«بازآفرینی» یکی از تازه‌ترین روش‌های نشر اندیشه‌های حکیمی

عالمان و ادیبان افغانستان و ترویج معارف سلامی
روزنامه فرهیختگان عبارت «اشتیاق آمریکا برای پاپان تحریم» را برای تیتر یک خود انتخاب کرده و به مناسبت روز بزرگداشت "سعدی"، پرونده ای با عنوان «مهری نشسته بر دل» را به خوانندگان خود تقدیم کرده است.
همچنین در صفحه ۲ به انعکاس دیدار رئیس‌جمهوری افغانستان با رهبری پرداخته که ایشان با اشاره به ارتباطات و اشتراکات فرهنگی و تاریخی فراوان میان دو کشور، نقش عالمان و ادیبان افغانستان در رشد و ترویج معارف اسلامی و زبان فارسی را بسیار برجسته خواندند…

دلیل هایی آشفته برای حمله به یمن
فرهیختگان که عنوان « مسائل لیبی، سوریه و یمن با راه‌حل نظامی خاتمه نمی‌یابد» را برای انعکاس سخنان رئیس جمهوری در مراسم دریافت استوارنامه سفیر الجزایر انتخاب کرده است؛ در صفحه ۴ به انتشار یادداشت «سقوط یا صعود عربستان» به قلم احمدرضا خزائی، معاون فرهنگی – اجتماعی واحد تهران مرکز دانشگاه آزاد پرداخته که در بخشی از آن، مهم‌ترین اهداف حمله عربستان به یمن را اینگونه برآورد کرده است:
۱- ترس عربستان از انقلاب کشورهای عربی و سرایت آن به داخل کشور
۲- توهم هلال شیعی که حوثی‌ها را شیعه می‌پندارند در حالی که یمن سنی و شیعه با هم هستند
۳- عربستان می‌خواهد جنگ را جنگ شیعه و سنی جلوه دهد در حالی که مردم یمن سنی و شیعه با هم هستند و انقلاب یمن فرا جناحی است
۴- عربستان می‌خواهد میزان وفاداری کشورهای باج‌بگیر از سعودی را محک بزند!
۵- با توافق اولیه (لوزان) سوئیس می‌خواهد معادلات را به هم بزند!!
۶- عربستان نگران روابط آمریکا و ایران است و از طرف دیگر نگران روابط ایران با روسیه و چین است. چون در این صورت عربستان به حاشیه می‌رود.!!!
۷- می‌خواهد به دنیا خصوصا آمریکا نشان دهد مرا هم در بازی نقشی بدهید
۸- ایران را تحریک و وارد جنگ کند
و در بخش دیگری از این یادداشت عقیده دارد که «به آخر خط رسیدن عربستان» و «کمک به روی کار آمدن نوع دیگری از حکومت در عربستان» نیز از اهداف آمریکا از این جنگ به شمار می آید.»

«بازآفرینی» یکی از تازه‌ترین روش‌های نشر اندیشه‌های حکیمی
صفحه «اندیشه» فرهیختگان که عناوین «جلد نوزدهم دانشنامه جهان اسلام رونمایی می‌شود»، « بزرگ‌ترین معلم اخلاق عملی ایران» به قلم زهرا سلیمانی اقدم، « حماسه عاشورا به زبان اسپانیایی» و « بیستمین جلد دانشنامه فلسفه استنفورد» را منعکس ساخته است، در یادداشت « تکرار مسیر رفته» به قلم سجاد صداقت، به بهانه چاپ «مبانی نظری اقتصاد اسلامی در الحیاه» به زندگی و اندیشه‌های استاد محمدرضا حکیمی پرداخته است. یادداشت با این مقدمه آغاز می شود که: «هرچند که خبرگزاری ایکنا ششم بهمن ۱۳۹۳ نشست نقد و بررسی کتاب «مبانی نظری اقتصاد اسلامی در الحیاه» را برگزار کرد، اما این کتاب در سال ۹۴ و از سوی انتشارات الحیاه منتشر شد. کتابی که از تلخیص چهار مجلد کتاب «الحیاه» نوشته محمدرضا حکیمی برآمده است. کتاب «مبانی نظری اقتصاد اسلامی در الحیاه» خلاصه‌ای از مباحث اقتصادی جلدهای سوم تا ششم «الحیاه» است که این مجلدات مباحث اقتصادی این اثر را در برمی‌گیرد. این اثر توسط پیام صدریه تلخیص و در سه هزار نسخه منتشر شده است. کتاب به مساله مال و حدود و ثغور آن به‌عنوان موضوعی کمتر توجه‌شده می‌پردازد و عمدتا به سوالاتی درباره نگاه اسلام به مال و مالکیت و اینکه در مکتب اسلام کسب مال در چه کیفیت و کمیتی مجاز است، پاسخ گفته است. اما آنچه در میان انتشار این خبر مهم جلوه می‌کرد، بازآفرینی کتاب‌های حکیمی در طول سال‌های اخیر بوده است. اتفاقی که می‌توان آن را یکی از تازه‌ترین روش‌ها در راه نشر اندیشه‌های حکیمی برشمرد. اما آنچه در این میان ذهن‌ها را به خود مشغول کرده این است که الحیاه چگونه نوشته شد و چرا استقبالی چنین از آن صورت گرفت؟
سجاد صداقت در ادامه این یادداشت می نویسد: «…. آنچه حکیمی را به اینجا رسانده، مکتب تفکیک یا وصی فکری‌بودن علی شریعتی نیست. حکیمی کتابی بزرگ با نام «الحیاه» نوشته که خود به تنهایی برای شهرت او کافی بوده است. کتابی که حتی در نقاط مختلف جهان نیز مورد استقبال واقع شده است. یکی از نمونه‌های این استقبال نیز حضور یک هیات کوبایی برای دیدار با اوست. دیداری که به نظر می‌رسد به دلیل نامه‌ای باشد که حکیمی در سال ۱۳۸۱ به فیدل کاسترو نوشت. «الحیاه » را حکیمی به همراه دو برادر خود، محمد و علی، نگاشته است و در آن تلاش می‌کند بر پایه آیات و روایات، اقتصاد اسلامی را تفسیر کند. تاکنون آثار بی‌شماری از حکیمی منتشر شده است که «منهای فقر»، «خورشید مغرب»، «شیخ آقا بزرگ»، «آنجا که خورشید می‌وزد»، «دانش مسلمین»، «بیدارگران اقالیم قبله»، «مکتب تفکیک» و… بخشی از آنهاست….»
نگارنده این یادداشت در بیان اهداف تدوین‌الحیاه نوشته است: «با آنکه به نظر می‌رسد الحیاه تنها مجموعه‌ای گردآوری شده از احادیث باشد، اما به نظر بسیاری از مریدان حکیمی این کتاب «یک تفسیر قوی و ارزشمند از بسیاری از آیات قرآنی و به‌خصوص احادیث مورد بحث است.» موردی که خود حکیمی نیز به آن اشاره داشته است: «کتاب «الحیاه‏»، تنها مجموعه‏ای از احادیث نیست. برخی ‏چنین پنداشته ‏اند و چه‌بسا هنوز نیز کسانی چنین بپندارند…. لیکن چنین نیست، بلکه «الحیاه ‏»، تبیین قوی پیوند «حدیث‏» با «حیات‏» انسان‏ معاصر و انسان آینده است و در نتیجه، تبیین «حیات حدیث‏» است و نشان دادن تداوم هدایت‏ گستری و عدالت‏ آموزی احادیث و سپس «فردسازی‏» و «جامعه ‏پردازی‏».
حکیمی به این مساله نیز اشاره می‌کند که این کتاب به دلیل «پیوند چهار واقعیت‏ سترگ مذهب، انسان، زمان زندگی (حیات)»، تبیین و «هدفی بزرگ‏» پیگیری شده است. حکیمی در تبیین مقوله عدالت اظهار می‌کند: «دین اسلام نیامده است تا در «جوامع اسلامی‏»، کسانی خون دیگران را بمکند و هماره در لذت‌ها و امکانات رفاهی گوناگون غرق باشند و اموال غصب‏ شده، توده‏ها را، در گوشه و کنار جهان در ساحل‌های زیبا و ییلاق‌های سرسبز خرج کنند و پسران و دختران‌شان با اموالی که پدران (زیر پوشش‌هایی به ظاهر درست و فریبناک) به دست آورده اند، در دریایی از نعمت و رفاه و آسایش غوطه ‏خورند، در حالی که جهان حتی سرزمین‌های اسلامی پر باشد از توده‏ هایی خاک‏نشین که در زیر فشارهای هلاک کننده تنگدستی و ناداری خرد گشته اند. اگر چنین است، پس کو و کجاست آن قسط و عدلی که پیامبران آمدند تا جامعه‏ ها از آن سرشار گردند؟…»
یادداشت با این فراز به آخر می رسد که «هر چند در طول سال‌های اخیر کتاب الحیاه به جلد ۱۱ رسیده است و تا چندی دیگر جلد پایانی آن نیز منتشر خواهد شد، اما کتاب‌های گوناگونی برگرفته از جلدهای متعدد الحیاه به چاپ رسیده است. کتاب «حکومت اسلامی» از مباحث جلد ۹ و کتاب «مبانی نظری اقتصاد اسلامی در الحیاه» تلخیص جلدهای ۳ تا ۶ و حتی کتاب «منهای فقر» که آن را انقلابی‌ترین اثر حکیمی نامیده‌اند برداشتی از مباحث مطرح شده در الحیاه است. بازنشر مقالات گذشته در کتاب «قرآن و قبله» نیز نمونه دیگری از بازنشر اندیشه‌های حکیمی است که اکثرا در قالب «الحیاه» آمده بود. به نظر می‌رسد این روزها ترجیح حکیمی بر آن قرار گرفته است که در قالب پروژه‌های تازه و کوچک‌تر به احیای مباحث مطرح‌شده در «الحیاه» بپردازد. اتفاقی که جنبه‌های مثبت و منفی زیادی برای آن به همراه خواهد داشت.»

مبارزه سینمای اسلامی با سینمای غربی/ سینمای ایران در مسیر اهداف انقلاب و اسلام بوده، هرچند وزارت ارشاد کم کاری هایی داشته است
روزنامه کیهان با عنوان اصلی « پارتیزان‌های یمن در شهرهای عربستان/ آل‌سعود آماده باش داد» عکسی از تجمع روز گذشته طلاب و فضلای حوزه علمیه قم در مدرسه فیضیه نیز منتشر ساخته و خبر از برگزاری همین تجمع اعتراضی در شهرهای مشهد، کرمانشاه و رشت داده است و همچون روزهای گذشته، به انتقاد از تفاهم هسته ای در بخش های مختلف روزنامه پرداخته است.
کیهان که همانند برخی از روزنامه ها، اعتراض آیات عظام مکارم و نوری همدانی در خصوص جنگ یمن را منتشر ساخته است، دیدار جمعی از اعضای سینمای مقاومت به همراه پرویز شیخ طادی کارگردان فیلم شکارچی شنبه و محمد خزائی دبیر جشنواره فیلم مقاومت با آیت الله علوی گرگانی را در صفحه ۳ منعکس ساخته و از قول این مرجع تقلید آورده است: « بحمدالله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، سینما از فساد دور شد و در طی سال‌های بسیاری، آثار تولید شده در سینمای ایران در مسیر اهداف انقلاب و اسلام بود که این خود به تنهایی از بزرگترین پیروزی‏های انقلاب است. سینماگران باید ارتباط عمیق خود با مراجع تقلید به‌ویژه رهبر معظم انقلاب را حفظ کنند تا در مسیر مبارزات بین سینمای اسلامی و سینمای غربی از مسیر منحرف نشوند. و مسئولان سینما و صدا و سیما و همچنین نویسندگان و کارگردانان باید آثاری را بسازند که در آن ذهنیت جوانان نسبت به اسلام منحرف نشده و آموزه ‏های اسلام در آنها ترویج شود. وزارت ارشاد متأسفانه در برخی موارد کم‌کاری‏هایی داشته است که باید با تلاش دو چندان خود این ضعف را حل کند.»

نیمه پنهان «تعارف» نیز منتشر شد
کیهان در صفحه گزارش، به انتشار دومین بخش از مقاله «شیوه‌های نوین رسانه‌های بیگانه و چگونگی مقابله با آن» با عنوان «کاهش محبوبیت نظام سلطه از مرجعیت خبر» پرداخته و در صفحه اجتماعی نیز دو یادداشت با موضوعات «خانواده مستحکم و جمعیت جوان/ دیگ هایی که برای غرب نجوشیدند!» و «سرچشمه انتقادات از جامعه پزشکان کجاست؟» منتشر نموده است.
صفحه معارف کیهان نیز میزبان یادداشتی در خصوص سالروز شهادت امام هادی(ع) با عنوان «ثمره‌ صبر و بردباری» و نیز یادداشت «تعارف آمد و نیامد دارد» به قلم منصور پورخلیلی است که به بررسی مبانی، اصول و آداب تعارف در اسلام می پردازد.
نگارنده یادداشت دوم با بیان اینکه تعارف یکی از فرهنگ‌های ایرانی است، به بررسی معانی لغوی و اصطلاحی واژه تعارف پرداخته و در صدد پاسخ به این پرسش‌ها است که «آیا تعارف، مبتنی بر سبک زندگی اسلامی و قرآنی است یا نه؟ آیا تعارف نوعی دروغ و دغل‌کاری است یا نه؟ تعارف خوب و بد یعنی چه؟»
وی که در بخش دیگری از یادداشت، ریشه تعارف فرهنگی و اجتماعی را همان تعارف مصطلح قرآنی دانسته که به شکل فرهنگ در میان ایرانیان مسلمان جا افتاده، به اصول اخلاقی‌ای اشاره می کند که تعارف به معنای متعارف آن در فرهنگ ایران اسلامی، ریشه در آن ها دارد؛ اصولی مثل: ارتباط با دیگران و شناخت مردمان»، «تکریم همنوعان»، «تکریم آشنا و خویشان» و «صله‌رحم» و آداب تعارف را نیز بیان داشته و برای هر کدام توضیحی را در نظر گرفته است؛ آدابی همچون: «تحمل سختی»، « تعارف به حاضران»، « پرهیز از تعارف دروغ»، « تعارف در حد متعارف»، « راحتی»، «مراعات تعارف‌کننده»

در آخرین صفحه کیهان نیز این عناوین به چشم می خورد:
« عبدالملک الحوثی: آل‌سعود نوکر بی‌اراده آمریکاست»
« حکم اعدام ۵۱ عضو اخوان‌المسلمین با استناد به اظهارات یک پلیس»
«تکفیری‌ها علیه تکفیری‌ها/داعش و طالبان علیه یکدیگر اعلان جنگ کردند»