اکنون در آستانه قرن پانزدهم شمسی " انسان ایرانی " بیش از پیش خود را مستغرق در بحرانها میبیند. گفتمان مسلط در پی برساختن "امید" است اما عنایت ندارد که "امید" یک برساخت…
بیژن عبدالکریمی در کتاب " هایدگر در ایران " به نظرگاه فردید درباره فلسفه اسلامی اشاره میکند و از نگاه او با عنوان " بصیرتهای اصیل درباره سنت تفکر اسلامی " یاد میکند.