داوکینز و مسئله بِه‌نژادی

ریچارد داوکینز مدافع ببه‌نژادی است و پیش از این هم حمایت خود را از آن اعلام کرده بود. از نظر او، اگر از اصلاح نژادی در جهت ویژگی مثبت و ارزشمند استفاده کنیم، ایرادی در کار نیست. او سال ها پیش به این مقوله پرداخته بود و به تازگی نیز مرتبط با آن سخن گفته است. این بار دیگرانی هم در جوابِ او سخن گفته‏ اند.

گایل فریزر، کشیش و روزنامه‌نگار، در 29 آگوست امسال مطلبی در گاردین منتشر کرد و به بحث درباره سؤال و جوابی که در صفحه توئیتر داوکینز منتشر شده بود، پرداخت. به گفته او، خانمی از داوکینز سؤال کرده است که اگر کودکی با سندرم داون را باردار باشد، چه باید کند. پاسخ داوکینز این بود: «سقط کن و از نو تلاش کن. اگر در اختیار تو باشد، غیراخلاقی است که آن را به دنیا بیاوری.»

از نظر فریزر در پسِ این سخن داوکینز ایده‏ای بنیادی‏تر وجود دارد که جای چون و چرا دارد. فریزر می‏گوید: «شاید برای پروفسور داوکینز بدیهی باشد که کودکی ورزشکار با نمره‏های 20 ترجیح دارد به کودکی با چشم‏های کشیده و بینیِ پهن که از نظر دانشگاهی کمتر تواناست؛ اما برای من بدیهی نیست. چه اینکه از حیث اخلاقی، مقوله انسان باید کاملاً عاری از تقسیم‏بندی‏های و دسته‏ بندی های بعدی باشد: بی توجه به ثروت، رنگ، طبقه یا توانایی، همه ارزش برابر دارند. برخی در ورزش بهترند و برخی در حساب، اما کسی در انسان بودن به دیگری برتری ندارد. چیزی هم به عنوان نوع برتر انسان در کار نیست.»

فریزر به‌خصوص این ایراد را به داوکینز وارد می‏ داند؛ زیرا بخشی از نقد کسانی مثل داوکینز به دین به سبب همین تفاوت‏گذاری میان انسانهاست. لذا می‏ گوید: «کسانی چون داوکینز، به قدری در حمله به دین غرق شده‏اند که دیگر نمی دانند بناست از چه دفاع کنند.» با این ملاحظات، او معتقد است در مقوله اصلاح نژادی یا به‌نژادی و از جهت دفاع از انسانیت، دین از پیشرفت‏گراها خوش سابقه‏ تر است.
داوکینز و مسئله بِه‌نژادی