مارتین هایدگر

سروش دباغ: هر چند در دهة هفتاد شمسی آثاری چند دربارة فلسفة مارتین هایدگر، فیلسوف بلند آوازة قرن بیستمی خوانده بودم؛ اما آشنایی جدّی من با او از بیبست و دو سال پیش آغاز شد،…

مقدمه ویراستار: آن‌هنگام که گوینده‌ای سخنی را شمرده‌شمرده، بی‌آنکه زبانش بگیرد یا بپریشد، به آوای ِخویش به نوایی که پرده از خواستش برمی‌دارد به گوش ِشنونده‌ای که زبان ِگوینده…

حمیدرضا خادمی: پیرو انتشار یادداشت این‌جانب با عنوان «ناپایداریِ انسان مدرن» در سایت معتبر دین آنلاین یکی از دوستان اندیشمند و اهل علم نکته‌ای را به درستی متذکر شدند که…

حمیدرضا خادمی: در اینجا قصد ندارم دیدگاه هایدگر را تحلیل کنم، بلکه از آن به عنوان مبنایی برای وصف انسان مدرن یعنی ناپایداری در همه عرصه‌ها بهره می‌جویم.

زیست چندفرهنگی و چندمنبعی را پیشه کردن؛ ذهن و روان را برای پذیرش تجارب و فضاهای جدید، آماده و پذیرا کردن؛ به سختی ها و مصائبِ حیات، نگاه گذران داشتن؛ و نگاه «طولی» به فرهنگها…

هيدگر و نيز هگل و كثيري از فيلسوفان غرب، عالم را در حقيقت محدود و منحصر به غرب مي‌دانستند و هر جاي ديگري صرفا فرع و حاشيه‌اي بر غرب تلقي مي‌شد. فيلسوف هرگز در فكر و در انتظار…

گفت‌وگو با احسان شریعتی، با موضوع «خوانش ایرانی بر هایدگر، خوانشی در خدمت سیاست»، دوشنبه ۱۴ تیرماه، ساعت ۲۲ از شبکه‌های مجازی موسسه «هنر فردا» پخش خواهد شد.

درس‌گفتارهای مارتین هایدگر در نیم‌سال تحصیلی 1942ـ1943 در دانشگاه فرایبورگ با عنوان «پارمنیدس» از سوی انتشارات سمت منتشر و در دسترس علاقه‌مندان به فلسفه قرار گرفت.

كتاب در-جهان-بودن با ترجمه زكيه آزاداني، دانش‌آموخته دكتراي فلسفه در دانشگاه تهران و نويسنده مقالات و جستارهايي درباره فلسفه هايدگر به تازگي توسط نشر ني منتشر شده است. دريفوس…

در این جستار* به شش موضوع خواهم پرداخت و زیست-جهانِ سپهری و هایدگر، دو سالک مدرن معاصر را با یکدیگر تطبیق خواهم کرد: مرگ، امرمتعالی، تفکر شاعرانه، تکنولوژی، زمان و امر سیاسی.