پاسخ نصیری به انتقادات از آمارها درباره مخالفت جامعه با حجاب اجباری

عده‌ای امروز در برخی کانالها سخن از مستند بودن این آمار به یک نظرسنجی غیر معتبر و سودار خارجی گفته‌اند و خواسته‌اند کل مناظره را که با استقبال گسترده جامعه از هر جنس و گرایشی از جمله اقشار وسیعی از خانم‌های کاملاً محجبه واقع شد، تحت الشعاع قرار بدهند.

سند اول آمار من نموداری منتشر شده در برخی سایتها و کانالهای شناخته شده مربوط به «پیمایش ارزشها و نگرش‌های ایرانیان در سال ۹۴ وزارت ارشاد» بود که نظر به واقعی و یا قریب به واقعیت دانستن آن به آن اعتماد کردم.

دلیل واقعی دانستن آن یکی این بود که من سالها (در دولت قبلی) در جریان پیمایش‌های مربوط به حجاب توسط شورای فرهنگ عمومی کشور بودم و سیر تقلیلی حجاب را در باور و عمل جامعه رصد می‌کردم و ثانیاً از نتایج نظرسنجی برخی مراکز دیگر از جمله مرکز پژوهش‌های مجلس و نیز مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام مطلع بودم که در زیر به آنها اشاره خواهم کرد.

گفتنی است که وزارت ارشاد با صدور بیانیه‌ای نسبت به نمودار یاد شده اعلام خدشه کرده که باید گفت اولاً، چرا در چند ماه اخیر که این نمودار منتشر شد.

این واکنش صورت نگرفت و ثانیاً در تماسی که با یکی از مسئولان این پیمایش داشتم نمودار مزبور مورد تأیید ضمنی قرار گرفت اما گفته شد که «این نیمی از یافته‌هاست. مردم ایران موافق حجاب هستند ولی با برخورد با بی حجابها هم مخالفند».

و این چیزی بود که مورد توجه بنده نیز بود.

و اما در ادامه به برخی نتایج پیمایش مرکز پژوهش‌های مجلس می‌پردازم که دو آمار داده شده من در برنامه را تا حد زیادی تأیید می‌کند:

به گزارش سایت خبرآنلاین (مرداد ماه ۹۷) مرکز پژوهش‌های مجلس با بررسی تحقیقاتی که در سال‌های اخیر درباره حجاب در کشور انجام شده، به این نتیجه رسیده که ۷۰ درصد جامعه، دارای بدحجابی شرعی هستند.

یافته‌های این گزارش همچنین نشان می‌دهد:

۱٫ از حیث ارزشمندی حجاب، ارزش حجاب روندی نزولی دارد. این کاهش قابل توجه و ملموس بوده و براساس برخی تحقیقات موجود به ۳۵ درصد رسیده است.

۲٫ مخالفت مردم با مداخله دولت سیر صعودی داشته به گونه‌ای که طبق آخرین یافته‌ها صرفاً ۴۰ درصد از مردم از دخالت دولت در حجاب حمایت می‌کنند.

این گزارش در بخش دوم خود، به سناریوهایی در حوزه حجاب پرداخته است. در سناریوی اول که مربوط به تشدید جرم انگاری و ممنوعیت است، نتیجه گیری شده: پیامد اتخاذ چنین رویکرد سیاستی، تضعیف موقعیت حجاب در جامعه، اجرایی نشدن سیاست، احتمال ریزش بخش قابل توجهی از طیف خاکستری معتقد به حجاب عرفی به سمت بی حجابی است. بنابراین امکان پیگیری این سناریو در حال حاضر منتفی است.

سناریوی سوم که درباره تداوم وضع موجود است هم در نتیجه گیری گزارش، بی فایده عنوان شده و آمده است: با توجه به موج حرکت‌های مطالبه گرایانه جمعیت قابل توجه بدحجابها در جامعه، روند رو به رشد بی حجابی و تغییرات ارزشی جامعه در راستای بی حجابی، تداوم وضع موجود در عمل ممکن نبوده و می‌تواند به افزایش موج بی حجابی فزاینده در جامعه منجر شود.

نویسندگان گزارش تلویحاً در مقابل تغییر فرهنگ استفاده از حجاب، دست‌ها را بالا برده و عنوان کرده‌اند محتمل‌ترین سناریو، رها کردن اقدامات دستوری و هنجاری برای تغییر ذائقه مردم در انتخاب پوشش خود است. شاید این بهترین کاری است که دولتها در مقابل سایر جنبه‌های شخصی و فرهنگی زندگی مردم باید انجام دهند!

خبر آنلاین همچنین در تاریخ ۱۴ بهمن ۹۶ به نقل از گزارشی از مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، نوشت: نگاه‌ها درباره نحوه مواجهه دولت با مسئله بدحجابی در طی دهه گذشته تغییر یافته و نزدیک به نیمی از پاسخ‌دهندگان به پژوهش سال ۱۳۹۳، معتقدند حجاب، مسئله‌ای شخصی است و دولت نباید در آن دخالت کند.

این میزان در سال ۸۵ برابر ۸/۳۴ درصد بوده که نشان می‌دهد تعداد افرادی که معتقدند دولت نباید در بحث حجاب دخالتی کند، در این مدت افزایش ۱۵ درصدی داشته است.