظه کلیساها بهتر بود مردم آن کتابها را نمی خریدند. از این رو ما بایستی دعایمان عالی باشد و موعظه هایمان جذاب بوده و هم ریشه در انجیل داشته باشند.

دوم، ما باید اهمیت آمدن به کلیسا را به مسیحیان آموزش دهیم. چند سال پیش با جمعی از روحانیونی صحبت می کردم که بابت نیامدن مردم به کلیسا شاکی بودند. من پرسیدم آیا کسی درباره اهمیت کلیسا آموزشی داده است. کسی دست بلند نکرد. ما نباید شگفت زده شویم که چرا مردم به کلیسا نمی‌آیند آن هم وقتی که به آنها اهمیت این کار را آموزش نداده ایم.

سوم، لازم است که به این درک برسیم صبح یکشنبه یک امر مقدس نیست. حتی کلیساهای کوچک می توانند در طول هفته خدمات ارائه دهند. ما میتوانیم برای کسانی که صبح های یکشنبه نمی توانند حضور داشته باشند راههای دیگری برای حضور در کلیسا فراهم کنیم.

تحقیقی مربوط به امسال می گوید افرادی که فعالانه در کلیسا حضور می یابند نسبت به دیگران شادتر و سالم تر هستند. اما هیچ کدام از اینها بهترین دلیل برای مسیحیان جهت آمدن به کلیسا نیست. اگر هیچ دلیل دیگری هم نباشد ما باید در کلیسا حضور داشته باشیم چرا که انجیل به ما اینگونه گفته است. این کار هم بدان جهت نیست که ما هر آنچه متون می گویند کورکورانه انجام میدهیم بلکه باید فرمان مقدس را پیروی کنیم چرا که این فرمان درست است.
بیایید با همدیگر باشیم، حتی اگر از ارتباطات آنلاین استفاده می کنیم برای ماندن در کلیسا باشد، بیایید در کلیسا با همدیگر باشیم چرا که برای ما خوب است، برای کلیسا خوب است، برای دنیا خوب است و برای خدای عیسی مسیح خوب است.