نقش دین در بحران جمعیت جهانی
اشخاصی که در کشورهای در حال توسعه زندگی یا کار میکنند، با زنان بیبضاعت بیشماری مواجه هستند که از امکانات لازم برای کنترل موالید محروماند؛ یعنی همان حقّی که بقیۀ ما بهراحتی آن را در اختیار داریم. گروههای سازمانیافتۀ مذهبی مثل کلیسای کاتولیک، غالباً با کنترل موالید مخالفت میورزند و مانع از آن میشوند که قشر بیبضاعت بتوانند در جهت ارتقای سطح رفاه خود و خانوادههایشان، تعداد فرزندان خود را مدیریت کنند.
برنامههای «تنظیم خانواده» باعث کاهش جمعیت قشر فقیر نشده است. تنظیم خانواده صرفاً به فقرا در کشورهای در حال توسعه این امکان را میدهد تا آنها نیز از حقّ انتخابهایی که ثروتمندان از جمله کاتولیکها در همه جا از آن برخوردارند بینصیب نمانند. اگر یک دهه پیش به این مشکل رسیدگی شده بود، میتوانستیم جلوی بروز بسیاری از مشکلات و آلام مردم را بگیریم. علاوه بر این، دیگر بحران جمعیت و محیط زیست مثل وضعیتی که هماکنون گرفتار آن هستیم نمیشد.
ژان اوپنشاو
برایتون
مسلّماً کشورهای توسعهیافته بیش از حد مصرف میکنند، اما حتّی اگر سطح مصرف پایینتر نیز باشد، باز هم تعداد مردم بسیار بیشتر از آن است که بقای همگی آنها امکانپذیر باشد. ما با سرعت حیرتآوری مشغول به پایان رساندن منابع زمین هستیم. برای مثال، حتّی اگر همۀ مردم جهان هم مصرف گوشت سفید خود را یک وعده در هفته کم کنند، باز هم با معضل تخلیۀ اقیانوسها مواجه خواهیم بود. در سیارۀ متناهیِ ما رشد جمعیت یک معضل است.
کاترین دلانوی
ایگل، کلرادو، ایالات متّحدۀ آمریکا
اظهارنظرهای اخیر پاپ دربارۀ محیطزیست (و مخالفت وی با کنترل موالید) چندان مطلوب نبود. اگر در مباحث مرتبط با بحران محیطزیست صرفاً بر مصرف افراطآمیز کشورهای ثروتمند تمرکز شود، نقشی که رشد سریع جمعیت در ایجاد نابرابری و تباهی محیطزیست ایفا میکند مغفول واقع خواهد شد. اگر جلوی رشد جمعیت گرفته شود، کشورهای بسیار فقیر مثل نیجریه بهتر قادر به پیشرفت خواهند بود.
به محض این که پیشرفتی حاصل میشود و مثلاً تعداد بیشتری از کودکان به مدرسه راه پیدا میکنند، بلافاصله تعداد کودکانی که از نعمت مدرسه محروماند نیز افزایش مییابد. به همین شکل، وقتی رشد و پیشرفت در حوزۀ کشاورزی، مواد غذایی بیشتری را برای ما به ارمغان میآورد، باز هم با مشکل کمبود زمین برای اسکان مردم مواجه خواهیم بود. علیرغم سخنان کسانی که مخالف کنترل موالید هستند، نباید دو عامل «رشد جمعیت» و «مصرفگرایی افراطی» را در بحران جمعیت جهانی نادیده گرفت.
هلن هاران
سنت آلبانز، هرتفوردشایر
ترجمه: زهرا رحیمی
منبع: گاردین