دست از سر کربلا بردارید

آن وقت‌ها که ما تازه طلبه شده بودیم، آقای شریعتی سبزواری برای ما کلاس آموزش سخنرانی داشتند. یادم هست می‌گفتند زور نزنید بین موضوع سخنرانی‌تان و ذکرِ مصیبتی که می‌خوانید، ربط و نسبت برقرار کنید؛ حرفتان را بزنید و بعد هم روضه‌تان را بخوانید، لازم نیست این دو به هم مربوط باشند.

حالا کسی باید این توصیه را به منبری‌ها و سخنران‌ها بکند، آقاجان حرفتان را بزنید! لازم نیست هر چیزی را به محرم و عاشورا نسبت بدهید و به سخنان و سیرهٔ امام‌حسین (ع) و اصحابش مستند کنید.

از دموکراسی و آزادی بیان بگیرید تا برجام و مذاکره با آمریکا و اقتصاد مقاومتی و تحریم هر کسی هر چه دلش می‌خواهد می‌گوید بعد هم به صحرای کربلا ربط ‌اش می‌دهد. من مخالف عبرت‌آموزی از تاریخ نیستم؛ ولی این رویّه عاشورا را پشت تمایلات سیاسی و اجتماعی ما پنهان می‌کند و این تفسیر و تأویل‌های آبکی و زورکی می‌تواند اصالت عاشورا را تهدید کند.

آقای خزعلی خدابیامرز، یک وقتی سر کلاس، به عطاءالله مهاجرانی که آن زمان وزیر ارشاد بود، اعتراض کرد که چرا گفته است از نظر قرآن موسیقی با معنویّت سازگار است، بعد با همان لحن خاص‌اش گفت: “آقای وزیر! شراب می‌خوری بخور ولی لیوانش را روی قرآن نگذار.”

حالا یکی باید به این سخنران‌ها بگوید هر نظری در بارهٔ هر موضوعی دارید بدهید، نظر خودتان است؛ ولی سرِ جدِّتان دست از سر عاشورا و محرم بردارید. اصرار نکنید بین نظریّات و گرایش‌های سیاسی خود و عاشورا ربط و نسبتی پیدا کنید!

منبع: صفحه شخصی مهراب صادق نیا در تلگرام.