آیا دین می‌تواند نیاز انسان به معالجات پزشکی را کاهش دهد؟

به گزارش دین‌آنلاین به نقل از سی.ان.ان. این خانم کشیش این جملات را در شرایطی ادا کرد که ایالات متّحدۀ آمریکا در بحبوحۀ یکی از بدترین فصل‌های آنفلونزا قرار گرفته و در سال‌های اخیر این میزان سرماخوردگی شایع نبوده است. اما طبق گزارشِ «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها»، امسال این بیماری موجب مرگ و میر ده‌ها کودک و بستری‌ شدن جمع کثیری از مردم شده است. کوپلند اولین کشیش اوانجلی‌ای نیست که خواستار اعمال محدودیت در معالجات پزشکی شده است. بعضی از بنیادگرایان اعتقادی به تجویز دارو یا معالجات روان‌شناختی برای بیماری‌های روانی ندارند. معدودی از درمانگرانِ مذهبی معتقدند که با دعا و نیایش می‌توان بیماران را معالجه کرد و از مراجعه به روش‌های رایج پزشکی بی‌نیاز شد.

شاهدان یهوه
"تنها بر آن باشید که از خوردن خون پرهیز کنید، چراکه خون حیات است و نباید حیات موجود در گوشت را خورد." (سفر تثنیه 12:23). این تنها یکی از عبارات کتاب مقدّس است که شاهدان یهوه از آن برای توجیه مخالفتِ دین‌شان با انتقال خون استفاده می‌کنند.

در سایت رسمی پیروان این دین نوشته شده که این موضوع بیشتر صبغۀ مذهبی دارد، تا شخصی. "این که ما با انتقال خون مخالفیم هم به خاطر اطاعت از خداست و هم به خاطر آن است که او را به عنوان دهندۀ حیات محترم می‌شماریم."

پرینس، ستارۀ پاپ پیرو آیین شاهدان یهوه بود و گفته می‌شود که دلیل اعراض وی از عمل جراحی به خاطر اعتقادات دینی‌اش بود، چراکه اگر به جراحی شدن رضایت می‌داد، ناگزیر به پذیرش تزریق خون می‌شد.
البته شایان ذکر است که شاهدان یهوه جز انتقال خون، با دیگر روش‌های پزشکی و درمانی مخالفتی ندارند.

فرقۀ مسیحیِ آمیش
آمیش‌ها با پیوند قلب و در بعضی موارد با عمل جراحی قلب مخالفند، چراکه معتقدند قلب به منزلۀ روحِ بدن است. البته از دیدگاه آنها، کودکانی که هنوز غسل تعمید نشده‌اند از این محدودیت مستثنا هستند.

مذهب آمیش پیروان خود را از مراجعه به معالجات پزشکی منع نمی‌کند، اما بسیاری از آمیش‌ها جز در صورتی که ضرورت ایجاب کند، از انجام این کار خودداری می‌کنند. آنها بر این باورند که درمانگر مطلق خداست و بیشتر از روش‌های درمانیِ عامیانه، دمنوش‌های گیاهی و دیگر سم‌زداهای طبیعی استفاده می‌کنند. آمیش‌ها اعتقادی به روش‌های پیشگیری از بارداری، غربالگری‌ها و مراقبت‌های دوران بارداری ندارند.

کلیسای ادونتیست‌های روز هفتم
در سال 2014 اعتقادات ادونتیست‌های روز هفتم در رابطه با مراقبت‌های پزشکی خبرساز شد. در آن سال یک زوج انگلیسی به جرم کشته شدن پسربچۀ پنج ماهۀ خود در اثر کمبود شدید ویتامین دی یا همان بیماری نرمی استخوان محکوم شدند. رژیم غذایی گیاه‌خواری، عدم مصرف مشروبات الکلی و دخانیات جزو سبک زندگی پیروان این کلیسا است. اما دیدگاه‌های افراطی این افراد مبنی بر عدم استفاده از مراقبت‌های پزشکی ربطی به کلیسایشان ندارد.

هندوها، سیک‌ها و مسلمانان
در آیین ویشنوپرستی که انشعاب اصلی هندوئیسم است اعتقاد بر آن است که کشتن حیوانات، به‌ویژه گاوها گناه است. از این رو در این آیین مصرف هرگونه دارو، ایمپلنت، پیوندهای پوستی یا پانسمان‌های پزشکی که در آنها از اجزاء بدن خوک یا گاو استفاده شده باشد ممنوع است.

سیک‌ها نیز با استفاده از محصولات حیوانی جهت مصارف دارویی مخالف هستند. البته هر دوی این ادیان برای موارد اضطراری که گزینۀ دیگری در دسترس نیست استثناهایی قائلند.

مسلمانان شیعه و سنّی هر دو با مصرف هر گونه دارو، پانسمان‌های پزشکی یا ایمپلنت‌هایی که حاوی اجزاء بدن خوک باشد مخالفند. اما آنها نیز در موارد اضطراری و در زمانی که هیچ داروی جایگزین وجود ندارد، استثناء قائل می‌شوند.

کریسشن ساینس
پیروان فرقۀ کریسشن ساینس معتقدند که روش اصلی درمان باید از طریق دعا و نیایش باشد و در گذشته بسیاری از آنها با معالجات پزشکی نوین مخالف بوده‌اند. در گذشته سرخجه در میان پیروان این فرقه شیوع پیدا کرد و طبق آنچه مطالعات نشان می‌دهد، سطح مرگ و میر در میان آنها بالا بود.

بین سال‌های 1980 تا 1990، هفت مورد پیش آمد که والدینی که پیرو آیین کریسشن ساینس بودند به اهمال در رسیدگی پزشکی به بیماری فرزندشان متّهم شدند. یکی از معروف‌ترینِ این موارد کشته شدن پسربچه‌ای دوساله به خاطر بی‌توجّهی پدر و مادرش بود. کودک در اثر ابتلا به انسداد روده درگذشت، حال آن که اگر والدین او سراغ معالجات پزشکی می‌رفتند، پسربچه درمان می‌شد و زنده می‌ماند.